Poetka wyraża refleksję nad niepoznawalnością świata i ludzkiego losu. Tekst nawiązuje do rodowodu utopii, czyli dzieła Tomasza More’a. Autor ten przedstawił wizję fikcyjnej wyspy, na której istnieje idealne królestwo. W wierszu Szymborskiej sytuacja liryczna również została osadzona na wyspie. Jej doskonałość, a zarazem utopijność nie wyraża się jednak w harmonijnym porządku społecznym, ale w oferowaniu przybyłym stanu absolutnej wszechwiedzy.
Jest to „wyspa na której wszystko się wyjaśnia”. Ów błogostan zaniku wątpliwości poetka oddaje za pomocą językowych formuł, potraktowanych w sposób dosłowny. Można więc „stanąć na gruncie twardych dowodów” – „grunt” zostaje potraktowany jako płaszczyzna tworząca podłoże wyspy. Każda droga to „droga dojścia”, czyli oferująca dotarcie do obranego celu, „krzaki aż uginają się od odpowiedzi”.
Każdy element topografii wyspy posiada nazwę odnoszącą się do pewnej i absolutnej wiedzy. Jest zatem drzewo Słusznego Domysłu – jego gałęzie są wiecznie „rozwikłane”, co odnosi się do czynności rozwikływania zagadek. Następnie rośnie tu „proste drzewo Zrozumienia” – epitet „proste” oddaje przymiot oczywistości. Drzewa odsyłają do biblijnego raju, gdzie również rosły dwa drzewa – Drzewo Życia oraz Drzewo poznania Dobra i Zła. Źródło nosi nazwę „Ach Więc To Tak”, za lasem rozciąga się zaś „Dolina Oczywistości”.
Szymborska konstruując literacki krajobraz wyspy, wykorzystuje relacje pomiędzy pojęciami językowymi a światem rzeczy i przestrzeni. Frazeologizm „głębokie przekonanie” może zatem dać początek jezioru – na zasadzie skojarzenia głębokości.
Zabieg przekładania abstrakcyjnych pojęć oraz związków frazeologicznych na rzeczywistość służy określonemu celowi. Podkreśla on utopijność wyspy, a jednocześnie obnaża absurdalność myślenia w kategoriach oczywistości. Nic dziwnego, że wyspa jest bezludna, a wszystkie ślady na piasku prowadzą do morza – ludzie nie chcą zamieszkiwać tego pozornie idealnego miejsca.
Świat i ludzka egzystencja są piękne w swojej tajemniczości. Posiadanie wątpliwości i rozwiązywanie problemów to warunki procesu myślenia, a także człowieczeństwa. Jednoznaczność zaś bywa wyznacznikiem ideologii, a nie szczęścia. Szymborska opowiada się zatem za światem nieustannego zdziwienia, w którym nic nie jest oczywiste i z góry przesądzone.
Interpretacja Postać bogini Nike nie od zawsze była obecna w mitologii. Osobą która przywołała jej dzieje był dopiero Hezjod. Mit o bogini Nike jest przede wszystkim...
„Przypowieść o maku” to wiersz Czesława Miłosza będący częścią powstałego w 1943 roku cyklu („Świat. Poema naiwne”). Podobnie jak w pozostałych...
Geneza „Ten obcy” to psychologiczna powieść dla młodzieży autorstwa Ireny Jurgielewiczowej. Została wydana w 1961 r. Zaś w 1975 r. powstała jej kontynuacja...
Streszczenie Tom I Pensja pani Latter była od 1870 r. najznamienitszą w całej Warszawie. Jej mury opuszczały najlepsze obywatelki większość z absolwentek cieszyła się...
Geneza „Lalka” czyli jedno z najważniejszych dzieł w dorobku Bolesława Prusa była publikowana w „Kurierze Codziennym” w latach 1887 - 1889. Pierwsze...
„Anioł Pański” Kazimierza Przerwy-Tetmajera to nastrojowy liryk o budowie melicznej. Konstrukcja utworu przypomina pieśń – wskazuje na to powtarzający...
Streszczenie Podczas przedstawienia Iwan Dmitriewicz Czerwiakow poczuł się nieco gorzej. Kichnąwszy zauważył że ubrudził on przy tym obecnego na przedstawieniu Bryzżałowa....
Pieśń XX („Miło szaleć kiedy czas po temu”) łączy refleksję nad życiem charakterystyczną dla poważniejszych utworów Kochanowskiego z dowcipem i „biesiadnym”...
Geneza czas i miejsce akcji Akcja noweli dzieje się na wsi w miejscu które zamieszkiwane jest przez Michasia oraz osobę go nauczającą. Można wywnioskować że przysparzająca...
