Obraz Aleksandra Gierymskiego zatytułowany „Powiśle” to dzieło, które pochodzi z końca dziewiętnastego wieku. Jest to udokumentowanie za pomocą obrazu codzienności.
Opis
Przedstawiona scena ukazuje odbiorcy skrawek codzienności mieszkańców tytułowego „Powiśla”. Na obrazie dostrzec można kobietę, która nabiera wody z rzeki, mężczyznę łowiącego ryby za pomocą prowizorycznej wędki czy wreszcie mężczyzn oraz kobietę wypasającą gęsi. Żadna z postaci nie jest ubrana w odzienie, które wskazywałoby na zamożność. Widocznym jest, że kobieta nabierająca wodę jest bosa.
W tle znajdują się gospodarstwa, które zamieszkiwane są przez osoby przedstawione na obrazie. W stronę zabudowań, które podobnie jak odzienie postaci wskazują na ich ubóstwo, zmierza kobieta, która prawdopodobnie niesie wodę. Za niskimi domami, które są częściowo drewniane, widoczne są wyższe zabudowania, czy też kamienice.
Obraz utrzymany jest w jednej tonacji kolorystycznej. Brak na nim kontrastu czy przykuwających wzrok barw. Zarówno otoczenie, jak i sami bohaterowie, uwiecznieni zostali za pomocą brązu, czerni czy szarości. Jedynym jasnym kolorem jest biel, która stanowi element ubioru kobiety nabierającej wodę czy kolor koszuli mężczyzny.
Interpretacja
Obraz ten nie ma za zadanie przedstawiać rzeczywistości w sposób wyidealizowany czy chociażby nieco upiększony. Jest to realistyczne przedstawienie życia mieszkańców jednej z dzielnic Warszawy. Podobnie jak powieść, która za zadanie miała się stać „zwierciadłem przechadzającym się po gościńcu”, można odnieść wrażenie, że malarskie przedstawienie spełnia tę samą rolę.
W swej wymowie obraz jest nieco pesymistyczny. Ciemne barwy, uchwycenie ludzi przy codziennych czynnościach to tylko jedne z cech, które sprawiają, że obraz zyskuje tego typu wymowę. Warto jednak zauważyć, że mimo negatywnego wydźwięku, nadal jest on wierny rzeczywistości.
Analiza
Analizując obraz warto zwrócić uwagę na ubóstwo, które uchwycone zostało nie tylko poprzez oddanie okolicy i miejsca zamieszkania, ale i przedstawienie samych bohaterów. Mimo, że Powiśle przynależało do Warszawy, ludzie uchwyceni na obrazie zajmują się hodowlą zwierząt oraz rybołówstwem.
Streszczenie Ballada „To lubię” rozpoczyna się zwrotem do Maryli. Jest ona zachęcana do spojrzenia na piękny krajobraz. Na skraju lasu znajduje się cerkiew w...
Jan Kochanowski jak przystało na renesansowego humanistę zatopiony był w kulturze starożytnej. Oddziaływała na niego między innymi filozofia stoicka. Stoicy zalecali odnajdywanie...
Wacław Potocki łączył działalność artystyczną z udaną karierą polityczną. Na niwie państwowej osiągnął m.in. godności sędziego grodzkiego bieckiego oraz podczaszego...
„Hymn do miłości ojczyzny” Ignacy Krasicki zaprezentował w 1774 roku. Był to jego dość późny (autor miał już 40 lat) debiut literacki. Utwór...
Delfinę Potocką i Zygmunta Krasińskiego połączyło prawdziwe uczucie. Para poznała się w Neapolu w 1838 r. Szybko narodziła się między nimi szczególna więź...
Wielu autorów polskiego renesansu przedstawiało wieś jako swego rodzaju ziemski raj. Życie na wsi miało być dalekie od złudnego blichtru i zepsucia wielkiego świata...
Opracowanie „Oda do młodości” to powstały w 1820 roku utwór który bywa nazywany manifestem romantycznym. Powstała na przełomie epok oda pokazuje...
Streszczenie „Balladyna” Słowackiego poprzedzona została listem dedykacyjnym który autor zaadresował do Zygmunta Krasińskiego. Nadawca przytacza zasłyszaną...
„Julia czyli Nowa Heloiza” Jana Jakuba Rousseau należała do najpopularniejszych dzieł XVIII wieku. Książka ukazała się w 1761 roku i w ciągu czterdziestu...