Surrealizm – charakterystyka kierunku, cechy, przedstawiciele, opis, założenia

Charakterystyka kierunku

Surrealizm to kierunek, który ujawnił się zarówno w literaturze jak i sztuce. Kierunek rozwinął się w 1924 roku. Inną nazwą kierunku jest nadrealizm. Nazwa kierunku została stworzona przez Guilliame Apollinare, który był również teoretykiem kubizmu.

Cechy, opis, założenia

Surrealizm skupiał się na przedstawianiu „wnętrza” człowieka. Istotnymi w tym nurcie były przeżycia artysty, jednak związane one były bardziej z jego podświadomością niż świadomym odnotowaniem emocji. W surrealizmie istotna jest rola wyobraźni, marzenia senne czy też postrzeganie świata, które wymyka się regułom i ograniczeniom nakładanym przez ludzki umysł. Surrealizm i jego powstanie związane było także z pojawieniem się psychoanalizy. Na obrazach tworzonych przez surrelistów znaleźć można było fantastyczne postaci, które zestawione były na niezwykłych zasadach. Takie podejście stanowiło hołd dla siły wyobraźni i podświadomości ludzkiej. Do podobnych wartości nawiązywała także literatura tego kierunku, który przeciwstawiał się z założenia realizmowi.

Przedstawiciele

Surrealizm w literaturze pojawił się dzięki grupie, która związana była z pismem „Litterature”. W późniejszym okresie powstały także kolejne manifestacje surrealistyczne. Autorem manifestów jest A. Breton. Twórcami związanymi z nurtem był także Tristian Tzara, R. Char czy M. Leiris. W polskiej literaturze surrealistyczne wpływy można dostrzec między innymi w twórczości: A. Ważyka, Aleksandra Wata czy w twórczości Witkacego.

Przedstawicielami surrealizmu w malarstwie byli między innymi: Max Ernst, Francis Pabia czy Hans Arp. Najpopularniejszym z twórców jest jednak z pewnością Slavador Dali. Jednymi z dzieł, które warte są zapamiętania są: „Trwałość pamięci”, a także niezwykłe, surrealistyczne przedstawienie zwierzęcia, którym jest „Płonąca żyrafa”.