Wiersz Krzysztofa Kamila Baczyńskiego „Dwie miłości” pochodzi z 1943 roku. W utworze tym zestawione zostały dwa uczucia – miłość do ukochanej osoby oraz miłość do ojczyzny.
Początkowe wersy traktują o tej pierwszej. Poeta uderza w tony erotyczne – pokochałeś kruche, ciepłe ciało. Zdajemy sobie sprawę, że nie traktują te słowa o miłości do siostry, czy przyjaciela. W przypadku Baczyńskiego zapewne chodziło o jego żonę, Barbarę. Poeta opisuje swoją ukochaną w sfomułowaniach przypominających inne poświęcone jej erotyki (np. Biała magia). Są to więc strofy wzniosłe, oniryczne. Mowa o formach słowiczych, smutku skrzypiec, czy roślin śpiewaniu.
Wkrótce potem autor płynnie przechodzi do drugiej części utworu, tej poświęconej ojczyźnie: I pokochałeś jeszcze ziemię grozy. W tym fragmencie poeta wyraża doświadczenia pokolenia „Kolumbów” – dorastanie w okresie okupacji hitlerowskiej, świadomość, że prawdopodobnie trzeba będzie poświęcić życie dla ojczyzny. Okupowana Polska jest piekłem, ale wynika to z działań Niemców – sam kraj zaś jest piękny i wspomnienia jego cudowności inspirują młodych Polaków do podejmowania ryzyka.
Podkreślony zostaje też związek „Kolumbów” z poprzedzającymi ich pokoleniami rodaków: bracia popieleją z tobą. Autor zdaje sobie sprawę, że nie jego rówieśnicy nie są pierwszymi, którzy muszą złożyć się w ofierze za ojczyznę.
Ostatnie wersy dotyczą myśli, jakie młody człowiek ma tuż przed śmiercią:
myślisz, że z Boga musi być ta miłość,
dla której młodość w grobie się prześniło.
Zapewne dotyczą one miłości do ojczyzny, o której mowa we wcześniejszym fragmencie – ale czy tylko niej? Wiersz Baczyńskiego rozumieć można bowiem dwojako. Z jednej strony to poezja patriotyczna. Autor ukazuje cuda miłości między dwojgiem ludzi, by zaraz potem pisać o miłości do ojczyzny – i w tym kontekście ta druga wydaje się ważniejsza, bardziej wzniosła. To dla niej się umiera, to ona jest czymś, co nas przekracza. Baczyński wydaje się nie dopuszczać do siebie myśli, że można zrezygnować z ojczyzny dla miłości do kobiety – natomiast trzeba poświęcić własne szczęście dla Polski.
Ale można też inaczej podejść do tego utworu. Otóż jest on swego rodzaju apoteozą (pochwałą) młodości, chociaż nie zostało to wyrażone wprost. Baczyński przedstawia zarówno erotyzm, jak i i pełen idealizmu patriotyzm, by ukazać w pełni witalizm i energię młodości.
Firma utworu (kilka informacji):
– układ rymów abab
– epitet (białe pióra)
Streszczenie Kluczową rolę w wygnaniu ludzi z Raju stanowił wąż. Wąż-kusiciel był wrogiem Boga czyli uosobieniem zła. Potrafi jednak mówić i jest istotą rozumną....
„Termopile polskie” Tadeusza Różewicza pochodzi z tomu „Niepokój”. Wiersz nawiązuje do tragicznych wydarzeń II wojny światowej –...
W 1528 roku ukazało się we Włoszech dzieło Baldassarre Castiglione „Il Cortegiano”. Traktat ów zyskał olbrzymią popularność w całej Europie. Renesansowe...
Geneza czas i miejsce akcji „Pamiętnik z powstania warszawskiego” to bodaj najbardziej znane beletrystyczne dzieło Mirona Białoszewskiego. Książka stanowi rodzaj...
Według Czesława Miłosza w „Trenach” sztuka poetycka Kochanowskiego osiągnęła najwyższe szczyty. Cykl 19 utworów poświęconych zmarłej córce...
Krzysztof Kamil Baczyński znany jest przede wszystkim jako sztandarowy poeta pokolenia Kolumbów – Polaków urodzonych w okolicach 1920 roku którzy...
Streszczenie Na terenach Tawasenty mieszkał Ostry Wiatr który był wyjątkowo silnym wojownikiem a wychowywał go czarownik Niedźwiedzi Kieł. Chłopiec mając zaledwie...
„Alchemik” to powieść która potwierdziła pozycję Paulo Coehlo na rynku literackim. Mimo negatywnych głosów krytyki wielu ludzi bardzo ceni rady...
„Echa leśne” są nowelą Stefana Żeromskiego po raz pierwszy opublikowaną w roku 1905. Pisarz w tym krótkim tekście powraca do tematu jaki często przewijał...
