Apokalipsa św. Jana – streszczenie, opracowanie, interpretacja

Streszczenie

„Apokalipsa” św. Jana jest to opis wizji końca świata i Sądu Ostatecznego. Ta wizja zaprezentowana jest z perspektywy jednego z proroków i opiera się na obrazie całkowitej zagłady.

Sędzią w tej wizji jest Bóg, który siedzi na tronie w towarzystwie starców i zwierząt. Nieopodal znajduje się także księga, której karty przewracane są przez baranka z siedmioma rogami i oczyma. Pojawiają się konie, które są symbolem wojny, kataklizmów, chorób, cierpienia oraz śmierci. W następnej kolejności ukazują się synowie Izraela w białych szatach, co świadczy o pokoleniach, które się nawróciły. Rozbrzmiewa także dźwięk trąb anielskich, a siódma z nich była symbolem przybycia Jezusa.

Zjawia się wtedy także niewiasta oraz smok walczący z aniołami. W wizji uwzględniona jest także Bestia z siedmioma głowami, a następnie kolejna, która była Fałszywym Prorokiem i nosiła imię 666. Wśród nich poruszają się także aniołowie, nawołujący do nawrócenia.

Wkrótce jednak Bestia zostaje strącona z czeluści przez Boga i powstaje Nowe Jeruzalem, w którym pojawia się dwanaście pokoleń Izraelitów, fundamenty z dwunastoma imionami Apostołów oraz dwanaście bram miasta.

Geneza

„Apokalipsa” znajduje się w Nowym Testamencie i zaliczamy ją do ksiąg proroczych. Autorstwo tej księgi przypisuje się św. Janowi, który opisał swą wizję końca świata. Powstała ona w ok. II w., prawdopodobnie w okolicy Azji Mniejszej.

Nazwa księgi pochodzi od greckiego słowa apokalypsis, co znaczy ‘odsłonięcie, objawienie’.

Czas i miejsce akcji

Ze względu na charakter księgi trudno określić czas i miejsce akcji. Dotyczy ona całej ludzkości, która w dniu Sądu Ostatecznego zostanie zbawiona lub potępiona. Natomiast czas związany jest z bliżej nieokreśloną przyszłością, w której miałaby spełnić się wizja apokaliptyczna.

Interpretacja

„Apokalipsa” to księga, która przesycona jest symboliką, ale ma wydźwięk uniwersalny. Ukazuje bowiem wizję Sądu Ostatecznego, który będzie odbywał się w duchu wojny, kataklizmów, walki żywiołów, chorób, cierpień i śmierci. Ludzie zostaną podzieleni na sprawiedliwych oraz grzesznych. Sprawiedliwi będą mieli szasnę, by otrzymać życie wieczne, natomiast źli zostaną strąceni w otchłań piekielną.

Wizja końca świata według św. Jana to zagłada totalna, całkowite zniszczenie. Księga ta stanowiła źródło inspiracji dla twórców późniejszych epok. Najbardziej charakterystyczne nawiązania odbywają się podczas trwania II wojny światowej, która nazywana została apokalipsą spełnioną, gdyż nieszczęścia przewidziane przez św. Jana, były wtedy realne.

Symbole pojawiające się w „Apokalipsie” św. Jana:
• 7 symbolizuje stworzenie, boskość, los, świętość oraz doskonałość, jest to najważniejsza liczba „Apokalipsy;
• 4 to symbol wszechświata materialnego. W „Apokalipsie” pojawia się czterech jeźdźców na różnych koniach. Symbolizują oni: Mord, Głód, Zabór i Śmierć;
• 12 to zupełność, kompletność;
• 6 to niedoskonałość;
• 666 symbolizuje szatana oraz wszechobecne zło;
• Smok to symbol bestii, zła, zniszczenia, może być utożsamiany z szatanem;
• Koń to symbol czasu oraz żywiołów, które panowały w dni Sądu Ostatecznego;
• Baranek to symbol Jezusa, w księdze pojawia się w towarzystwie siódemki;
• Miecz to broń Boga i symbol sprawiedliwości;
• Śmierć symbolizuje kres wędrówki oraz równanie wszystkich ludzi;
• Tron symbolizuje niebo, siedlisko Bogów, sprawiedliwość oraz Boga w ogóle;
• Nowe Jeruzalem to symbol odrodzenia miasta, które przeznaczone jest dla zbawionych. Przypomina ono twierdzę niedostępną dla wszystkich.

Objawienie to forma ukazania się Boga. Nie pojawił się On osobiście, tylko poprzez wizję zaprezentowaną przez św. Jana.