Bajronizm to pojęcie, które powstało w okresie romantyzmu i związane było z twórczością Anglika, George Byrona. Zarówno postawa samego twórcy, jak i cechy, którymi obdarzał swoich bohaterów miały wpływ na stworzenie zjawiska określanego mianem bajronizmu.
George Byron był twórcą, którego zmuszono do opuszczenia ojczyzny. Podróżnik, tułacz i osoba o silnie zaznaczonej osobowości stała się obiektem zainteresowania ówczesnych ludzi. Byron tworząc historię obdarzał bohaterów cechami niezwykłymi.
Jego bohaterowie to jednostki, które obdarzone są własnymi poglądami i gotowe są ich bronić. Poglądy te niejednokrotnie stoją w opozycji do tych, które wyznawane są przez większość czy tez warunkowane są pewnymi normami. Postaci tworzone przez Byrona nie zawsze były gotowe przestrzegać zasad. Bunt to jedna z cech, które je charakteryzowały.
Istotnym były także konsekwencje, które niósł ze sobą bunt, przeciwstawianie się normą oraz nonkonformizm. Samotność to jeden z rezultatów, które niesie ze sobą. Poczucie osamotnienia jednostki sprawia, że czuje się ona nieszczęśliwa.
Postać bajroniczna, a zarazem bajronizm ukształtowany został przez powieści takie jak „Giaur” czy „Don Juan”. Mianem bajronizmu określa się jednak nie tylko wprowadzenie bohatera o osobowości lubianej przez angielskiego twórcę. Niezwykły bohater to tylko element świata przedstawionego, który cechuje między innymi silny orientalizm. George Byron stworzył także nowy gatunek, którym była powieść poetycka. Jego autorstwa jest także gatunek taki jak poemat dygresyjny.
Przejawy bajronizmu można obserwować przede wszystkim w twórczości Adama Mickiewicza oraz Juliusza Słowackiego. Inspiracje były widoczne zarówno jeśli chodzi o użycie gatunków, jak i konstruowanie postaci. Twórczość Byrona miała także wpływ na A. Puszkina czy A. de Musseta.
W pierwszym z Trenów poeta przyzywa do siebie wszystki płacze bo tylko one pozwolą wyrazić mu żal za utraconą Urszulką. By unaocznić swoją rozpacz wzywa łzy Heraklitowe...
Autorem wiersza „Anka to już trzy i pół roku” jest Władysław Broniewski. Utwór należy do cyklu poświęconego Joannie Broniewskiej nazywanej Anką...
W utworze „Do Fraszek” autor zwraca się do tytułowych wierszy w ten zaś sposób – do samego siebie jako do ich autora. „Do Fraszek” jest...
Streszczenie Jedna wyspa na której zgromadzono dziesięć osób – to początek opowieści w której po kolei giną kolejni bohaterowie. Każdy z nich...
Najsłynniejsze dzieło Daniela Defoe ukazało się w 1719 roku – jego popularność okazała się tak duża że jeszcze w tym samym roku doczekało się czterech dodruków...
„Pierwsza fotografia Hitlera” Wisławy Szymborskiej to wiersz który pod względem poetyki przypomina ekfrazę. Różnica polega jednak na tym że przedmiotem...
„Płonąca żyrafa” to wiersz Stanisława Grochowiaka. Tytuł utworu wyraźnie wskazuje inspirację którą był surrealistyczny obraz hiszpańskiego malarza...
„Bajki i przypowieści” Ignacego Krasickiego ukazały się po raz pierwszy w 1779 roku a w późniejszych latach wydano kilka dalszych ich tomów. Bajki...
Trzecia część „Dziadów” jest dramatem w którym świat rzeczywisty przenika się ze sferą metafizyczną. Co ciekawe – oba te plany mają równorzędne...
