Unikalne i sprawdzone teksty

Co mi tam troski – interpretacja i analiza

„Co mi tam troski” to wiersz Władysława Broniewskiego z tomu „Bagnet na broń” wydanego w 1943 roku. Tekst wpisuje się w konwencje liryki tyrtejskiej oraz przypomina żołnierską pieśń. Poeta napisał go jako członek Armii Andersa, która po opuszczeniu Związku Radzieckiego miała nadzieję na szybkie zwycięstwo i powrót do kraju. Wiersz charakteryzuje nastrój optymistyczny. Podmiotem tekstu jest żołnierz, który pozbawiony domu i ojczyzny ma tylko jedno marzenie: wrócić do kraju i wyzwolić ukochaną Warszawę.

Polski żołnierz jest odważny i zaprawiony w boju. Nie lęka się trudów walki, nie przerażają go nieprzyjazne obce klimaty („śniegi Syberii” i „piaski Libii”). Nie dba również o zaszczyty, sławę i bogactwo. Jedyną motywacją jego działania jest miłość do ojczyzny, tęsknota za rodzinną ziemią i domem, który został zniszczony przez niemieckiego najeźdźcę.

W wierszu najczęściej stosowanym środkiem poetyckim jest metonimia. Warszawa to zatem figura całej Polski, a żołnierskie buty i karabin stają się symbolami determinacji i realnej siły Polaków. Dzięki metonimii wypowiedź poety staje się niezwykle lapidarna, zgodnie z logiką i nastrojem języka konkretnego żołnierskiego języka. O losie żołnierza świadczą proste, wymowne symbole: szkorbut, chleb i naboje w torbie, „obcas łatany w Narwiku” i „gwóźdź wyszczerbiony w Tobruku”. Opisują one tułaczą dolę Polaków pozbawionych własnego kraju, ale także ich odwagę i umiejętności bojowe.

Podmiot wiersza podkreśla, że powrót do kraju jest wszystkim, czego chce. Nawet jeśli musiałby zginąć, woli umierać na własnej ziemi niż poza ojczyzną. Podejmuje zatem wysiłek i wraz z innymi Polakami wyrusza w daleką drogę. Wierzy, że jej ostatecznym celem będzie wolna Polska.

Rozwiń więcej

Losowe tematy

Mit o Prometeuszu - streszczenie...

Streszczenie Prometeusz który był jednym z tytanów uznawany jest za stwórcę człowieka. Wykradł kilka iskier z rydwanu słońca i z tego stworzył ludzką...

O książce – interpretacja i...

Wiesz Czesława Miłosza „O książce” pochodzi z 1934 roku. W tym okresie przyszły noblista działał w wileńskiej grupie poetyckiej „Żagary” a jego...

Zbrodnia i kara – opracowanie...

Geneza Fiodor Dostojewski pisał „Zbrodnię i karę” w latach 1865 – 1866. Powieść ukazywała się w odcinkach na łamach czasopisma „Ruskij Wiestnik”....

Antygona Sofokles - opracowanie...

Geneza „Antygona” to antyczna tragedia grecka autorstwa Sofoklesa. Jest jednym z siedmiu zachowanych w całości utworów tego twórcy. Sofokles często...

Piosenka pasterska – interpretacja...

W „Piosence pasterskiej” Czesław Miłosz odwołuje się do toposu arkadii. Wizja krainy szczęśliwości wiecznej wiosny i dostatku od stuleci pojawiała się w...

„Kronika polska” Galla Anonima...

Geneza Według ustaleń historyków literatury (mam tu na myśli przede wszystkim Mariana Plezię) utwór pisany był na zlecenie najpewniej jakiegoś dostojnika...

Nie masz i po drugi raz nie masz...

W Pieśni XII (Niemasz i po drugi raz niemasz wątpliwości) Kochanowski porusza temat zaskakują swoją aktualnością. Otóż odnosi się do zazdrości która zawsze...

Szewcy – opracowanie interpretacja...

Geneza „Szewcy” to ostatni dramat Stanisława Ignacego Witkiewicza. Dzieło powstawało aż przez siedem lat (1927 - 1934) co związane było z rozczarowaniem autora...

Krótka rozprawa między trzeba...

Streszczenie: „Krótka rozprawa...” została wydana przez Reja w 1543 roku w Krakowie pod pseudonimem Ambroży Korczbok Rożek. Jej pełen tytuł to „Krótka...