W pierwszym z Trenów poeta przyzywa do siebie wszystki płacze, bo tylko one pozwolą wyrazić mu żal za utraconą Urszulką. By unaocznić swoją rozpacz wzywa łzy Heraklitowe oraz „kargi Symonidowe. Wspomniany Heraklit z Efezu (VI-V w. p. n. e.), to grecki filozof, uznawany za autora wyrażającego tragizm ludzkiego losu. Podobnie ma się sprawa z poetą Symonidesem z Keos (Grecja) – współczesny Heraklitowi, słynie między innymi z autorstwa epigramatu na grobie obrońców Termopil (Przechodniu, powiedz Sparcie, tu leżym jej syny, wierni jej prawom do ostatniej godziny).
Odniesienia do postaci ze starożytności są typowe dla średniowiecza, ale przede wszystkim dla epoki Kochanowskiego – renesansu. W ten sposób polski poeta udowadnia, że jest członkiem wielkiej europejskiej rodziny ludzi światłych i kulturalnych. Nie należy jednak uważać tego za pozbawiony emocji zabieg stylistyczny. Wyliczenie w rodzaju I żale, i frasunki, i rąk łamania cechują się dynamizmem i dalekie są od spokojnych popisów erudytów.
W dalszej części Trenu I pojawia się figura smoka, który atakuje gniazdo słowików i pożera młode. Smok to oczywiście śmierć, wobec której ludzie są bezsilni, tak jak ptasi rodzice wobec gadziego napastnika.
Poeta pyta dramatycznie Cóż, prze Bóg żywy, nie jest próżno na świecie?. Odpiera w ten sposób potencjalne uwagi bliźnich, że rozpacz jest bezcelowa. Pod koniec tekstu podmiot liryczny zastanawia się jednak, czy pogrążyć się w smutku, czy też próbować walczyć z losem.
Forma utworu (kilka informacji):
-dwunastozgłoskowiec
-rymy parzyste(aabb)
-wiersz stychiczny (bez podziału na strofy)
-wyliczenie
Streszczenie Prometeusz który był jednym z tytanów uznawany jest za stwórcę człowieka. Wykradł kilka iskier z rydwanu słońca i z tego stworzył ludzką...
Wiesz Czesława Miłosza „O książce” pochodzi z 1934 roku. W tym okresie przyszły noblista działał w wileńskiej grupie poetyckiej „Żagary” a jego...
Geneza Fiodor Dostojewski pisał „Zbrodnię i karę” w latach 1865 – 1866. Powieść ukazywała się w odcinkach na łamach czasopisma „Ruskij Wiestnik”....
Geneza „Antygona” to antyczna tragedia grecka autorstwa Sofoklesa. Jest jednym z siedmiu zachowanych w całości utworów tego twórcy. Sofokles często...
W „Piosence pasterskiej” Czesław Miłosz odwołuje się do toposu arkadii. Wizja krainy szczęśliwości wiecznej wiosny i dostatku od stuleci pojawiała się w...
Geneza Według ustaleń historyków literatury (mam tu na myśli przede wszystkim Mariana Plezię) utwór pisany był na zlecenie najpewniej jakiegoś dostojnika...
W Pieśni XII (Niemasz i po drugi raz niemasz wątpliwości) Kochanowski porusza temat zaskakują swoją aktualnością. Otóż odnosi się do zazdrości która zawsze...
Geneza „Szewcy” to ostatni dramat Stanisława Ignacego Witkiewicza. Dzieło powstawało aż przez siedem lat (1927 - 1934) co związane było z rozczarowaniem autora...
Streszczenie: „Krótka rozprawa...” została wydana przez Reja w 1543 roku w Krakowie pod pseudonimem Ambroży Korczbok Rożek. Jej pełen tytuł to „Krótka...