“Nienawiść” to wiersz Wisławy Szymborskiej, w którym poetka gorzko podsumowuje karierę tego uczucia na przestrzeni dziejów. Nienawiść jawi się wręcz jako najpotężniejsza z ludzkich emocji.
Poetka portretując nienawiść sięga po personifikację. Posługuje się również ironią, stwierdza bowiem, że „dobrze się trzyma” – nawiązuje tym samym do komplementu, jakim zwykle obdarza się ludzi w starszym wieku. Zostaje ona porównana do sportowca, który lekko przeskakuje kolejne przeszkody. Natura nienawiści odróżnia ją od innych uczuć, zostaje ona opisana za pomocą paradoksów: jest od innych jednocześnie starsza i młodsza, „sama rodzi przyczyny”, zasypia, ale „nigdy snem wiecznym”. Nienawiść jest zatem nieśmiertelna, zawsze gotowa by na nowo zaistnieć i będąca sama dla siebie pretekstem.
Do działania nienawiść wykorzystuje wszystko, nawet wartości o najwyższej randze takie, jak religia, ojczyzna czy sprawiedliwość. Upaja się sama sobą niczym w miłosnej ekstazie. W porównaniu z nienawiścią inne uczucia są „cherlawe i ślamazarne”. W liczbie wyznawców i efektowności działań nie dościga jej ani braterstwo ani współczucie.
Nienawiść jak na ironię losu pozostawia po sobie w historii liczne ślady. Dzieje pełne są jej ofiar na stadionach i placach. Poetka buduje pozorny panegiryk na cześć nienawiści. Zachwyca się jej dziełami: pożarami, zgliszczami i ruinami. Pochwała ta ma jednak charakter ironiczny i okazuje się ukrytą inwektywą.
Wiersz stanowi gorzką refleksję nad historią i ludzką naturą. Spośród wszystkich dokonań człowieka na czoło nieodmiennie wysuwa się nienawiść. W ostatniej strofie poetka dokonuje przewrotnego rozmontowania zwyczajowego powiedzenia, zgodnie z którym nienawiść jest ślepa. Stwierdza mianowicie, że sprawa wygląda wręcz odwrotnie – nienawiść „ma bystre oczy snajpera”. Dzięki nim jako jedyna nie lęka się przyszłości, wie bowiem, że jak zwykle będzie triumfować.
Napisany przez Jana Andrzeja Morsztyna epigramat „Niestatek Prędzej kto wiatr ” znalazł się w pierwszej księdze zbioru poetyckiego „Lutnia” który...
Streszczenie Żył sobie pewien szewczyk którego nazywano Dratewką. Zajmował się szyciem butów ale zajęcie to nie przynosiło mu zbytnich dochodów. Choć...
Streszczenie Część I Powieść poprzedza dedykacja dla żony Krystyny i cytat z „Domu umarłych” Fiodora Dostojewskiego. Witebsk – Leningrad – Wołogda...
Wiesz Franciszka Karpińskiego „Do Justyny. Tęskność na wiosnę” należy do najbardziej znanych przykładów polskiej XVIII-wiecznej liryki miłosnej. W...
Karol Wojtyła to postać niezwykle istotna dla dziejów świata w XX stuleciu. Trudno rozważać jego ostatnie ćwierćwiecze bez uwzględnienia Jana Pawła II. Zadumani...
„Potęga smaku” Zbigniewa Herberta to wiersz który odnosi się do konkretnej sytuacji społeczno-politycznej Polski a mianowicie czasów PRL-u. Tekst...
Streszczenie Życie Buby nieco różni się od życia jej rówieśniczek. Upływa jej ono na brydżu granym ze znajomymi dziadka oraz na krótkich chwilach...
Streszczenie Przedmowa Polska od niemal pół wieku jest ofiarą okrucieństwa bezwzględnych władców a zarazem krajem zamieszkanym przez ludzi gotowych do największych...
Streszczenie Królestwo Niebieskie porównane jest do człowieka który przekazał służącym majątek przed podróżą. Jednemu dał 5 talentów...
