Streszczenie
Jest wiosna, Tadek wraz z innymi więźniami buduje boisko do gry w piłkę. Wieczorami na boisku pojawiają się ludzie. Nieopodal znajdują się tory kolejowe, na które nieoczekiwanie podjeżdża pociąg. Wysiadają z niego ludzie, którzy są dzieleni na dwie grupy: jedni przeznaczeni są do śmierci w komorach gazowych, a drudzy do obozu. Potem pojawiają się kolejne transporty i to samo odbywa się przez kolejne dni i tygodnie.
W tym czasie dochodzą wieści z frontu: alianci wylądowali na wybrzeżu Francji, a ze wschodu nadciągają Rosjanie. W kobiecej części obozu powstaje tak zwany Perski Rynek, blok, w którym pomieszczono 30 000 kobiet. Nazwa wzięła się od kolorowych sukienek więźniarek. Nowoprzybyłe kobiety ciągle proszą mężczyzn o drobne przysługi i wieści o ich rodzinach.
Jedna z uwięzionych, Mirka znajduje małe dziecko, które ukrywa, by nie poszło do komory gazowej. Tadek ma w baraku kobiecym ukochaną. Bywa w tej części, ponieważ pracuje przy kładzeniu papy. Rozmawia także z rudą blokową o karze za złe uczynki. Uważa, że jedyną sprawiedliwością byłoby zgotowanie tego samego losu prześladowcom.
W obozie nasila się głód. Kobiety stają się niespokojne. W końcu blokowa informuje więźniarki, że ich bliscy zostali spaleni i to samo stanie się z nimi, jeśli zachorują lub będą postępować wbrew regulaminowi. Wkrótce organizowane są selekcje, tak zwane „oko” wyłapujące chore więźniarki. Ciągle przybywają nowe transporty, po około 20 000 ludzi dziennie. Więźniowie, gdy tylko mają okazję, kradną różne rzeczy.
Z dachów, na których pracuje Tadek, widać jak ludzie wchodzą do krematoriów, a potem wyciągane są ich ciała. Kiedy Perski Rynek nie może już pomieścić więcej kobiet, Niemcy otwierają nową część zwaną Meksykiem. Pod koniec lata transporty przestają przychodzić. Jest to ostatnie lato w Oświęcimiu.
Plan wydarzeń
1. Budowa boiska do gry w piłkę
2. Pojawienie się transportu z więźniami
3. Masowa śmierć ludzi w komorach gazowych
4. Wieści o lądowaniu aliantów we Francji i klęskach Niemców na froncie wschodnim
5. Budowa nowego oddziału kobiecego – Perski Rynek
6. Ukrywanie dziecka przez Mirkę
7. Budowa Meksyku
8. Koniec transportów nowych więźniów
Interpretacja
Opowiadanie „Ludzie szli” Tadeusza Borowskiego przedstawia tragiczne wydarzenia, jakie miały miejsce w niemieckich obozach koncentracyjnych. Akcja toczy się latem 1944 roku, kiedy Niemcy zaczynają przegrywać na froncie wschodnim i zachodnim. Wówczas do obozu w Oświęcimiu przyjeżdża mnóstwo transportów z więźniami. Dziennie przybywa nawet 20 000 ludzi. Większość z nich jest bestialsko uśmiercana w komorach gazowych, dla reszty zaś wznoszone są nowe baraki. W obozie panuje wielki głód, ludzie są przerażeni ogromem zagłady. Do komór kierowani są przede wszystkim chorzy, dzieci i osoby starsze. Niektórzy paleni są żywcem.
Więźniowie oswojeni z obozową rzeczywistością nie reagują na to, co się dzieje. Są emocjonalnie odcięci od cierpienia innych. Myślą tylko o tym, żeby przeżyć. Nieoczekiwanie jednak blokowa Mirka znajduje dziecko i ukrywa je, mając nadzieję na jego ocalenie. Nawet nieczuły Tadek, narrator, na widok dziecka zaczyna odczuwać pragnienie posiadania takiego maleństwa dającego nadzieję. Świat obozu jest jednak nieubłagany – Niemcy dokonują eksterminacji całych narodów, w obliczu czego śmierć pojedynczego człowieka wydaje się nie mieć żadnego znaczenia.