„Niebo” Wisławy Szymborskiej to wiersz, w którym mamy do czynienia z filozoficzną refleksją nad światem i intelektualnymi kategoriami służącymi do jego opisu. Jak sam tytuł wskazuje, poetkę interesuje przede wszystkim niebo. W sensie dosłownym jest to po prostu „otwór i nic poza nim”. Niebo opisują takie kategorie, jak bezkres, powietrze i góra. Jego przeciwieństwem jest natomiast ziemia, którą określa konkretna przestrzeń, podłoże i dół.
Tymczasem podmiot liryczny wiersza nie przedstawia nieba na zasadzie opozycji z ziemią. Wręcz przeciwnie, cała rzeczywistość jawi się mu jako nierozerwalna całość. Niebo nie znajduje się zatem u góry, nie trzeba zadzierać głowy, by je zobaczyć. Jest ono obecne w każdym elemencie przyrody – w górach i w dolinach; nieba dotyka zarówno ptak, jak i kret.
Mamy tu do czynienia z zaprzeczeniem kategorii opisujących niebo zgodnie z logiką klasyczną. Niebo okazuje się zatem nie tylko „lotne”, ale także „sypkie”, „płynne” i „rozpłomienione”. Łączy zatem w sobie elementy czterech żywiołów: powietrza, wody, ognia i ziemi. Poetka unieważniając tradycyjny podział na niebo i ziemię, dokonuje przedefiniowania tego pojęcia. Nie chodzi jednak o odniesienie do rzeczywistości metafizycznej.
Kluczem do interpretacji mogą okazać się ostatnie słowa poetki:
Moje znaki szczególne
to zachwyt i rozpacz
Zachwyt i rozpacz są emocjami ze sfery ducha i intelektu. Niebo i ziemia to zatem stany umysłu, które mogą zaistnieć zawsze i wszędzie.
„Psałterz Puławski” to jak sama nazwa wskazuje zbiór psalmów który stanowi tłumaczenie Księgi Psalmów. Autorstwo Nieznany jest autor...
„Przestałem się wadzić z Bogiem...” to wiersz Jana Kasprowicza z tomu „Księga ubogich”. Stanowi on rodzaj poetyckiej spowiedzi a także dialogu ze...
Obraz Aleksandra Gierymskiego zatytułowany „Powiśle” to dzieło które pochodzi z końca dziewiętnastego wieku. Jest to udokumentowanie za pomocą obrazu...
„Pierwszy krok w chmurach” to opowiadanie Marka Hłaski. Jego akcja rozgrywa się leniwego sobotniego popołudnia. Trzech znajomych mężczyzn (Gienek Heniek i Maliszewski)...
Streszczenie Niejednokrotnie mówi się o kimś że jest żywym srebrem. Podobnym określeniem można nazwać Ewę. Panienka córka znanego naukowca udaje się do...
Streszczenie Głównym bohaterem powieści jest młody dwunastoletni Eskimos żyjący na Grenlandii o imieniu Anaruk. Narrator (a jednocześnie polarnik) zaprzyjaźnił...
„Sonet 132” o incipicie Jeśli to nie jest miłość – cóż ja czuję? (w przekładzie dokonanym przez Jalu Kurka) to jeden z najbardziej rozpoznawalnych...
Streszczenie Prolog Napisany wierszem prolog nieco przybliża tło wydarzeń wspominając o zwaśnionych rodach i dwojgu kochanków. Zapowiada także przedwczesną śmierć...
Na początku sztuki poznajemy matkę Orgona Panią Pernelle. Krytykuje ona wszystkich domowników swojego syna wysławia tylko jednego Tartuffe’a. Jednocześnie Pani...
