Unikalne i sprawdzone teksty

Do Anny, Daniel Naborowski – analiza i interpretacja

Wiersz „Do Anny” autorstwa Daniela Naborowskiego stanowi dzieło, które można usytuować na granicy między poezją metafizyczną a miłosną. Jak sugeruje tytuł, należy reprezentuje on lirykę zwrotu do adresata.

Analiza

Jest to krótki utwór stychiczny. Liczy zaledwie dwanaście wersów napisanych trzynastozgłoskowcem ze średniówką po siódmej sylabie. Pojawiają się w nim regularne rymy parzyste (żeńskie, głównie gramatyczne). Ze względu na zastosowanie anafory z czasem (rozpoczyna się od niej aż 9 wersów) rytm wiersza zdaje się nawiązywać do upływu kolejnych minut.

Warstwa stylistyczna utworu Naborowskiego zwraca uwagę bogactwem. Poza wspomnianą anaforą można dostrzec w nim m. in. epitety (drewa zielone, krwawe boje), personifikację (dzień zaś nocy ustępuje), apostrofę (Anno, me kochanie) oraz antytezę (serdeczne z czasem niepokoje). Zaś koncept opiera się na wyliczeniu (enumeratio) zjawisk i stanów, które wraz z upływem czasu ulegają zmianie lub tracą swe pierwotne właściwości. W ten sposób podmiot liryczny akcentuje przemijanie dotykające niemal każdego aspektu życia.

Interpretacja

Anaforyczne wyliczenie (zwane także ikonem), jakim posługuje się podmiot liryczny, pozwala zbudować spokojny, lecz bezwzględnie akcentujący zmienność i tymczasowość wszystkiego, co istnieje na ziemi. W swojej refleksji ja mówiące wychodzi od skonwencjonalizowanego upływu czasu (bieżą lata), by następnie ukazać, że to nie człowiek panuje nad tym „mechanizmem”, lecz właśnie on znalazł się pod jego wpływem. Przedstawia więc upadające państwa, zmieniających się ludzi oraz metamorfozy zachodzące w świecie przyrody. Następnie przypomina następstwo nocy i dni, co uzmysławia ciągłość i niemożliwość zatrzymania tego cyklu.

W kontekście przedstawionych wyżej rozważań ostatni dwuwiersz, który zawiera puentę, wydaje się szczególnie zastanawiająca. Stanowi ona bowiem wyznanie miłości skierowane do tytułowej Anny. Jego istotą jest uwypuklenie faktu, iż uczucie to jest trwalsze nie tylko od wymienionych zjawisk, ale także nie podlega upływowi czasu, pozostając niezmiennym: Szczyra miłość ku tobie, Anno, me kochanie, / Wszytkim czasom na despekt nigdy nie ustanie.
Wiersz Naborowskiego ukazuje szczególną wizję miłości, bardzo mocno kontrastując ją z tymczasowością ludzkiego życia. Okazuje się ona nie tylko wartością trwałą, ale także swoistym „lekarstwem” pozwalającym przezwyciężyć dojmujące poczucie przemijania.

Rozwiń więcej

Losowe tematy

Kryzys w branży szarlatanów –...

W swojej twórczości Konstanty Ildefons Gałczyński chętnie sięgał po wątki kultury ludowej miast i miasteczek przetwarzając je jednak po swojemu. Jak pisał Czesław...

Iliada Homer - opracowanie interpretacja...

Geneza „Iliadzie” przypisuje się autorstwo Homera mimo iż jest to kwestia sporna. Jest ona prawdopodobnie dziełem które poprzedza „Odyseję”...

Wstęp do bajek - interpretacja...

Utwór Ignacego Krasickiego „Wstęp do bajek” otwiera wydany w 1779 roku tom „Bajki i przypowieści”. Wiersz ma formę wyliczenia – wymienione...

Alarm – interpretacja

Antoni Słonimski napisał wiersz „Alarm” w 1940 roku. Tematem utworu jest atak hitlerowskich Niemiec na Polskę we wrześniu 1939 roku i naloty bombowe na Warszawę....

Charakterystyka Urszulki

Według przyjętych zasad gatunku utwory żałobne poświęcano osobom znaczącym mężom stanu wodzom wybitnym duchownym. Jan Kochanowski odszedł od tej reguły. „Treny”...

Ja i moja koleżanka – charakterystyka...

Przyjaźń to jedno z najwspanialszych darów jakie człowiek może otrzymać od losu! Zgadzają się z tym najwięksi filozofowie i poeci. Ja również posiadam...

Pamiętnik z Powstania warszawskiego...

Geneza czas i miejsce akcji „Pamiętnik z powstania warszawskiego” to bodaj najbardziej znane beletrystyczne dzieło Mirona Białoszewskiego. Książka stanowi rodzaj...

Makbet jako bohater dynamiczny

Tytułowy bohater „Makbeta” Williama Szekspira z pewnością jest jedną z najbardziej wyrazistych i najlepiej nakreślonych postaci w historii literatury. W czasie...

Oda do radości - interpretacja...

„Oda do radości” (Ode „An die Freude”) Fryderyka Schillera powstała w 1785 roku opublikowana została rok później. W kolejnych wydaniach (1803...