„Nic dwa razy” to wiersz Wisławy Szymborskiej, w którym poetka wyraża zdziwienie nad naturą ludzkiej egzystencji. W fakcie przemijania odnajduje ona zarówno negatywne, jak i pozytywne aspekty. Obiegowe powiedzenie „Nic dwa razy się nie zdarza” staje się w wierszu punktem wyjścia do rozbudowanej refleksji składającej się z kolejnych paradoksów.
Spostrzeżenie to odnosi się do dwóch najważniejszych chwil w ludzkim życiu, a więc narodzin i śmierci. W żadnym z tych tak ważnych doświadczeń człowiek nie może liczyć na żadną naukę czy próbę – może je przeżyć jedynie raz: „Zrodziliśmy się bez wprawy/i pomrzemy bez rutyny” – powiada poetka.
W dalszej kolejności okazuje się, że zasada „nic dwa razy” obowiązuje również we wszystkich innych momentach życia. Podmiot liryczny porównuje ludzi do „uczniów w szkole świata”, którzy jednak wbrew tradycyjnym zasadom edukacji nie będą mogli „repetować” w żadnej klasie. Świadomość, że nic się nigdy nie powtórzy, sprawia, że każda pojedyncza chwila wydaje się nabierać szczególnego uroku. Każde ludzkie doświadczenie jawi się jako jedyne i wyjątkowe, zwłaszcza miłość i jej gesty: pocałunki czy spojrzenia w oczy.
Nietrwałość losu ma również zabarwienie negatywne. Miłość (jej metaforą jest róża), która jeszcze wczoraj wydawała się najważniejsza na świecie, dzisiaj traci swoją wartość (róża zamienia się w kamień).
Poetka z Heraklitowej świadomości nieustannego przemijania wyciąga wnioski natury ogólnej: piękno świata wynika z jego paradoksalnej natury - antynomii trwania i upływu czasu. Dzięki zasadzie nietrwałości możemy mieć pewność, że każde złe doświadczenie odejdzie do przeszłości. Wiersz staje się zatem rodzajem filozoficznej przypowiastki, w której aforystyczne sformułowania urastają do rangi puenty:
Jesteś – a więc musisz minąć
Miniesz – a więc to jest piękne
Podobne znaczenie ma stwierdzenie, iż „różnimy się jak dwie krople czystej wody” – nasz los jesteśmy zatem swoistą jednością przeciwieństw.
Interpretacja Postać bogini Nike nie od zawsze była obecna w mitologii. Osobą która przywołała jej dzieje był dopiero Hezjod. Mit o bogini Nike jest przede wszystkim...
„Przypowieść o maku” to wiersz Czesława Miłosza będący częścią powstałego w 1943 roku cyklu („Świat. Poema naiwne”). Podobnie jak w pozostałych...
Geneza „Ten obcy” to psychologiczna powieść dla młodzieży autorstwa Ireny Jurgielewiczowej. Została wydana w 1961 r. Zaś w 1975 r. powstała jej kontynuacja...
Streszczenie Tom I Pensja pani Latter była od 1870 r. najznamienitszą w całej Warszawie. Jej mury opuszczały najlepsze obywatelki większość z absolwentek cieszyła się...
Geneza „Lalka” czyli jedno z najważniejszych dzieł w dorobku Bolesława Prusa była publikowana w „Kurierze Codziennym” w latach 1887 - 1889. Pierwsze...
„Anioł Pański” Kazimierza Przerwy-Tetmajera to nastrojowy liryk o budowie melicznej. Konstrukcja utworu przypomina pieśń – wskazuje na to powtarzający...
Streszczenie Podczas przedstawienia Iwan Dmitriewicz Czerwiakow poczuł się nieco gorzej. Kichnąwszy zauważył że ubrudził on przy tym obecnego na przedstawieniu Bryzżałowa....
Pieśń XX („Miło szaleć kiedy czas po temu”) łączy refleksję nad życiem charakterystyczną dla poważniejszych utworów Kochanowskiego z dowcipem i „biesiadnym”...
Geneza czas i miejsce akcji Akcja noweli dzieje się na wsi w miejscu które zamieszkiwane jest przez Michasia oraz osobę go nauczającą. Można wywnioskować że przysparzająca...
