„Żołnierz polski” to wiersz Władysława Broniewskiego napisany po klęsce wrześniowej 1939 roku. Jak wiadomo, 28 września 1939 roku Warszawa podpisała kapitulację, co rozpoczęło sześcioletni okres hitlerowskiej okupacji. Polscy żołnierze w randze niższej niż oficer zostali zwolnieni do domu, a pozostali dostali się do niemieckiej niewoli. Broniewski w swoim wierszu przedstawia właśnie powrót z kampanii wrześniowej przegranego polskiego żołnierza.
Tekst charakteryzuje nastrój elegijny, poeta podkreśla w ten sposób żałobę po klęsce Polaków w starciu z Niemcami. Atmosferę smutku buduje spokojny tok wiersza, obecność wielokropków sugerujących niedopowiedzenia, a także zastosowane słownictwo, np. „spuszczona głowa”, „smutny szum”. Polski żołnierz wracający z przegranej wojny wzbudza współczucie i żal. Jest zmęczony, obolały i załamany. Przede wszystkim zaś jest to żołnierz pozbawiony wszystkich atrybutów członka armii: nie ma broni i orła na czapce.
Cierpienie wynika zatem nie tylko z przegranej, ale również z utraty honoru. Żołnierz bez godła własnego kraju i karabinu jest dla swojej ojczyzny bezużyteczny. Nie może bronić najbliższych, domu i kraju. Siada zatem bezradnie pod brzozą-płaczką, opatruje rany i rozmyśla nad klęską. Brzoza i złota jesień stanowią w wierszu charakterystyczne elementy polskiego krajobrazu. Brzoza została również w tekście uosobiona, opłakuje bowiem przegraną Polaków.
Jednocześnie poeta nie odmawia polskiemu żołnierzowi bohaterstwa. Podkreśla, że Polak bił się „krwawo”, a więc nie szczędził zdrowia i życia. Miał jednak tylko skromny bagnet, gdy tymczasem nieprzyjaciel dysponował potężną armią czołgów. Broniewski wskazuje zatem, że walka wrześniowa była nierówna. Wróg wręcz „zdeptał na miazgę” polską obronę.
W swojej twórczości Konstanty Ildefons Gałczyński chętnie sięgał po wątki kultury ludowej miast i miasteczek przetwarzając je jednak po swojemu. Jak pisał Czesław...
Geneza „Iliadzie” przypisuje się autorstwo Homera mimo iż jest to kwestia sporna. Jest ona prawdopodobnie dziełem które poprzedza „Odyseję”...
Utwór Ignacego Krasickiego „Wstęp do bajek” otwiera wydany w 1779 roku tom „Bajki i przypowieści”. Wiersz ma formę wyliczenia – wymienione...
Antoni Słonimski napisał wiersz „Alarm” w 1940 roku. Tematem utworu jest atak hitlerowskich Niemiec na Polskę we wrześniu 1939 roku i naloty bombowe na Warszawę....
Według przyjętych zasad gatunku utwory żałobne poświęcano osobom znaczącym mężom stanu wodzom wybitnym duchownym. Jan Kochanowski odszedł od tej reguły. „Treny”...
Przyjaźń to jedno z najwspanialszych darów jakie człowiek może otrzymać od losu! Zgadzają się z tym najwięksi filozofowie i poeci. Ja również posiadam...
Geneza czas i miejsce akcji „Pamiętnik z powstania warszawskiego” to bodaj najbardziej znane beletrystyczne dzieło Mirona Białoszewskiego. Książka stanowi rodzaj...
Tytułowy bohater „Makbeta” Williama Szekspira z pewnością jest jedną z najbardziej wyrazistych i najlepiej nakreślonych postaci w historii literatury. W czasie...
„Oda do radości” (Ode „An die Freude”) Fryderyka Schillera powstała w 1785 roku opublikowana została rok później. W kolejnych wydaniach (1803...