Charlie i fabryka czekolady – streszczenie, plan wydarzeń

Streszczenie

W małym domku na skraju dużego miasta mieszkał Charlie Bucket razem z rodzicami i czwórką rodzeństwa. Była to biedna rodzina i codziennie rodzice musieli zatroszczyć się o to co ich dzieci będą jeść (najczęściej jedli to samo: ziemniaki, kapuśniak i chleb z margaryną). Charlie marzył o tabliczce słodkiej, prawdziwej czekolady, ale mógł ją dostać tylko w dniu urodzin.

Największą radość sprawiało chłopcu wysłuchiwanie opowieści dziadka Joe o największej na świecie fabryce czekolady pana Wonki. Był on czarodziejem i z czekolady mógł zrobić wszystko o czym tylko można zamarzyć (pianki o smaku fiołków, czy lody, które się nie rozpuszczały). Nikt nie wiedział kto pracuje w fabryce, ponieważ żaden pracownik z niej nie wychodził i do niej nie wchodził.

Któregoś dnia Willy Wonka postanowił ogłosić konkurs dla piątki szczęśliwych dzieci. Zwycięzcami mieli być ci, którzy w opakowaniu czekolady odnajdą Złoty Talon. Nagrodą dla zwycięzców miało być zwiedzanie fabryki i zapas słodyczy na całe życie.

Pierwszymi zwycięzcami zostali: otyły Augustus Gloop, a także córka bogacza – zarozumiała Veruca Salt. W dniu urodzin Charlie dostał upragnioną czekoladę, ale ku jego rozczarowaniu okazało się, że nie ma tu Talonu. Tymczasem Talony zdobywali kolejni szczęśliwcy: wiecznie żująca gumę Violet Beauregarde oraz telewizyjny maniak - Mike Teavee.

Dziadek Joe, widząc zasmuconego Charliego, podarował mu pieniądze, by mógł zakupić czekoladę. Niestety i w tej tabliczce nie było Złotego Talonu. W rodzinie Charliego nastał głód, ponieważ ojciec stracił pracę. Któregoś dnia, gdy Charlie wracał ze szkoły, szczęśliwym trafem znalazł pieniądze. Bez chwili namysłu udał się do pobliskiego sklepu i kupił najpierw jedną czekoladę, którą szybko zjadł, a potem drugą i to właśnie w niej był Złoty Talon. Było to zaproszenie do zwiedzania fabryki, które miało odbyć się nazajutrz. Rodzice ustalili, że z Charliem do fabryki wybierze się dziadek Joe.

Gdy przybyli na miejsce zauważyli, że przed samą fabryką zebrał się tłum gapiów, a wśród nich było pięcioro zwycięzców. O dziesiątej pan Wonka otworzył fabrykę i zaprosił wszystkich do środka. Wszyscy długim, podziemnym korytarzem udali się do Hali Czekoladowej. Przypominała ona dolinę porośniętą łąką, przez którą wiła się czekoladowa rzeka. Wodospad sprawiał, że była ona odpowiednio spieniona. Wielkimi rurami woda dostarczana była do całej fabryki. Ku zdziwieniu gości w fabryce było mnóstwo małych ludzików. Były to Umpa – Lumpy – członkowie plemienia, których w dżungli odnalazł pan Wonka. Zgodzili się pracować dla niego w fabryce przy produkcji słodyczy.

Tymczasem niepilnowany Augustus zaczął chłeptać czekoladę z rzeki. Niestety porwany został przez wir w wielkiej rurze i woda poniosła go do wytwórni pianek truskawkowych w czekoladowej polewie. Na ratunek pospieszyli mu rodzice wraz z Umapa – Lumpa, które zaintonowały pieśń o łakomstwie Augustusa i o jego przemianie.

Reszta gości wyprawiła się łodzią w przejażdżkę po czekoladowej rzece. Po drodze widzieli wiele magazynów z półproduktami do produkcji słodyczy. Wreszcie dopłynęli do Hali Wynalazków.

Pan Wonka zabronił im tutaj czegokolwiek dotykać. To właśnie tutaj słodycze poddawano eksperymentom. Powstawały np. cudowne dropsy, które mimo ssania nie malały czy włosiane toffi, które wpływały na porost włosów. Była tu też olbrzymia maszyna, która produkowała gumą do żucia. Pan Wonka zaprezentował też gościom posiłek żucio – gumowy, czyli gumę zawierającą cały obiad. Mimo zakazu Violet nie mogła się powstrzymać i skosztowała gumy, po czym zaczęła przybierać fioletowy kolor oraz bardzo puchnąć. W końcu przybrała kształt olbrzymiej jagody. Pan Wonka nakazał dziesięciu Umpa – Lumpom zabrać Violet do Hali Soczystej, by tu można było wycisnąć z niej sok. Przerażeni rodzice podążyli za córką, a Umapa – Lumpy zaintonowały piosenkę o pewnej pannie, która wciąż żuła gumę.

