Interpretacja
Postać bogini Nike nie od zawsze była obecna w mitologii. Osobą, która przywołała jej dzieje był dopiero Hezjod. Mit o bogini Nike jest przede wszystkim przedstawieniem wyobrażeń i powiązań bogini z sukcesem. Nike to symbol zwycięstwa i potęgi. Była ona czczona zarówno przez Rzymian, jak i przez Aleksandra Wielkiego.
Motywy
Z postacią Nike łączy się motywy wojny, bitwy, ale przede wszystkim zwycięstwa, sukcesu. Nike, która nazwana przez Rzymian została Wiktorią, jest skrzydlatym symbolem sukcesu.
Bohaterowie
Nike – bogini zwycięstwa, córka bogini rzeki Styks oraz tytana Pallasa. Posiadała skrzydła u swoich ramion. Towarzyszyła bitwom i wojnom oraz zawodom szermierzy, obwieszczając zwycięstwo i dopełniając ofiary.
Streszczenie „Królowa śniegu” jest baśnią napisaną przez duńskiego pisarza Hansa Christiana Andersena. Pierwsza jej część opowiada historię magicznego...
Geneza „Wakacje z duchami” to powieść Adama Bahdaja która ukazała się w 1962 r. w Warszawie. Książka ta należy do literatury typowo młodzieżowej....
„Wierna rzeka” to powieść Stefana Żeromskiego poświęcona powstaniu styczniowemu (1863). Jednak nie śledzimy bezpośrednio wielkiej polityki czy też najważniejszych...
Geneza czas i miejsce akcji Powieść Edwarda Redlińskiego „Konopielka” ukazała się w 1973 roku. Przyniosła ona autorowi wielką popularność a także prestiżową...
Wiersz Ernesta Brylla „Wciąć o Ikarach głoszą” odnosi się do słynnego obrazu Pitera Bruegla. Na tym płótnie obserwujemy fragment brzegu morskiego. Na...
Streszczenie Główny bohater utworu – młodzieniec o imieniu Awaru jest zwiadowcą który postanawia przedostać się na pewną tajemniczą wyspę gdzie wysłała...
Powstanie listopadowe zajęło ważne miejsce w twórczości polskich romantyków. Gdy wymarzony czyn zbrojny okazał się przedsięwzięciem nieudanym wielu literatów...
Gnój Streszczenie Wszystkie postacie i wydarzenia pojawiające się na kartach tej książki są fikcyjne a ich ewentualne podobieństwo do faktów lub osób...
„Oda do rozpaczy” jest wierszem księdza Jana Twardowskiego. Już tytuł brzmi oryginalnie – oda jest pieśnią pochwalną. Jakże więc chwalić rozpacz jakże...
