W studium „Problemy poetyki Dostojewskiego Michaił Bachtin określił „Zbrodnię i karę” oraz inne powieści tego autora mianem powieści polifonicznych. Termin ten oznacza dosłownie „ powieść wielogłosową” i opisuje metodę przedstawiania bohaterów, jaką stosuje pisarz. Chodzi mianowicie o specyficzną konstrukcję narratora oraz jej stosunku do poszczególnych postaci.
Narrator w „Zbrodni i karze” przyznaje dużą autonomię wszystkim przedstawianym bohaterom, dzięki czemu mogą oni w znacznej mierze niejako samodzielnie zaprezentować się czytelnikowi. Wyraża się to między innymi w używaniu charakterystycznego dla danej postaci języka. Rodiona Raskolnikowa mamy zatem okazję poznać poprzez jego skomplikowane wywody filozoficzne i przemyślenia. Odbiorca nie tylko otrzymuje informację o czynach bohatera, ale niejako wchodzi w jego wnętrze i ogląda świat jego oczyma. Tym samym, niemal od początku powieści morderca, który zwyczajnie wydałby się nam postacią odrażającą, jawi się jako osoba niesłychanie inteligentna i fascynująca.
Co więcej, narrator konsekwentnie powstrzymuje się od dokonywania jednoznacznej oceny postępowania bohaterów. Zamiast tego stosuje technikę konfrontacji stanowisk poszczególnych postaci. Rodion Raskolnikow, żeby zrozumieć istotę własnej zbrodni, musi zderzyć własne stanowisko z sądami Porfirego Pietrowicza, Swidrygajłowa czy Soni Marmieładownej. Dzięki takiej metodzie Dostojewskiego czytelnik nie może utożsamić się z jednym punktem widzenia, ale jest zmuszony do śledzenia i konfrontowania wszystkich jednocześnie.
Polifoniczność, a więc wielogłosowość „Zbrodni i kary” wpisuje się w dialogiczną koncepcję prawdy Michaiła Bachtina. Okazuje się bowiem, że prawda jest czymś, co niejako rodzi się w międzyludzkim dialogu, nikt nie może się zaś mienić jej jedynym właścicielem.
Tadeusz Borowski w swoich „Opowiadaniach” nie tylko pokazuje okrutny świat obozów koncentracyjnych z czasów II wojny światowej ale także na podstawie...
Charakterystyka Neoromantyzm to pojęcie stosowane do określenia tendencji i prądów nawiązujących do epoki romantyzmu jakie obecne były w literaturze polskiej od...
Wiek XVIII i oświecenie należały do epok kiedy literatura nabrała szczególnej wagi. Filozofowie i pisarze zaczęli być ważnymi uczestnikami gry politycznej ich słowa...
„Chłopi” Władysława Reymonta posiadają wiele cech impresjonistycznych. Impresjonizm to kierunek wywodzący się z malarstwa powstały w drugiej połowie XIX wieku....
Jest wiele zawodów które mnie interesują istnieje wiele rzeczy które wydają mi się warte spróbowania. Jednak najbardziej chciałbym zostać nauczycielem....
Co roku z nastaniem września wszystkie drzewa zmieniają kolory na złociste żółcie i pomarańcze a gdzieniegdzie spomiędzy nich wyłaniają się jaskrawoczerwone...
Główny bohater „Cierpień młodego Wertera” należy do grona postaci literackich które niedyskretnie wymknęły się poza karty powieści i zaczęły...
„Prometeusz skowany” to przedstawienie mitologicznej sceny które zostało dokonane przez Rubensa. Opis Obraz przedstawia mężczyznę który przykuty...
Warszawa to jedno z najpiękniejszych i najważniejszych miast Polski. To właśnie ona jest stolicą naszego kraju. To tu urzęduje prezydent premier obraduje sejm i senat....