Przypowieść o Synu Marnotrawnym – streszczenie, interpretacja

Streszczenie

Pewien człowiek miał dwóch synów. Młodszy zapragnął swojej części majątku, by odjechać z dala od domu, gdzie roztrwonił wszystko. Zaczął więc odczuwać głód i niedostatek.

W związku z tym zatrudnił się jako służba, który pasie świnie. Chciał skosztować strąki przeznaczone dla świń, ale nie miał możliwości.

Postanowił więc wrócić do ojca i powiedzieć, że zgrzeszył. Zaznacza także, że nie jest godzien nosić nazwiska ojca. Prosi zatem, by mógł zostać zatrudniony jako najemnik u ojca.

Gdy ojciec go ujrzał, wzruszył się i rzucił mu się w ramiona. Kazał odziać go w najlepsze szaty i nakarmić go, bo powrócił syn umarły, który zaginął i się odnalazł.

Gdy starszy syn dowiedział się, że brat powrócił, a ojciec kazał wystawić ucztę, rozgniewał się, bo on zawsze był uczciwy wobec ojca, a nie został tak sowicie nagrodzony, jak ten, który roztrwonił majątek.

Ojciec powiedział mu wtedy, że wszystko co jego, należy też do syna, a trzeba się cieszyć, że brat powrócił.

Interpretacja

Przypowieść jest krótką opowieścią o charakterze alegorycznym. Często ma ona na celu zbudowanie norm moralnych. Oprócz znaczenia dosłownego, zawiera także znaczenie symboliczne.

Przypowieść o synu marnotrawnym możemy odnaleźć w nowotestamentowej Ewangelii według św. Łukasza.

Ojciec jest alegorią Boga, który jest dobry i miłosierny. Chętnie przyjmuje z powrotem grzeszników, którzy się nawrócili – tak, jak ojciec przyjął syna marnotrawnego. Powrót takiego syna-grzesznika stanowi powód do radości i świętowania, ponieważ powraca ktoś, kto był już niemal umarły. Ojciec jest zatem dobry, miłosierny i litościwy – tak jak Bóg.

Natomiast syn marnotrawny stanowi alegorię wszystkich grzeszników, którzy nie postępowali według słowa Bożego i roztrwonili to, co dostali od Boga. Zrozumieli jednak swe błędy i nawrócili się, dzięki czemu Bóg ugościł ich w królestwie niebieskim najlepiej jak potrafił.

Zwrot „syn marnotrawny” funkcjonuje także na gruncie języka potocznego i oznacza grzesznika, który wyraża skruchę; nawróconą osobę, która pragnie naprawić swe błędy.