Unikalne i sprawdzone teksty

Na oczy królewny angielskiej, Daniel Naborowski – interpretacja i analiza

Daniel Naborowski pozostaje znany jako jeden z najwybitniejszych polskich poetów doby baroku. Jego doskonałe wykształcenie, dogłębna znajomość nurtów artystycznych dominujących w ówczesnej Europie i niewątpliwy talent sprawiły, że zajął miejsce wśród najbardziej inspirujących i szanowanych twórców w historii rodzimej literatury.

„Na oczy królewny angielskiej’ to wspomnienie pobytu poety i dyplomaty na dworze angielskim, który miał miejsce najprawdopodobniej w 1609 r., a dokładniej spotkania przezeń słynącej z niesłychanej urody Elżbiety Stuart.

Analiza

Wiersz ma budowę stychiczną, a napisany został trzynastozgłoskowcem ze średniówką po siódmej sylabie. Pojawiają się w nim regularne rymy parzyste (żeńskie, dokładne). Dzieło należy do nurtu liryki zwrotu do adresata (inwokacyjnej).
Naborowski oparł swój utwór na wyrafinowanym i wielostopniowym koncepcie - enumeracji. Jego kompozycja często określana jest mianem łańcuszkowej, ponieważ podmiot liryczny kolejne porównania buduje wokół oczu adresatki komunikatu lirycznego. Jednak w 15 wersie wprowadzone zostaje zaprzeczenie dotychczasowych rozważań, gdyż i tak zdają się one niewystarczające, by oddać niesamowite piękno angielskiej królewny oraz wprowadzić opartą na wyliczeniu (charakterystycznej dla baroku sumacji) puentę.

Warstwa stylistyczna wiersza jest niezwykle bogata. Rozpoczyna się on rozbudowaną apostrofą (Twe oczy, skąd Kupido na wsze ziemskie kraje, / Córo możnego króla, harde prawa daje) oraz zawiera liczne anafory wprowadzające ikon (anaforyczne porównanie). Ponadto pojawiają się w nim antytezy (Nie oczy, lecz pochodnie dwie nielitościwe), epitety (ziemscy monarchowie, śliczna barwa itp.) oraz przerzutnie i parentezy (zdania wtrącone), które nadają utworowi charakterystyczny rytm.

Interpretacja

Wiersz Naborowskiego jest wyrafinowanym komplementem lirycznym, w którym ja mówiące posługuje się hiperbolizacją. Wprowadzona zostaje ona już w drugim dystychu utworu (Nie oczy, lecz pochodnie dwie nielitościwe, / Które palą na popiół serca nieszczęśliwe.), opiera się na antytezie, jaka pozwala odnieść piękno oczu adresatki do rzeczy i zjawisk nienależących do ludzkiego świata. Szybko jasnym staje się, iż enumeracja przeradza się w gradację, ponieważ podmiot liryczny zestawie ze sobą człony coraz odleglejsze. Stałym pozostają oczy (stąd kompozycja łańcuszkowa), zaś comparans (drugi człon) zyskuje coraz większą jakość. Punktem kulminacyjnym dzieła zdaje się uchwycenie relacji między oczyma a bogami, jednak ten zabieg okazuje się niewystarczającym, a ja mówiące wprowadza ikon, który podkreśla niedoskonałość zjawisk porównywanych ze spojrzeniem angielskiej królewny. Żadne z przywoływanych odniesień nie mogą równać się z adresatką, ponieważ są niedoskonałe. Stąd zawarta w puencie sumacja służąca ukazaniu piękna oczu poprzez zestawienie ich z wszystkimi przywoływanymi wcześniej odniesieniami. Tylko przy użyciu tego sposobu możliwe wydaje się ich właściwe scharakteryzowanie.

Wiersz Naborowskiego jest dziełem szczególnym, niezwykle złożonym. Odznacza się niesamowitą ekspresją, wspaniale budując przy tym napięcie. Można zwrócić uwagę nie tylko na jego pochwalny charakter, ale także fakt ukazania języka jako niewystarczającego, nieposiadającego możliwości swobodnego obrazowania subiektywnej rzeczywistości, co oddaje złożona i zawiła konstrukcja dzieła Naborowskiego.

Rozwiń więcej

Losowe tematy

Kubuś Fatalista i jego pan - streszczenie...

Streszczenie dzieła Diderota „Kubuś Fatalista i jego pan” należy do zadań trudnych z powodu specyficznej szkatułkowej konstrukcji opowieści. Głównym...

Transakcja wojny chocimskiej –...

Streszczenie skrótowe Epos Wacława Potockiego rozpoczyna się inwokacją do Boga. Następnie pojawia się rozbudowany pełen aluzji mitologicznych i biblijnych opis ówczesnej...

Mit o rodzie Labdakidów – opracowanie...

Interpretacja Mit o rodzie Labdakidów opowiada o dziejach rodziny na której spoczęła klątwa. Losy władców Teb oraz ich najbliższych są odzwierciedleniem...

Bal w operze – interpretacja i...

„Bal w operze” to poemat Juliana Tuwima napisany w 1936 roku. Otacza go aura utworu kontrowersyjnego i wieloznacznego. Jego styl uznawany za wulgarny i bluźnierczy...

Pani Twardowska – interpretacja...

Streszczenie Utwór rozpoczyna opis zabawy. Zebrani ucztują a Twardowski popisuje się swoimi umiejętnościami. Wtem w jego kieliszku pojawia się diabeł. Mefistofeles...

Kubuś Puchatek – streszczenie...

Streszczenie Przedmowa We fragmencie tym autor wyjaśnia pochodzenie imienia tytułowego bohatera. Pierwszy człon - Kubuś - zaczerpnięty został od jednego z niedźwiadków...

Ziemia obiecana – streszczenie

Tom I Akcja powieści rozgrywa się w Łodzi w latach 80. XIX wieku. Głównym bohaterem jest Karol Borowiecki. Mężczyzna dowiaduje się że spłonęła fabryka Goldberga...

Mitologia - opracowanie ogólne...

Definicja mitu Mity to historie które były dziełem całego społeczeństwa. Początkowo powstawały one jako legendy opowiadane które były przekazywane ustnie....

Przypowieść o miłosiernym Samarytaninie...

Streszczenie Uczony od żydowskiego prawa religijnego zadał Jezusowi pytanie co czynić aby osiągnąć życie wieczne. Jezus odesłał go do wiedzy zawartej w Prawach gdzie...