„Żołnierz polski” to wiersz Władysława Broniewskiego napisany po klęsce wrześniowej 1939 roku. Jak wiadomo, 28 września 1939 roku Warszawa podpisała kapitulację, co rozpoczęło sześcioletni okres hitlerowskiej okupacji. Polscy żołnierze w randze niższej niż oficer zostali zwolnieni do domu, a pozostali dostali się do niemieckiej niewoli. Broniewski w swoim wierszu przedstawia właśnie powrót z kampanii wrześniowej przegranego polskiego żołnierza.
Tekst charakteryzuje nastrój elegijny, poeta podkreśla w ten sposób żałobę po klęsce Polaków w starciu z Niemcami. Atmosferę smutku buduje spokojny tok wiersza, obecność wielokropków sugerujących niedopowiedzenia, a także zastosowane słownictwo, np. „spuszczona głowa”, „smutny szum”. Polski żołnierz wracający z przegranej wojny wzbudza współczucie i żal. Jest zmęczony, obolały i załamany. Przede wszystkim zaś jest to żołnierz pozbawiony wszystkich atrybutów członka armii: nie ma broni i orła na czapce.
Cierpienie wynika zatem nie tylko z przegranej, ale również z utraty honoru. Żołnierz bez godła własnego kraju i karabinu jest dla swojej ojczyzny bezużyteczny. Nie może bronić najbliższych, domu i kraju. Siada zatem bezradnie pod brzozą-płaczką, opatruje rany i rozmyśla nad klęską. Brzoza i złota jesień stanowią w wierszu charakterystyczne elementy polskiego krajobrazu. Brzoza została również w tekście uosobiona, opłakuje bowiem przegraną Polaków.
Jednocześnie poeta nie odmawia polskiemu żołnierzowi bohaterstwa. Podkreśla, że Polak bił się „krwawo”, a więc nie szczędził zdrowia i życia. Miał jednak tylko skromny bagnet, gdy tymczasem nieprzyjaciel dysponował potężną armią czołgów. Broniewski wskazuje zatem, że walka wrześniowa była nierówna. Wróg wręcz „zdeptał na miazgę” polską obronę.
Analiza „Między nami nic nie było” to utwór składający się z czterech strof. Pierwsza z nich rozpoczyna się wykrzyknieniem podkreślającym brak związku...
Wiersz „Obłoki” stanowi część przedwojennej twórczości Czesława Miłosza. Przyszły noblista był wówczas młodym poetą związanym z wileńską...
Streszczenie „Mam na imię Maciek” Głównym bohaterem utworu jest duch Maciek – syn Oktawiusza i Porcji. Ma 120 lat i choć jest doświadczonym duchem...
Dytyramb to starożytna pieśń pochwalna na cześć Dionizosa – z niej wywodzą się takie gatunki jak tragedia i komedia. „Dytyramb” w podtytule wiersza Juliana...
Streszczenie Tom I Pensja pani Latter była od 1870 r. najznamienitszą w całej Warszawie. Jej mury opuszczały najlepsze obywatelki większość z absolwentek cieszyła się...
Interpretacja Mit o Pigmalionie to przede wszystkim opowieść o uczuciu którym obdarza się osobę niezwykłą osobę idealną. Stworzona kobieta to ideał ucieleśnienie...
Streszczenie Osoby: AA XX Akcja utworu rozgrywa się w brudnym pomieszczeniu którego ściany „przyozdobione” są zaciekami. Z sufitu zwisa goła żarówka....
Streszczenie „Nowe szaty cesarza” to baśń Hansa Christiana Andersena. Opowiada ona o władcy który uwielbiał zdobne szaty i jak mówi autor całe...
Geneza Powieść „Anna Karenina” Lwa Tołstoja powstawała w latach 1873 – 1877. Pisarz mieszkał wówczas w Jasnej Polanie i wiódł szczęśliwe...