„Miłość od pierwszego wejrzenia” to wiersz Wisławy Szymborskiej, który można zaliczyć do liryki miłosnej. Przedmiotem refleksji podmiotu jest tu bowiem pierwsze spotkanie kochanków. Staje się ono również punktem wyjścia do filozoficznych rozważań na temat roli przeznaczenia i przypadku w ludzkim życiu.
Wiersz rozpoczyna się od twierdzenia, że kochankowie są przekonani, iż połączyła ich miłość od pierwszego wejrzenia. Frazeologizm ten oddaje nagłość uczucia. Podmiot liryczny uważa jednak, że „piękniejsza” jest niepewność co do prawdziwej natury miłości. Epitet ten może sugerować, iż niepewność dodaje życiu swoistego uroku i magii.
Poetka zastanawia się, czy zakochani nie poznali się jednak wcześniej, choć sami tego nie pamiętają. Może mijali się na ulicy, w drzwiach, szli po tych samych schodach, dotkali tych samych klamek. Sama poetka jest przekonana, że przypadek już od dawna kierował losem pary. Potem zaś zamienił się w los.
Przypadek ukazany jest w wierszu jako wieczny dowcipniś, który „bawi się” człowiekiem, chichocze i „odskakuje w bok”. Przeznaczenie objawia się zaś w postaci tajemniczych znaków, potraktowanych z życzliwą ironią, np. „listek przefrunął z ramienia na ramię”.
Poetyka tekstu obfituje w liczne pytania, które spełniają kilka funkcji. Potęgują ciekawość czytelnika, pobudzają go do refleksji, wprowadzają element zaskoczenia. Dochodzenie do prawdy za pomocą pytań przypomina również sokratyczną metodę dowodzenia za pomocą zbijania kolejnych argumentów. Ostatecznym efektem jest stan absolutnej niepewności.
Podmiot sugeruje, iż istnieje wiele możliwych scenariuszów pierwszego spotkania kochanków. Być może nastąpiło ono już w piaskownicy lub miało charakter metafizyczny – zakochani śnili ten sam sen.
Ostatnia strofa ma charakter ogólnej filozoficznej refleksji. Okazuje się mianowicie, że „każdy (…) początek to tylko ciąg dalszy”. Człowiek zna jedynie mały odcinek rzeczywistości, nie rozumie wszystkich ukrytych zależności pomiędzy zdarzeniami – widzi tylko otwartą w połowie „księgę zdarzeń”. Nie może być zatem pewny, czy jego życiem rządzi przypadek czy może przeznaczenie.
Geneza „Iliadzie” przypisuje się autorstwo Homera mimo iż jest to kwestia sporna. Jest ona prawdopodobnie dziełem które poprzedza „Odyseję”...
Autorstwo i czas powstania Utwór o incipicie „Posłuchajcie bracia miła...” znany też pod tytułami: „Lament (Plankt) świętokrzyski” oraz „Żale...
Bohaterem bajki Ignacego Krasickiego „Pan i pies” jest tytułowe zwierzę. Sam właściciel nie pojawia się bezpośrednio w utworze dowiadujemy się tylko o jego...
Księga I. Mór. Gniew. Gniew Achillesa który wywołany jest sporem z królem Agamemnonem naczelnym wodzem wyprawy wojsk achajskich przeciwko Troi to główny...
„Gawęda o miłości ziemi ojczystej” Wisławy Szymborskiej to wiersz należący do liryki patriotycznej. Poetka wyraża w nim zachwyt nad pięknem rodzinnego kraju...
Streszczenie Królestwo niebieskiego porównane jest do człowieka który siał dobre nasiona. Jednakże w nocy jego nieprzyjaciel nasiał chwastów pomiędzy...
Geneza czas i miejsce akcji Powieść ukazała się w roku 1911 wcześniej publikowana była w odcinkach na łamach prasy. Czas akcji przedstawionej w utworze to lata 1884 –...
Geneza „Kolumbowie rocznik 20” to najsłynniejsza z powieści Romana Bratnego. Dzieło to doczekało się w swoim czasie statusu kultowego i dało nazwę całemu...
Wiesz Franciszka Karpińskiego „Do Justyny. Tęskność na wiosnę” należy do najbardziej znanych przykładów polskiej XVIII-wiecznej liryki miłosnej. W...
