Cyprian Kamil Norwid – jeden z najbardziej interesujących i niekonwencjonalnych twórców polskiego romantyzmu – spędził wiele czasu w Italii. Ziemia, po której stąpali niegdyś Petrarka, Dante i Boccacio, stała się dlań, podobnie jak dla Szekspira, źródłem inspiracji. Utwór zatytułowany „W Weronie” stanowi wyraźną aluzję literacką do jednego z najbardziej znanych dzieł angielskiego poety – „Romea i Julii”.
Interpretacja
Wiersz rozpoczyna się odmalowaniem krajobrazu, jaki widnieje nad Weroną – Kapuletich i Montekich domem. Podmiot liryczny przywołuje łagodne oko błękitu, które, co zostaje zaznaczone w drugiej strofie, przygląda się gruzom i rozwalonym bramom do ogrodów. Widząc ten ponury krajobraz, zrzuca ono gwiazdę ze szczytu.
Trzecia i czwarta strofa stanowią dwie niezależne od siebie próby wyjaśnienia tego niesamowicie pięknego zjawiska. Znane z długowieczności cyprysy (dożywają ok. 400 – 600 lat) mówią, że to dla Julietty, / Że dla Romea – ta łza znad planety / Spada… i groby przecieka. Natomiast ludzie, którzy mówią uczenie, twierdzą, że to nie łzy, ale że kamienie.
W utworze wyraźnie zaznacza się rozdźwięk między dwoma sposobami patrzenia na świat. Automatycznie nasuwającym się kontekstem jest „Romantyczność” Adama Mickiewicza, gdzie mowa jest o szkiełku i oku oraz czuciu i wierze.
Jedna z najwspanialszych i najbardziej bolesnych historii miłosnych, której bohaterowie umierają z powodu konfliktu dzielącego ich rodziny, staje się przyczynkiem do głębokich rozważań. Podmiot liryczny zdaje się pytać o ludzką pamięć, zdolność do współodczuwania i dostrzegania ukrytych aspektów rzeczywistości. Gruzy ich dawnych domostw sugerują, że wszystko zostało zapomniane, a ludzie, szukający racjonalnych wyjaśnień, dawno wymazali ze świadomości opowieść o dwojgu zakochanych. Jednak on – podmiot liryczny, poeta – pamięta, opowiada się po stronie cyprysów, odmalowuje krajobraz poprzez farby wyobraźni.
Wiersz Norwida sięga zatem głębiej – stanowi refleksję nad tym, co jest źródłem wiedzy o świecie i co kształtuje jego obraz (czucie i wiara czy szkiełko i oko). Ja mówiące dokonuje wyboru, a jednym z jego argumentów staje się dawna historia, w której gniew i zapalczywość nie dały szansy uczuciu.
Analiza
„W Weronie” jest utworem zbudowanym z czterech heterometrycznych tercyn (11, 11, 8) o układzie rymów: AAB CCB DDE FFE. Wiersz należy do nurtu liryki narracyjnej.
Dzieło Norwida zwraca uwagę rozbudowaną i złożoną warstwą stylistyczną. Pojawiają się tutaj metafory (łza znad planety, łagodne oko błękitu), epitety (nieprzyjaznych grodów), uosobienia (cyprysy mówią), przerzutnie, wykrzyknienia. Warto zwrócić uwagę, iż w pierwszej strofie nie pojawiają się czasowniki (jedynie imiesłowy), co potęguje wrażenie spokoju. W dziele dostrzec można również przemilczenia (sygnalizowane wielokropkiem). Stanowią one jeden ze sposobów, z których podmiot liryczny korzysta, by wyrazić swoją opinię i skłonić odbiorcę do refleksji.
Interpretacja Postać bogini Nike nie od zawsze była obecna w mitologii. Osobą która przywołała jej dzieje był dopiero Hezjod. Mit o bogini Nike jest przede wszystkim...
„Przypowieść o maku” to wiersz Czesława Miłosza będący częścią powstałego w 1943 roku cyklu („Świat. Poema naiwne”). Podobnie jak w pozostałych...
Geneza „Ten obcy” to psychologiczna powieść dla młodzieży autorstwa Ireny Jurgielewiczowej. Została wydana w 1961 r. Zaś w 1975 r. powstała jej kontynuacja...
Streszczenie Tom I Pensja pani Latter była od 1870 r. najznamienitszą w całej Warszawie. Jej mury opuszczały najlepsze obywatelki większość z absolwentek cieszyła się...
Geneza „Lalka” czyli jedno z najważniejszych dzieł w dorobku Bolesława Prusa była publikowana w „Kurierze Codziennym” w latach 1887 - 1889. Pierwsze...
„Anioł Pański” Kazimierza Przerwy-Tetmajera to nastrojowy liryk o budowie melicznej. Konstrukcja utworu przypomina pieśń – wskazuje na to powtarzający...
Streszczenie Podczas przedstawienia Iwan Dmitriewicz Czerwiakow poczuł się nieco gorzej. Kichnąwszy zauważył że ubrudził on przy tym obecnego na przedstawieniu Bryzżałowa....
Pieśń XX („Miło szaleć kiedy czas po temu”) łączy refleksję nad życiem charakterystyczną dla poważniejszych utworów Kochanowskiego z dowcipem i „biesiadnym”...
Geneza czas i miejsce akcji Akcja noweli dzieje się na wsi w miejscu które zamieszkiwane jest przez Michasia oraz osobę go nauczającą. Można wywnioskować że przysparzająca...
