Unikalne i sprawdzone teksty

Rozmowa z kamieniem – interpretacja i analiza

„Rozmowa z kamieniem” Wisławy Szymborskiej to wiersz pochodzący z tomu „Sól” z 1962 roku. Utwór wpisuje się w poetykę i problematykę poezji tego okresu, a mianowicie zanegowanie estetyki socrealizmu. Kamień, podobnie jak u Zbigniewa Herberta („Kamyk”), to niejako najprostszy element rzeczywistości, którą należy opisać na nowo po kłamstwie fałszywej literatury ideologicznej. Poetka zwraca się w stronę tego, co najbardziej namacalne i realne, pragnie niejako poznać istotę kamienia.

Podmiot liryczny nawiązuje dialog z kamieniem i chce dostać się do jego wnętrza. Stosuje w tym celu rozmaite metody perswazji. Prosi, używa argumentów odwołujących się do emocji i intelektu kamienia. On jednak za każdym razem odmawia. W końcu okazuje się, że kamień nie może wpuścić poetki do środka z banalnej przyczyny – nie ma drzwi.

Rozmowa podmiotu lirycznego z kamienia pozwala zaobserwować różnice pomiędzy tymi bytami. Z jednej strony człowiek ma pewną przewagę nad kamieniem – jest istotą rozumną, potrafi badać rzeczywistość i wyciągać wnioski. Stwierdza, że może oferować kamieniowi wiedzę o nim samym, jakiej on nie posiada – nie ma bowiem samoświadomości. Kamień jednak pozostaje niewzruszony i na prośby podmiotu reaguje jedynie czymś w rodzaju śmiechu (nie ma bowiem „mięśni śmiechu”). Nie potrzebuje on bowiem żadnych rozważań, jego byt wyraża się w trwaniu, jest on samowystarczalny.

Co więcej, w przeciwieństwie do człowieka kamień jest niemal wieczny, może przetrwać nawet kilka tysiącleci. Istota ludzka ma zaś ograniczony czas na rozwikłanie tajemnicy świata. Kamień nie współczuje człowiekowi, a jedynie z niego drwi; jest przecież kamieniem – symbolem obojętności i twardości.

Wiersz Szymborskiej jest tekstem o fiasku ludzkiego poznania. Elementy natury takie, jak kamień, liść czy kropla wody, są dla człowieka wieczną zagadką, ponieważ nie istnieje możliwość wejścia z nimi w jakąkolwiek komunikację. Człowiek doznaje również nieustannie swoistej ironii świata, który pozostaje głuchy na jego pragnienia.

Rozwiń więcej

Losowe tematy

Sprężyna – streszczenie problematyka...

Streszczenie Główną bohaterką osiemnastego – ostatniego tomu „Jeżycjady” pt. „Sprężyna” jest Łucja Pałys – córka Idy...

Uwagi śmierci niechybnej Józef...

Ksiądz Józef Baka (1706 1707 – 1780) był jezuitą misjonarzem oraz poetą. Okres jego działalności twórczej przypadł na schyłkowy czas baroku co znajduje...

Z chałupy – interpretacja ogólna...

Sonety „Z chałupy” to cykl młodzieńczych wierszy Jana Kasprowicza publikowanych na łamach „Głosu” w 1888 roku. Poeta pomimo zastosowania formy sonetu...

Ania z Zielonego Wzgórza – streszczenie...

Streszczenie Historia Ani z Zielonego Wzgórza rozpoczyna się w dniu w którym rodzeństwo Mateusz oraz Maryla adoptują dziewczynkę. O przyczynach tej decyzji...

Przypowieść o Synu Marnotrawnym...

Streszczenie Pewien człowiek miał dwóch synów. Młodszy zapragnął swojej części majątku by odjechać z dala od domu gdzie roztrwonił wszystko. Zaczął...

Kazania sejmowe - streszczenie

Piotr Skarga był kaznodzieją króla Zygmunta III Wazy jezuitą jedną z najważniejszych postaci polskiej reformacji. Jego najważniejsze dzieła to bardzo popularne...

Eviva l'arte! - interpretacja i...

„Eviva l'arte!” to jeden z wierszy Kazimierza Przerwy-Tetmajera wyrażający uwielbienie poety dla sztuki i dumę z bycia artystą. Tytułowe wykrzyknienie w języku...

Do Magdaleny - interpretacja i analiza...

Jan Kochanowski wielokrotnie poruszał w swojej twórczości temat relacji damsko-męskich. Niejednokrotnie czynił to w sposób prześmiewczy lub wręcz frywolny....

Ranyjulek – interpretacja i analiza...

Wiersz „Ranyjulek” Juliana Tuwima jest charakterystyczną dla tego autora – przynajmniej na pewnym etapie jego twórczości (lata dwudzieste) –...