Władysław Broniewski napisał wiersz „Krzyk ostateczny” w 1939 roku, tuż przed wybuchem II wojny światowej. Utwór wpisuje się w poetykę katastroficzną, pokazuje bowiem sugestywną wizję końca świata. Poeta nawiązuje do języka Apokalipsy świętego Jana. Widać to już w pierwszej strofie tekstu:
Dzień głodu, ognia, powietrza i wojny
z dziejowej rodzi się nocy.
Oto wołam, jak dawni prorocy,
poeta w sercu swym wolny.
Podmiotem wiersza jest poeta-wieszcz, który niczym biblijny prorok wieszczy rychły upadek świata. W wierszu zastosowano poetykę proroctwa, pojawiają się zatem liczne hiperbole, wykrzyknienia i powtórzenia („Biada! Biada! Biada!) oraz wyraziste alegorie i symbole. Do tych ostatnich należą obrazy czterech jeźdźców Apokalipsy, Babilon i „Niewiasta przybrana w szkarłat”. Wszystkie one oznaczają zbliżającą się zagładę, zagrożenie „głodem, powietrzem i wojną”.
Znamienne jest wpisanie owych biblijnych obrazów w czasoprzestrzeń współczesną. Apokalipsa rozgrywa się bowiem w scenerii nowoczesności, o czym świadczą „drapacze chmur”, „cywilizacja oślepła” oraz „laboratoria”. Mowa tu zatem o bliskiej przyszłości, w której ma się dokonać dziejowa katastrofa. W wierszu dominuje nastrój grozy i lęku, niemal słychać jak „gniewnie kroczy historia”.
Utwór stanowi profetyczną zapowiedź wybuchu II wojny światowej i jej najstraszniejszych owoców: zrujnowania dorobku cywilizacji, przemocy i masowej śmierci („słyszę tupot milionów nóg”). Poeta porównuje siebie do mitologicznego Ixiona, który za swoje czyny został skazany na wieczne męki. Podmiot podobnie jak ów bohater jest bowiem zmuszony do nieustannego przeżywania nachodzących go apokaliptycznych wizji.
Wiersz nie ma jednak całkowicie pesymistycznej wymowy. W ostatniej strofie pojawia się akcent nadziei. Poeta stwierdza, że kiedy klęska będzie wydawać się już ostateczna, niespodziewanie zabrzmi okrzyk wolności.
Streszczenie Utwór rozpoczyna opis domu matki oraz okolicy. Pojawia się także postać siedmioletniego chłopca którym jest sam narrator. Mówi on o nawyku...
Streszczenie Rozdział I – Nieproszeni goście W pewnej wyjątkowo starannie urządzonej i szczególnie wygodnej norze mieszkał pewien hobbit. Bilbo Baggins bo tak...
Wiersz Czesława Miłosza „Nadzieja” stanowi część cyklu „Świat. Poema naiwne”. W tych spisanych w 1943 roku utworach nasz wielki poeta próbował...
„Kruk i lis” Krasickiego porusza temat pojawiający się również w innych bajkach (np. w „Szczur i kot”). Mianowicie utwór dotyczy zapatrzenia...
Sonet Leopolda Staffa „Czytelnicy” każe nam zastanowić się nad potęgą literatury i jej rolą w rozwoju człowieka. Jego bohaterami jest dwójka młodych...
Streszczenie Król Syzyf był władcą Koryntu. Jego życie wolne było od trosk. Sam zamieszkiwał w pięknym pałacu a kraj przez niego rządzony słynął z dostatku....
„Córka czarownicy” to powieść fantasy autorstwa Doroty Terakowskiej. Rozgrywa się w fikcyjnym baśniowym świecie. Bohaterką jest mała dziewczynka którą...
Geneza „Giaur” to powieść poetycka George’a Byrona która ukazała się w 1813 r. Co ciekawe to pierwszy utwór tego autora o tematyce związanej...
Streszczenie Akcja „Pinokia” zaczyna się gdy w ręce stolarza Wisienki trafia niezwykłe mówiące drewno. Nie nadaje się ono na zwykłą nogę od stołu...
