Lekcja anatomii doktora Tulpa, Rembrandt van Rijn - opis, analiza i interpretacja | wypracowanie
„Lekcja anatomii doktora Tulpa” to obraz stworzony przez artystę, którym był Rembrandt van Rijn.
Opis
Przedstawiona na obrazie scena to udokumentowanie praktyk, które wówczas były popularne. Tytułowy doktor Tulp był postacią, naukowcem, który na oczach tłumu przeprowadzał sekcję zwłok. Wybierane do tego celu były ciała osób karanych – na obrazie przedstawiony został Adriaan Arisza, złodziej.
Oprócz doktora Tulpa, nad zwłokami pochyla się tłum mężczyzn. Ich twarze wyrażają zaciekawienie, zainteresowanie. Doktor zdaje się być pewny siebie, jego twarz zwrócona jest w kierunku mężczyzn. Wszyscy odziani są w czerń, która kontrastuje z bladością skóry zwłok.
Dzięki użyciu światłocienia scena stała się niezwykle realistyczna. Podkreślone zostało zaciekawienie ludzi biorących w niej udział. Postaci wyraźnie odznaczają się na ciemnym tle, mimo, że są odziane w ciemnego koloru ubiór.
Interpretacja
Obraz to przedstawienie sceny niezwykłej, tajemniczej, fascynującej. To pokazanie sekcji zwłok, wydarzenia niezwykłego i intrygującego ze względu na swój charakter.
Analiza
Chcąc dokładnie analizować dzieło Rembrandta warto przede wszystkim zwrócić uwagę na światłocień. Jego mistrzowskie użycie powoduje, że obraz jest niezwykle sugestywny i przykuwający uwagę.
Podobne tematy:
- • Barok
- • Motyw vanitas w baroku
- • Pamiętniki Jana Chryzostoma Paska świadectwem obyczajów w epoce baroku
- • Świętoszek jako komedia charakterów i intrygi
- • Don Kichot - streszczenie, plan wydarzeń
- • O swej pannie, Jan Andrzej Morsztyn – interpretacja i analiza
- • Epitafium Rzymowi, Mikołaj Sęp-Szarzyński – interpretacja i analiza
- • Jan Andrzej Morsztyn - biografia i charakterystyka twórczości
- • John Donne - biografia i charakterystyka twórczości
- • Pierre Corneille - biografia i charakterystyka twórczości
Tematy z kategorii Wypracowania:
- • Dekadentyzm – definicja, charakterystyka, przedstawiciele, znaczenie
- • Nie ma winy bez kary. Jakie koncepcje ukarania i radości uczynienia zła pojawiły się w literaturze...
- • Pytanie retoryczne – co to jest pytanie retoryczne? Przykłady, funkcja, definicja
- • „Młodzi” i „starzy” czyli pokoleniowe zmiany warty w literaturze XIX i XX wieku. Określ przyczyny...
- • Motyw cierpienia w literaturze i sztuce od starożytności do średniowiecza
- • Impresjonizm i symbolizm w „Jądrze ciemności”
Losowe tematy
Sarmatyzm i szlachta w „Potopie”...
„Potop” roztacza przed czytelnikiem bogaty krajobraz Rzeczpospolitej z lat 1655 - 1660. Był to okres bujnego rozkwitu baroku epoki kojarzonej w historii polskiej...
Obraz utraconej ojczyzny w Epilogu...
Epilog „Pana Tadeusza” po raz pierwszy dołączono do dzieła w 1860 r. czyli 5 lat po śmierci autora. Najprawdopodobniej powstał on tuż po ukończeniu poematu...
Wybrane pary małżeńskie w literaturze....
Pisarze i poeci od tysiącleci sławią miłość – miłość nieszczęśliwą tragiczną lub też miłość spełnioną. Opis tej ostatniej zazwyczaj kończy się w chwili...
Wolność wiodąca lud na barykady...
„Wolność wiodąca lud na barykady” to dzieło które stworzył Eugene Delacroix a jego inspiracją była rewolucja lipcowa. Opis Powstanie przeciwko Karolowi...
Czym są dla mnie symbole narodowe?...
Symbole narodowe to takie rzeczy które dla każdego przedstawiciela danego narodu mają szczególną wartość.Dla mnie polskie symbole narodowe też ją posiadają....
Czym jest dla mnie szczęście?
Czym jest dla mnie szczęście? Na to pytanie musi odpowiedzieć sobie każdy z nas. Być może jest to najważniejsze pytanie z jakim się spotkamy w życiu. Przecież nikt...
Cezary Baryka jako bohater romantyczny?...
Cezaremu Baryce - głównemu bohaterowi „Przedwiośnia” Stefana Żeromskiego - czytelnik towarzyszy przez całą młodość. Najpierw obserwuje psotnego młodzieńca...
„Przedwiośnie” jako powieść...
„Przedwiośnie” Stefana Żeromskiego wydane zostało w 1924 r. a więc sześć lat po odzyskaniu przez Polskę niepodległości. Powieść przedstawiająca losy Cezarego...
Powołując się na wybrane fraszki...
Fraszka to krótki utwór pisany wierszem który tradycyjnie podejmował tematykę błahą. Poznane przeze mnie fraszki Jana Kochanowskiego spełniały normę...