„Portret kobiecy” Wisławy Szymborskiej to wiersz, w którym autorka, jak sam tytuł wskazuje, podejmuje próbę stworzenia wizerunku kobiety. Szybko jednak okazuje się, że jest to zadanie niewykonalne, ponieważ pod pojęciem „kobieta” kryje się nieskończona ilość fizjonomii, charakterów i losów.
Początkowe wersy odnoszą się do samego zadania konstruowania literackiego portretu kobiety. Już na poziomie intelektualnych przygotowań podmiot liryczny dochodzi do wniosku, że podjął się rzeczy niemożliwej. Równoprawne wydają się bowiem sądy: „to łatwe, niemożliwe, trudne, warte próby”. Wszystko zależy zatem od przyjętej perspektywy. Posługiwanie się generalizacją i stereotypem ułatwi przedsięwzięcie, z kolei wgłębianie się w szczegóły – utrudni.
Kobiecy portret stworzony przez Szymborską stanowi zatem eklektyczne pomieszanie różnych schematów i dyskursów, w jakich umieszcza się problem kobiecości. Już samą fizjonomię kobiety można opisać na rozmaite sposoby. Jej oczy mogą być bowiem „modre” (w języku ludowym), po prostu „szare”, „wesołe” (jeśli opisujemy nie barwę, ale wrażenie) czy „bez powodu pełne łez” (stereotyp mówiący o skłonności kobiet do płaczu).
Stosunek kobiety do mężczyzny można rozpatrywać z perspektywy piętnujących moralnych ocen („śpi z nim jak pierwsza z brzegu”) lub z perspektywy miłości („jedyna na świecie”). Kobieta może urodzić wiele dzieci, ale może też pozostać bezdzietna.
Poetka bardzo dogłębnie analizuje stereotypy na temat kobiecości tkwiące w naszej kulturze i za pomocą paradoksów obnaża ich wzajemną sprzeczność. Mówi się zatem, że kobieta jest „naiwna”, ale z drugiej strony „najlepiej doradzi”, ponieważ jest wrażliwa. Następnie kobieta bywa postrzegana jako „słaba” płeć, ale „udźwignie” – potrafi znosić życiowe przeciwności.
Przypisuje się kobiecie opiekuńczość i czułość, a z drugiej strony skłonność do agresji i kłótni. Jedyne spójne wymaganie kultury wobec kobiety dotyczy jej wieku – kobieta ma być wiecznie młoda. Tylko młodość zapewnia bowiem zachowanie kobiecej tożsamości.
Szymborska pokazuje zatem, że nie można stworzyć spójnego portretu kobiety, ponieważ rzeczywistość nie przystaje do myślowych schematów i stereotypów.
Interpretacja Mit o Orfeuszu i Eurydyce jest przede wszystkim opowieścią o niezwykłej miłości której nie przerywa nawet śmierć. Zrozpaczony Orfeusz gotów...
“Nienawiść” to wiersz Wisławy Szymborskiej w którym poetka gorzko podsumowuje karierę tego uczucia na przestrzeni dziejów. Nienawiść jawi się...
Streszczenie „Konrad Wallenrod” Adama Mickiewicza rozpoczyna się mottem zaczerpniętym z „Księcia” Machiavellego – Macie bowiem wiedzieć że...
Ksiądz Jan Twardowski znany jest przede wszystkim ze swojej twórczości poetyckiej. Potrafił on w sposób prosty mówić o sprawach trudnych dzięki czemu...
W 1528 roku ukazało się we Włoszech dzieło Baldassarre Castiglione „Il Cortegiano”. Traktat ów zyskał olbrzymią popularność w całej Europie. Renesansowe...
Dedal i Ikar” Zbigniewa Herberta to wiersz w którym poeta dokonuje reinterpretacji mitologii. Poeta polemizuje z tradycyjnym rozumieniem mitu o Dedalu i Ikarze....
W okresie renesansu niezwykłą popularność zdobyły w Europie dzieła zwierające wskazówki jak prowadzić godne i dobre życie. Autorzy analizowali jaka edukacja jest...
Streszczenie „Zniewolony umysł” Czesława Miłosza to zbiór esejów które analizują uwikłanie polskich pisarzy w ideologię komunistyczną....
„Oda do młodości” to utwór który określany jest jako manifest romantyczny i nie jest to bezpodstawne. W utworze stworzonym przez Adama Mickiewicza...