Wygnanie z raju - interpretacja i opis obrazu Masaccia

„Wygnanie z raju” to obraz stworzony przez Massaccia. Dzieło to fresk, który znajduje się w kaplicy Brancaccich. Piętnastowieczne dzieło jest przedstawieniem sceny biblijnej.

Na obrazie przedstawione zostały postaci Adama i Ewy, którym towarzyszy anioł. Kobieta i mężczyzna wydają się zrozpaczeni. Adam zasłania dłonią twarz, Ewa zakrywa miejsca intymne. Jej twarz jest wykrzywiona w nienaturalnym grymasie, który wyrażać ma rozpacz osoby odpowiedzialnej za ściągnięcie grzechu na świat.

Nad nimi znajduje się anioł odziany w czerwone szaty, które mogą być symbolem władzy. Anioł z mieczem pojawia się także na późniejszym przedstawieniu biblijnej sceny, które dokonane zostało przez Michała Anioła.

Masaccio miał wpływ na twórczość renesansu. Przedstawienie biblijnych postaci porusza odbiorcę i podkreśla rozmiar ich winy. Postaci są nienaturalnie brzydkie, co stanowi dodatkowe podkreślenie tematu dzieła, którym jest popełnienie grzechu pierworodnego.

Całość utrzymana jest w dość jasnych barwach. Adam i Ewa to postacie nagie, a ich mimika oraz gesty podkreślają wstydliwość tego faktu. Tło obrazu zostało przedstawione w sposób schematyczny. Najważniejszym przesłaniem obrazu jest przedstawienie sceny biblijnej oraz pokazanie jak wielką tragedią było sprzeniewierzenie się Bogu i popełnienie grzechu pierworodnego.