Unikalne i sprawdzone teksty

Żołnierz polski – interpretacja i analiza

„Żołnierz polski” to wiersz Władysława Broniewskiego napisany po klęsce wrześniowej 1939 roku. Jak wiadomo, 28 września 1939 roku Warszawa podpisała kapitulację, co rozpoczęło sześcioletni okres hitlerowskiej okupacji. Polscy żołnierze w randze niższej niż oficer zostali zwolnieni do domu, a pozostali dostali się do niemieckiej niewoli. Broniewski w swoim wierszu przedstawia właśnie powrót z kampanii wrześniowej przegranego polskiego żołnierza.

Tekst charakteryzuje nastrój elegijny, poeta podkreśla w ten sposób żałobę po klęsce Polaków w starciu z Niemcami. Atmosferę smutku buduje spokojny tok wiersza, obecność wielokropków sugerujących niedopowiedzenia, a także zastosowane słownictwo, np. „spuszczona głowa”, „smutny szum”. Polski żołnierz wracający z przegranej wojny wzbudza współczucie i żal. Jest zmęczony, obolały i załamany. Przede wszystkim zaś jest to żołnierz pozbawiony wszystkich atrybutów członka armii: nie ma broni i orła na czapce.

Cierpienie wynika zatem nie tylko z przegranej, ale również z utraty honoru. Żołnierz bez godła własnego kraju i karabinu jest dla swojej ojczyzny bezużyteczny. Nie może bronić najbliższych, domu i kraju. Siada zatem bezradnie pod brzozą-płaczką, opatruje rany i rozmyśla nad klęską. Brzoza i złota jesień stanowią w wierszu charakterystyczne elementy polskiego krajobrazu. Brzoza została również w tekście uosobiona, opłakuje bowiem przegraną Polaków.

Jednocześnie poeta nie odmawia polskiemu żołnierzowi bohaterstwa. Podkreśla, że Polak bił się „krwawo”, a więc nie szczędził zdrowia i życia. Miał jednak tylko skromny bagnet, gdy tymczasem nieprzyjaciel dysponował potężną armią czołgów. Broniewski wskazuje zatem, że walka wrześniowa była nierówna. Wróg wręcz „zdeptał na miazgę” polską obronę.

Rozwiń więcej

Losowe tematy

Mit o Prometeuszu - streszczenie...

Streszczenie Prometeusz który był jednym z tytanów uznawany jest za stwórcę człowieka. Wykradł kilka iskier z rydwanu słońca i z tego stworzył ludzką...

O książce – interpretacja i...

Wiesz Czesława Miłosza „O książce” pochodzi z 1934 roku. W tym okresie przyszły noblista działał w wileńskiej grupie poetyckiej „Żagary” a jego...

Zbrodnia i kara – opracowanie...

Geneza Fiodor Dostojewski pisał „Zbrodnię i karę” w latach 1865 – 1866. Powieść ukazywała się w odcinkach na łamach czasopisma „Ruskij Wiestnik”....

Antygona Sofokles - opracowanie...

Geneza „Antygona” to antyczna tragedia grecka autorstwa Sofoklesa. Jest jednym z siedmiu zachowanych w całości utworów tego twórcy. Sofokles często...

Piosenka pasterska – interpretacja...

W „Piosence pasterskiej” Czesław Miłosz odwołuje się do toposu arkadii. Wizja krainy szczęśliwości wiecznej wiosny i dostatku od stuleci pojawiała się w...

„Kronika polska” Galla Anonima...

Geneza Według ustaleń historyków literatury (mam tu na myśli przede wszystkim Mariana Plezię) utwór pisany był na zlecenie najpewniej jakiegoś dostojnika...

Nie masz i po drugi raz nie masz...

W Pieśni XII (Niemasz i po drugi raz niemasz wątpliwości) Kochanowski porusza temat zaskakują swoją aktualnością. Otóż odnosi się do zazdrości która zawsze...

Szewcy – opracowanie interpretacja...

Geneza „Szewcy” to ostatni dramat Stanisława Ignacego Witkiewicza. Dzieło powstawało aż przez siedem lat (1927 - 1934) co związane było z rozczarowaniem autora...

Krótka rozprawa między trzeba...

Streszczenie: „Krótka rozprawa...” została wydana przez Reja w 1543 roku w Krakowie pod pseudonimem Ambroży Korczbok Rożek. Jej pełen tytuł to „Krótka...