Wiersz Krzysztofa Kamila Baczyńskiego „Dwie miłości” pochodzi z 1943 roku. W utworze tym zestawione zostały dwa uczucia – miłość do ukochanej osoby oraz miłość do ojczyzny.
Początkowe wersy traktują o tej pierwszej. Poeta uderza w tony erotyczne – pokochałeś kruche, ciepłe ciało. Zdajemy sobie sprawę, że nie traktują te słowa o miłości do siostry, czy przyjaciela. W przypadku Baczyńskiego zapewne chodziło o jego żonę, Barbarę. Poeta opisuje swoją ukochaną w sfomułowaniach przypominających inne poświęcone jej erotyki (np. Biała magia). Są to więc strofy wzniosłe, oniryczne. Mowa o formach słowiczych, smutku skrzypiec, czy roślin śpiewaniu.
Wkrótce potem autor płynnie przechodzi do drugiej części utworu, tej poświęconej ojczyźnie: I pokochałeś jeszcze ziemię grozy. W tym fragmencie poeta wyraża doświadczenia pokolenia „Kolumbów” – dorastanie w okresie okupacji hitlerowskiej, świadomość, że prawdopodobnie trzeba będzie poświęcić życie dla ojczyzny. Okupowana Polska jest piekłem, ale wynika to z działań Niemców – sam kraj zaś jest piękny i wspomnienia jego cudowności inspirują młodych Polaków do podejmowania ryzyka.
Podkreślony zostaje też związek „Kolumbów” z poprzedzającymi ich pokoleniami rodaków: bracia popieleją z tobą. Autor zdaje sobie sprawę, że nie jego rówieśnicy nie są pierwszymi, którzy muszą złożyć się w ofierze za ojczyznę.
Ostatnie wersy dotyczą myśli, jakie młody człowiek ma tuż przed śmiercią:
myślisz, że z Boga musi być ta miłość,
dla której młodość w grobie się prześniło.
Zapewne dotyczą one miłości do ojczyzny, o której mowa we wcześniejszym fragmencie – ale czy tylko niej? Wiersz Baczyńskiego rozumieć można bowiem dwojako. Z jednej strony to poezja patriotyczna. Autor ukazuje cuda miłości między dwojgiem ludzi, by zaraz potem pisać o miłości do ojczyzny – i w tym kontekście ta druga wydaje się ważniejsza, bardziej wzniosła. To dla niej się umiera, to ona jest czymś, co nas przekracza. Baczyński wydaje się nie dopuszczać do siebie myśli, że można zrezygnować z ojczyzny dla miłości do kobiety – natomiast trzeba poświęcić własne szczęście dla Polski.
Ale można też inaczej podejść do tego utworu. Otóż jest on swego rodzaju apoteozą (pochwałą) młodości, chociaż nie zostało to wyrażone wprost. Baczyński przedstawia zarówno erotyzm, jak i i pełen idealizmu patriotyzm, by ukazać w pełni witalizm i energię młodości.
Firma utworu (kilka informacji):
– układ rymów abab
– epitet (białe pióra)
Tom I Akcja powieści rozgrywa się w Łodzi w latach 80. XIX wieku. Głównym bohaterem jest Karol Borowiecki. Mężczyzna dowiaduje się że spłonęła fabryka Goldberga...
„Konopielka” Edwarda Redlińskiego zaczyna się opisem poranka we wsi Taplary. Poznajemy gospodarstwo Kaziuka głównego bohatera. Okazuje się że w nocy krowa...
Fraszka „Raki” to pozornie hymn na część kobiet. Poeta zaleca służyć im wiernie ponieważ bogate są we wszelkie cnoty – są szczere nie zwracają uwagi...
Część I Akcja powieści rozgrywa się na statku „Nellie” w okolicach Gravesend podczas rejsu po Tamizie. Głównym bohaterem jest marynarz – Charlie...
Streszczenie Akcja powieści toczy się w Paryżu w 1819 roku. Historia rozpoczyna się w podrzędnym pensjonacie pani Vauquer przy ulicy Neuve-Sainte-Geneviève gdzie...
„U wrót doliny” to wiersz Zbigniewa Herberta który dotyka problematyki eschatologicznej. Tekst przedstawia poetycką wizję sądu ostatecznego. Wskazuje...
Pieśń XX („Miło szaleć kiedy czas po temu”) łączy refleksję nad życiem charakterystyczną dla poważniejszych utworów Kochanowskiego z dowcipem i „biesiadnym”...
Dawno temu żył sobie pewien młynarz. Był bardzo bogaty i miał trzech synów między których postanowił podzielić swój majątek. Gdy zmarł jego dwaj...
Streszczenie 1973 Akcja książki zaczyna się 21 marca 1973 r. Pierwszego dnia wiosny narratorka zrobiła coś zupełnie dla siebie - wzorowej uczennicy - niewyobrażalnego:...