Cyprian Kamil Norwid – jeden z najbardziej interesujących i niekonwencjonalnych twórców polskiego romantyzmu – spędził wiele czasu w Italii. Ziemia, po której stąpali niegdyś Petrarka, Dante i Boccacio, stała się dlań, podobnie jak dla Szekspira, źródłem inspiracji. Utwór zatytułowany „W Weronie” stanowi wyraźną aluzję literacką do jednego z najbardziej znanych dzieł angielskiego poety – „Romea i Julii”.
Interpretacja
Wiersz rozpoczyna się odmalowaniem krajobrazu, jaki widnieje nad Weroną – Kapuletich i Montekich domem. Podmiot liryczny przywołuje łagodne oko błękitu, które, co zostaje zaznaczone w drugiej strofie, przygląda się gruzom i rozwalonym bramom do ogrodów. Widząc ten ponury krajobraz, zrzuca ono gwiazdę ze szczytu.
Trzecia i czwarta strofa stanowią dwie niezależne od siebie próby wyjaśnienia tego niesamowicie pięknego zjawiska. Znane z długowieczności cyprysy (dożywają ok. 400 – 600 lat) mówią, że to dla Julietty, / Że dla Romea – ta łza znad planety / Spada… i groby przecieka. Natomiast ludzie, którzy mówią uczenie, twierdzą, że to nie łzy, ale że kamienie.
W utworze wyraźnie zaznacza się rozdźwięk między dwoma sposobami patrzenia na świat. Automatycznie nasuwającym się kontekstem jest „Romantyczność” Adama Mickiewicza, gdzie mowa jest o szkiełku i oku oraz czuciu i wierze.
Jedna z najwspanialszych i najbardziej bolesnych historii miłosnych, której bohaterowie umierają z powodu konfliktu dzielącego ich rodziny, staje się przyczynkiem do głębokich rozważań. Podmiot liryczny zdaje się pytać o ludzką pamięć, zdolność do współodczuwania i dostrzegania ukrytych aspektów rzeczywistości. Gruzy ich dawnych domostw sugerują, że wszystko zostało zapomniane, a ludzie, szukający racjonalnych wyjaśnień, dawno wymazali ze świadomości opowieść o dwojgu zakochanych. Jednak on – podmiot liryczny, poeta – pamięta, opowiada się po stronie cyprysów, odmalowuje krajobraz poprzez farby wyobraźni.
Wiersz Norwida sięga zatem głębiej – stanowi refleksję nad tym, co jest źródłem wiedzy o świecie i co kształtuje jego obraz (czucie i wiara czy szkiełko i oko). Ja mówiące dokonuje wyboru, a jednym z jego argumentów staje się dawna historia, w której gniew i zapalczywość nie dały szansy uczuciu.
Analiza
„W Weronie” jest utworem zbudowanym z czterech heterometrycznych tercyn (11, 11, 8) o układzie rymów: AAB CCB DDE FFE. Wiersz należy do nurtu liryki narracyjnej.
Dzieło Norwida zwraca uwagę rozbudowaną i złożoną warstwą stylistyczną. Pojawiają się tutaj metafory (łza znad planety, łagodne oko błękitu), epitety (nieprzyjaznych grodów), uosobienia (cyprysy mówią), przerzutnie, wykrzyknienia. Warto zwrócić uwagę, iż w pierwszej strofie nie pojawiają się czasowniki (jedynie imiesłowy), co potęguje wrażenie spokoju. W dziele dostrzec można również przemilczenia (sygnalizowane wielokropkiem). Stanowią one jeden ze sposobów, z których podmiot liryczny korzysta, by wyrazić swoją opinię i skłonić odbiorcę do refleksji.
„Lot nad kukułczym gniazdem” pozostaje najbardziej cenioną powieścią Kena Keseya. Akcja rozgrywa się w szpitalu psychiatrycznym zaś narratorem książki jest...
Streszczenie I Tadeusz Boy-Żeleński pisze „Plotkę o „Weselu” 20 lat po powstaniu dramatu. Jego ambicją nie jest literaturoznawcza analiza dzieła ale przypomnienie...
Interpretacja Mit o Dzeusie jest opowieścią o najważniejszym z bogów który władał całym Olimpem. Jest to mit który doskonale oddaje antropomorficzność...
Powieść autorstwa Astrid Lindgren pt. „Bracia Lwie Serce” po raz pierwszy została wydana w 1973 r. od razu zapewniając pisarce sławę i stając się jednym z...
„Sokół” to dziewiąta opowieść piątego dnia „Dekameronu” w czasie którego poruszany jest temat szczęścia jakie przytrafiło się zakochanym...
Streszczenie Akcja opowiadania rozgrywa się 15 lipca 1945 roku w Niemczech. Narrator przebywa w obozie dla byłych więźniów obozu koncentracyjnych. Tadek ze Stefanem...
„Dzień i noc czarownicy” to książeczka Doroty Terakowskiej przeznaczona dla młodszego czytelnika. Składa się ona z dwóch opowiadań zatytułowanych „Jeden...
„Dworzanin polski” jest dziełem życia Łukasza Górnickiego. Urodzony w 1527 roku w rodzinie mieszczańskiej Górnicki studiował w Krakowie oraz w...
Ogólna charakterystyka Ewangelia według św. Jana to ostatnia Ewangelia znajdująca się w „Nowym Testamencie”. Jej autorstwo przypisuje się Janowi który...