“Nienawiść” to wiersz Wisławy Szymborskiej, w którym poetka gorzko podsumowuje karierę tego uczucia na przestrzeni dziejów. Nienawiść jawi się wręcz jako najpotężniejsza z ludzkich emocji.
Poetka portretując nienawiść sięga po personifikację. Posługuje się również ironią, stwierdza bowiem, że „dobrze się trzyma” – nawiązuje tym samym do komplementu, jakim zwykle obdarza się ludzi w starszym wieku. Zostaje ona porównana do sportowca, który lekko przeskakuje kolejne przeszkody. Natura nienawiści odróżnia ją od innych uczuć, zostaje ona opisana za pomocą paradoksów: jest od innych jednocześnie starsza i młodsza, „sama rodzi przyczyny”, zasypia, ale „nigdy snem wiecznym”. Nienawiść jest zatem nieśmiertelna, zawsze gotowa by na nowo zaistnieć i będąca sama dla siebie pretekstem.
Do działania nienawiść wykorzystuje wszystko, nawet wartości o najwyższej randze takie, jak religia, ojczyzna czy sprawiedliwość. Upaja się sama sobą niczym w miłosnej ekstazie. W porównaniu z nienawiścią inne uczucia są „cherlawe i ślamazarne”. W liczbie wyznawców i efektowności działań nie dościga jej ani braterstwo ani współczucie.
Nienawiść jak na ironię losu pozostawia po sobie w historii liczne ślady. Dzieje pełne są jej ofiar na stadionach i placach. Poetka buduje pozorny panegiryk na cześć nienawiści. Zachwyca się jej dziełami: pożarami, zgliszczami i ruinami. Pochwała ta ma jednak charakter ironiczny i okazuje się ukrytą inwektywą.
Wiersz stanowi gorzką refleksję nad historią i ludzką naturą. Spośród wszystkich dokonań człowieka na czoło nieodmiennie wysuwa się nienawiść. W ostatniej strofie poetka dokonuje przewrotnego rozmontowania zwyczajowego powiedzenia, zgodnie z którym nienawiść jest ślepa. Stwierdza mianowicie, że sprawa wygląda wręcz odwrotnie – nienawiść „ma bystre oczy snajpera”. Dzięki nim jako jedyna nie lęka się przyszłości, wie bowiem, że jak zwykle będzie triumfować.
„Kazania Sejmowe” Piotrka Skargi przez lata uznawano za dzieło o proroczym wręcz charakterze. Ich autor przewidzieć miał upadek i rozbiory Rzeczypospolitej a...
Geneza czas akcji „Noce i dnie” to z pewnością największy sukces artystyczny polskiej pisarki Marii Dąbrowskiej. Julian Przyboś deklarował wręcz: Kiedy chcę...
Wiersz Jana Lechonia „Herostrates” nawiązuje do tytułowego Greka który w starożytności spalił świątynie Artemidy by zdobyć wieczną sławę. Jest to...
Streszczenie Pociąg monotonnie zapadał się w kolejne piaszczyste rowy. Główny bohater - Wicio - zwrócił na siebie uwagę konduktora charakterystyczną czapką....
Streszczenie Kajtuś był młodym zdrowym bociankiem najsilniejszym w gnieździe. Razem z mamą i dwójką rodzeństwa mieszkał na stodole. Wiecznie był głodny i często...
Geneza Wydane w 1933 r. „Sklepy cynamonowe” zyskały znaczną popularność i zagwarantowały Brunonowi Schulzowi miejsce w gronie najważniejszych twórców...
„Witajcie kochane góry…” to wiersz Jana Kasprowicza pochodzący z tomu „Księga ubogich”. Liryk stanowi wyraz zachwytu poety nad pięknem...
Streszczenie Opowiadania mówią o życiu Mikołajka – małego Francuza i o jego szkolnych przygodach. 1. Najmilsza pamiątka Dla wszystkich dzieci nastał wyjątkowy...
GenezaEliza Orzeszkowa napisała powieść „Nad Niemnem” w 1887 roku dzieło było drukowane w odcinkach na łamach „Tygodnika Ilustrowanego”. W formie...