Poetka wyraża refleksję nad niepoznawalnością świata i ludzkiego losu. Tekst nawiązuje do rodowodu utopii, czyli dzieła Tomasza More’a. Autor ten przedstawił wizję fikcyjnej wyspy, na której istnieje idealne królestwo. W wierszu Szymborskiej sytuacja liryczna również została osadzona na wyspie. Jej doskonałość, a zarazem utopijność nie wyraża się jednak w harmonijnym porządku społecznym, ale w oferowaniu przybyłym stanu absolutnej wszechwiedzy.
Jest to „wyspa na której wszystko się wyjaśnia”. Ów błogostan zaniku wątpliwości poetka oddaje za pomocą językowych formuł, potraktowanych w sposób dosłowny. Można więc „stanąć na gruncie twardych dowodów” – „grunt” zostaje potraktowany jako płaszczyzna tworząca podłoże wyspy. Każda droga to „droga dojścia”, czyli oferująca dotarcie do obranego celu, „krzaki aż uginają się od odpowiedzi”.
Każdy element topografii wyspy posiada nazwę odnoszącą się do pewnej i absolutnej wiedzy. Jest zatem drzewo Słusznego Domysłu – jego gałęzie są wiecznie „rozwikłane”, co odnosi się do czynności rozwikływania zagadek. Następnie rośnie tu „proste drzewo Zrozumienia” – epitet „proste” oddaje przymiot oczywistości. Drzewa odsyłają do biblijnego raju, gdzie również rosły dwa drzewa – Drzewo Życia oraz Drzewo poznania Dobra i Zła. Źródło nosi nazwę „Ach Więc To Tak”, za lasem rozciąga się zaś „Dolina Oczywistości”.
Szymborska konstruując literacki krajobraz wyspy, wykorzystuje relacje pomiędzy pojęciami językowymi a światem rzeczy i przestrzeni. Frazeologizm „głębokie przekonanie” może zatem dać początek jezioru – na zasadzie skojarzenia głębokości.
Zabieg przekładania abstrakcyjnych pojęć oraz związków frazeologicznych na rzeczywistość służy określonemu celowi. Podkreśla on utopijność wyspy, a jednocześnie obnaża absurdalność myślenia w kategoriach oczywistości. Nic dziwnego, że wyspa jest bezludna, a wszystkie ślady na piasku prowadzą do morza – ludzie nie chcą zamieszkiwać tego pozornie idealnego miejsca.
Świat i ludzka egzystencja są piękne w swojej tajemniczości. Posiadanie wątpliwości i rozwiązywanie problemów to warunki procesu myślenia, a także człowieczeństwa. Jednoznaczność zaś bywa wyznacznikiem ideologii, a nie szczęścia. Szymborska opowiada się zatem za światem nieustannego zdziwienia, w którym nic nie jest oczywiste i z góry przesądzone.
Streszczenie Druga część „Dziadów” rozpoczyna się cytatem zaczerpniętym z „Hamleta” Williama Szekspira: Są dziwy w niebie i na ziemi o których...
Makbet jest tytułowym bohaterem tragedii Williama Szekspira. Dzielny tan Glamis i Kawdoru podniósł rękę na karmiącą go królewską dłoń i zamordował Dunkana...
Księga pierwsza – Gospodarstwo „Pan Tadeusz” rozpoczyna się inwokacją do Litwy, w której kraj ten porównany zostaje do zdrowia. Następn
W okresie renesansu niezwykłą popularność zdobyły w Europie dzieła zwierające wskazówki jak prowadzić godne i dobre życie. Autorzy analizowali jaka edukacja jest...
W literaturze XVIII-wiecznej wielką popularność zdobył motyw zakochanych pasterzy (pojawiający się już wcześniej). Życie wiejskie przedstawiano jako arkadyjski ideał...
Geneza „Kwiatki świętego Franciszka” powstały w drugiej połowie XIV wieku. Spisane zostały pierwotnie w języku łacińskim dopiero później przetłumaczono...
Geneza „Wieża” Gustawa Herlinga-Grudzińskiego po raz pierwszy opublikowana została w lipcu 1958 r. w paryskiej „Kulturze”. Opowiadanie to powstało...
Hymn to uroczysta pieśń która chwali w niniejszym utworze Boga. Charakteryzuje się wzniosłym nastrojem a podmiot liryczny wypowiada się by zaprezentować jakieś...
„Podłogo błogosław” to wiersz Mirona Białoszewskiego pochodzący z 1957 roku. Już tytuł sugeruje że mamy do czynienia z typowym dla poety łączeniem sacrum...