W Pieśni XIV („Wy, którzy pospolitą rzeczą władacie”) Jan Kochanowski odnosi się do spraw publicznych, państwowych. Był to wątek częsty w jego twórczości, a sama pieśń stanowi również fragment dramatu „Odprawa posłów greckich”, gdzie jest wykonywana przez chór (Chorus).
Pień skierowana jest do władców i osób sprawujących funkcje publiczne. Poeta już na początku przestrzega:
Wy, którzy pospolitą rzeczą władacie,
A ludzką sprawiedliwość w ręku trzymacie;
Wy, mówię, którym ludzi paść poruczono
I zwierzchności nad stadem Bożym zwierzono,
Miejcie to przed oczyma zawżdy swojemi,
Żeście miejsca zasiedli Boże na ziemi,
Z którego macie nie tak swe własne rzeczy
Jako wszytek ludzki mieć rodzaj na pieczy.
Przez całe wieki uznawano, iż władcy zostali posadzeni na tronach przez samego Boga. Święty Paweł pisał: Nie ma bowiem władzy, która by nie pochodziła od Boga, a te, które są, zostały ustanowione przez Boga. Kto więc przeciwstawia się władzy - przeciwstawia się porządkowi Bożemu. (Rz13,1-2).
W niektórych przypadkach aż do XX wieku królów i panujących określano, jako rządzących „z bożej łaski” (Dei Gratia). Kochanowski przypomina jednak, iż wysokie stanowisko łączy się również z wielką, olbrzymią odpowiedzialnością. Władzę otrzymali od Boga nie po to, by czerpać z niej korzyści, ale by przyczyniać się do dobra ludzi. Źli władcy mają nad sobą sędziego, którego nie da się przekupić – samego Boga właśnie. Dla niego nie ma znaczenia, czy ktoś jest szlachcicem, magnatem, czy też zwykłym chłopem:
Nie bierze ten Pan darów ani sie pyta,
Jesli kto chłop czyli sie grofem poczyta;
W siermiędze li go widzi, w złotych li głowach,
Jesli namniej przewinił, być mu w okowach.
Poeta zwraca uwagę, iż grzech człowieka prywatnego jest mniejszy niż zło, uczynione w trakcie pełnienia służby publicznej. Tym pierwszym czyni się krzywdę samemu sobie, to drugie zaś nieść może zagładę niezliczonym rzeszom:
Przełożonych występki miasta zgubiły
I szerokie do gruntu carstwa zniszczyły.
Utwór Jana Kochanowskiego to nadal aktualna refleksja o odpowiedzialności związanej z władzą i potęgą.
Forma utworu (kilka informacji):
- dwunastozgłoskowiec
- rymy parzyste(aabb)
- epitet, apostrofa, powtórzenie
Streszczenie Ballada rozpoczyna się opisem spaceru. Przedstawiony strzelec każdej nocy spotyka się z ukochaną w ciemnym borze. Spacerują razem przy świetle księżyca....
Geneza Książka Jana Brzechwy „Akademia Pana Kleksa” została napisana w 1946 r. W latach późniejszych (1961 r. i 1965 r.) ukazały się dwie kolejne części...
Tytułowy bohater dzieła Williama Szekspira przerywa swój pobyt w Wittenberdze gdzie studiował by na wieść o niespodziewanej śmierci ojca powrócić do Danii....
Streszczenie Utwór rozpoczyna opis zabawy. Zebrani ucztują a Twardowski popisuje się swoimi umiejętnościami. Wtem w jego kieliszku pojawia się diabeł. Mefistofeles...
Streszczenie Żył sobie pewien szewczyk którego nazywano Dratewką. Zajmował się szyciem butów ale zajęcie to nie przynosiło mu zbytnich dochodów. Choć...
Krajobraz morski to jeden z najpiękniejszych jakie można sobie wyobrazić. Zmienia się on wraz z pogodą i nigdy nie daje możliwości zobaczenia go takim samym. To jedna...
Streszczenie skrótowe cyklu „Bajki robotów” Stanisława Lema to cykl dwunastu krótkich opowiadań. Trzej elektrycerze Pewien konstruktor wynalazca...
Streszczenie Batoniki Always miękkie jak deszczówka Rozdział I – Mieć zwariowaną mamę Dokładnie nie wiadomo kiedy zaczęło się pofyrtanie mamy narratorki....
„Bakczysaraj w nocy” to kolejny z sonetów który stanowi opis miasta chanów. Bakczysaraj to jeden z przystanków w podróży bohatera...