Pozostali goście podążali dalej korytarzem, mijając pokoje, w których odbywała się produkcja tajemniczych słodkości. W końcu zatrzymali się przy Hali Orzechowej. Tutaj sto wiewiórek rozłupywało orzechy. Veruce bardzo chciała mieć jedną z takich wiewiórek, ale gdy ojciec powiedział, że nie kupi jej wiewiórki, dziewczyna bez chwili zawahania wtargnęła do środka. Wtedy wszystkie wiewiórki rzuciły się na nią, po czym uznawszy, że ma pustą głowę, wrzuciły do otworu na śmieci. Tak samo uczyniły z jej rodzicami. Umpa – Lumpy zanuciły wtedy kolejną pieśń – tym razem o tym, co czeka Verucę w otworze na śmieci. Za jej krnąbrne wychowanie winą obciążyły rodziców.

Tymczasem inni goście udali się w dalszą podróż windą, w środku której było mnóstwo przycisków. Jak zarządził Mike Teavee wszyscy przemieścili się do Hali Czekolady Telewizyjnej, gdzie również nie można było niczego dotykać. W środku tej hali znajdowała się kamera telewizyjna i ekran. Pan Wonka zaprezentował gościom, jak można, w ten sam sposób jak obraz telewizyjny, wyemitować czekoladę. Okazało się, że jej rozmiar był o wiele większy na początku niż na końcu. Mike zapragnął być pierwszą osobą emitowaną przez telewizję. Niestety w wyniku eksperymentu stał się liliputem. Umpa – Lumpy i rodzice zabrali go do maszyny wyciągającej, która miała przywrócić go do normalnych rozmiarów. Pracownicy pana Wonki tym razem zaśpiewali pieśń o szkodliwości telewizji i o wyższości czytania książek.

Ostatecznie okazało się, że spośród wszystkich szczęśliwców walczących o nagrodę pozostał tylko Charlie. Pan Wonka pogratulował mu i wraz z nim i jego dziadkiem udali się windą ponad fabrykę. Z tej wysokości mogli obserwować całe miasto i dzieci, które zrezygnowane właśnie opuszczały fabrykę – odchudzonego do przesady Agustusa, Violet o filetowej twarzy, ubrudzoną śmieciami Verucę z rodzicami oraz nadmiernie „wyciągniętego” Mike’ a. Winda z Charliem, dziadkiem Joe i panem Wonką ponownie ruszyła.

Pan Wonka oznajmił, że pragnie oddać Charliemu swą fabrykę na własność, ponieważ czuje się już stary. Chłopiec zgodził się pod warunkiem, że będzie mógł zabrać ze sobą rodzinę. Pan Wonka na to przystał i w tym momencie winda przez dach wjechała do domku Charliego i zabrała jego rodzinę do fabryki, która od teraz miała być ich nowym domem.

Plan wydarzeń

1. Historia Charliego Bucketa i jego rodziny.
2. Opowieści dziadka Joe o fabryce czekolady pana Wonki.
3. Budowanie pałacu dla hinduskiego księcia.
4. Tajemniczy robotnicy, których nigdy nie było widać w fabryce.
5. Ogłoszenie konkursu przez właściciela fabryki.
6. Pierwszym zwycięzcą zostaje otyły Augustus Gloop.
7. Veruca Salt – kolejnym znalazcą Złotego Talonu.
8. Urodziny Charliego i jego upragniony prezent w postaci czekolady.
9. Wiecznie żująca gumę Violet Beauregarde kolejnym zwycięzcą.
10. Szczęście telewizyjnego maniaka Mike’ a Teavee.
11. Kolejne nieudane próby znalezienia Złotego Talonu przez Charliego.
12. Znalezienie pieniędzy przez chłopca.
13. Cudowne odnalezienie Złotego Talonu.
14. Tłum gości przed fabryką czekolady.
15. Zaproszenie pięciorga zwycięzców z ich rodzicami na zwiedzanie fabryki.
16. Przemierzanie czekoladowej doliny w Hali Czekoladowej.
17. Historia Umpa – Lumpów.
18. Wypadek Augustusa i porwanie go przez wir rzeki.
19. Przejażdżka gości łodzią po czekoladowej rzece.
20. Niezwykłe słodycze produkowane w Hali Wynalazków.
21. Maszyna do produkcji posiłku żucio – gumowego.
22. Wiecznie żująca gumę Violet zamienia się w jagodę.
23. Dalsza wędrówka korytarzami fabryki.
24. Veruce zostaje wrzucona do otworu ze śmieciami.
25. Przejażdżka windą.
26. Pomniejszenie Mike’ a w Hali Czekolady Telewizyjnej.
27. Charlie zostaje zwycięzcą konkursu.
28. Lot windą ponad dachem fabryki.
29. Czwórka dzieci i ich opiekunowie opuszczają fabrykę.
30. Propozycja pana Wonki, by Charlie przejął po nim fabrykę.
31. Charlie i jego rodzina zamieszkują w fabryce.