„Nic dwa razy” to wiersz Wisławy Szymborskiej, w którym poetka wyraża zdziwienie nad naturą ludzkiej egzystencji. W fakcie przemijania odnajduje ona zarówno negatywne, jak i pozytywne aspekty. Obiegowe powiedzenie „Nic dwa razy się nie zdarza” staje się w wierszu punktem wyjścia do rozbudowanej refleksji składającej się z kolejnych paradoksów.
Spostrzeżenie to odnosi się do dwóch najważniejszych chwil w ludzkim życiu, a więc narodzin i śmierci. W żadnym z tych tak ważnych doświadczeń człowiek nie może liczyć na żadną naukę czy próbę – może je przeżyć jedynie raz: „Zrodziliśmy się bez wprawy/i pomrzemy bez rutyny” – powiada poetka.
W dalszej kolejności okazuje się, że zasada „nic dwa razy” obowiązuje również we wszystkich innych momentach życia. Podmiot liryczny porównuje ludzi do „uczniów w szkole świata”, którzy jednak wbrew tradycyjnym zasadom edukacji nie będą mogli „repetować” w żadnej klasie. Świadomość, że nic się nigdy nie powtórzy, sprawia, że każda pojedyncza chwila wydaje się nabierać szczególnego uroku. Każde ludzkie doświadczenie jawi się jako jedyne i wyjątkowe, zwłaszcza miłość i jej gesty: pocałunki czy spojrzenia w oczy.
Nietrwałość losu ma również zabarwienie negatywne. Miłość (jej metaforą jest róża), która jeszcze wczoraj wydawała się najważniejsza na świecie, dzisiaj traci swoją wartość (róża zamienia się w kamień).
Poetka z Heraklitowej świadomości nieustannego przemijania wyciąga wnioski natury ogólnej: piękno świata wynika z jego paradoksalnej natury - antynomii trwania i upływu czasu. Dzięki zasadzie nietrwałości możemy mieć pewność, że każde złe doświadczenie odejdzie do przeszłości. Wiersz staje się zatem rodzajem filozoficznej przypowiastki, w której aforystyczne sformułowania urastają do rangi puenty:
Jesteś – a więc musisz minąć
Miniesz – a więc to jest piękne
Podobne znaczenie ma stwierdzenie, iż „różnimy się jak dwie krople czystej wody” – nasz los jesteśmy zatem swoistą jednością przeciwieństw.
„Pantofelek” to utwór Andrzeja Bursy. Przestawia coś w rodzaju dialogu dwóch postaci (choć widzimy wypowiedzi tylko jednej z nich). Podmiot liryczny...
Streszczenie Epizod o Kainie i Ablu dotyczył czasów nieco późniejszych niż grzech pierworodny Adama i Ewy ale funkcjonuje jako jego efekt. Kain był starszym...
Streszczenie Wydarzenia dzieją się podczas II wojny światowej. Poznajemy Bruna – ośmioletniego chłopca któremu nic nie brakuje gdyż ma dom i kochająca go...
„Wczorajszemu” to wiersz Tadeusza Gajcego napisany w 1942 roku w okupowanej Warszawie. Tekst jest osadzony w problematyce wojennej. Poeta przedstawia grozę doświadczenia...
Analiza „Między nami nic nie było” to utwór składający się z czterech strof. Pierwsza z nich rozpoczyna się wykrzyknieniem podkreślającym brak związku...
Rapsod to utwór poświęcony pamięci bohaterów i ich czynów. Nierzadko stanowi fragment większej całości (np. epopei) lecz funkcjonuje także jako autonomiczna...
Geneza Fiodor Dostojewski pisał „Zbrodnię i karę” w latach 1865 – 1866. Powieść ukazywała się w odcinkach na łamach czasopisma „Ruskij Wiestnik”....
Streszczenie Franciszek z Asyżu podejmuje decyzję o wyrzeczeniu się wszystkich materialnych dóbr tego świata oraz pokus cielesnych i wstępuje na drogę ubóstwa...
Streszczenie Oto nadchodzi koniec świata. Oto nadciąga zbliża się czy raczej przypełza mój własny koniec świata. Był beznadziejny dzień jesienny. Główny...