Literatura faktu – definicja, cechy, przykłady, twórcy

Definicja, cechy

Literatura faktu to rodzaj literatury, który porusza tematykę, wydarzenia, które miały miejsce autentycznie, nie są zaś kreacją świata dokonaną przez autora. Mianem literatury faktu określa się książki, które niejednokrotnie są uważane za gatunek z pogranicza dziennikarstwa oraz twórczości literackiej.

Literatura faktu pisana jest nie na podstawie imaginacji autora, ale na podstawie autentycznych wydarzeń, których twórca mógł, ale nie musiał być uczestnikiem. Możliwym jest jednak zweryfikowanie poruszanych tematów. Literatura faktu posiada wiele podgatunków, jednakże wszystkie z nich cechują się przywołaną prawdą wydarzeń.

Tematyka poruszana przez ten typ literatury jest niezwykle ciekawą dla odbiorcy, a zarazem bardzo zróżnicowaną. Można bowiem mieć okazję przeczytać o ważnych, ciekawych wydarzeniach historycznych, jak i o przeżyciach jednostkowych, nieco bardziej osobistych.

Przykłady, twórcy

Literatura faktu jest charakterystyczną przede wszystkim dla okresu wojennego oraz powojennego. Jako przykład można podać twórczość Zofii Nałkowskiej - „Medaliony”, Hanny Krall - „Zdążyć przez Panem Bogiem”. Przykładem są także wszelkiego rodzaju dzienniki, kroniki.