Interpretacja
Mit o Orfeuszu i Eurydyce jest przede wszystkim opowieścią o niezwykłej miłości, której nie przerywa nawet śmierć. Zrozpaczony Orfeusz gotów jest zrobić wszystko by odzyskać ukochaną. Mimo swoich wysiłków traci ją. Przyczyną jest niezwykła tęsknota i chęć spojrzenia na żonę chociaż przez chwilę. Opowieść o Orfeuszu i Eurydyce pokazuje, że chwilowe zachwianie może stać się przyczyną klęski.
Mit o Orfeuszu jest także opowieścią o niezwykłym talencie, który potrafi poruszyć wszystkich, w tym także przyrodę czy nieczułe Erynie. Orfeusz przedstawiony jest w nim niczym mag, czarodziej, którego pieśni posiadają niezwykłą moc. Za takiego uważały go także kolejne pokolenia.
Motywy
Najważniejszym motywem mitu jest motyw miłości, która jest silniejsza niż śmierć i sprawia, że osoby zakochane gotowe są do największych poświeceń.
Bohaterowie
Orfeusz – Król Tracji obdarzony niezwykłym talentem. Jego śpiew i gra zachwycają absolutnie wszystkich. Orfeusz jest niezwykle zakochany w swojej żonie i jest gotów wiele poświęcić by ją odzyskać. Chwila jego słabości powoduje, że na zawsze traci ukochaną. Orfeusz ginie rozszarpany przez menady.
Eurydyka – nimfa drzewna, żona Orfeusza, która jest obdarzona niezwykłą urodą. Ginie ukąszona przez żmiję.
Aristajos – syn Apollina i nimfy Kyreny. Nie wiedział, że Eurydyka jest żoną Orfeusza. Zakochuje się w niej i pewnego dnia zaczyna ją gonić. Uciekając Eurydyka zostaje ukąszona przez żmiję i umiera.
Hades – król podziemi, który chce oddać Orfeuszowi Eurydykę pod warunkiem, że podczas ich podróży Orfeusz nie obróci się ani raz.
Hermes – Towarzysz podróży Orfeusza i Eurydyki ze świata podziemnego na zewnątrz.
Erynie – niezwykle okrutne mieszkankie podziemi, które wzruszyła pieśń Orfeusza.
Cerber – pies, strażnik wejścia do podziemi, który został zauroczony pieśnią Orfeusza.
Charon – przewoźnik po rzece Styks. Słysząc śpiew Orfeusza przewiózł go za darmo do podziemi.
Nimfy – dokonały pochówku rozczłonkowanego ciała Orfeusza.