W wierszu zatytułowanym „Krótkość żywota” Daniel Naborowski przedstawił dojmującą wizję ludzkiego życia, ukazując je jako toczące się w cieniu nieubłaganie poruszającego się koła czasu. W ten sposób zaakcentował poeta przemijalność i tymczasowość naszego pobytu na świecie. Obraz ten, zaprezentowany z niezwykłym artyzmem, z pewnością skłania do refleksji.
Życie ludzkie, idąc tropem podmiotu lirycznego wiersza, z pewnością można uznać za mgnienie oka, nawet jego część (Między śmiercią, rodzeniem byt nasz, ledwie może / Nazwan być czwartą częścią mgnienia). Wnioski takie pozwala wyciągnąć szersze spojrzenie, które uwzględnia ciągłość dziejów świata. W jego kontekście ludzkie życie stanowi zaledwie maleńki ułamek, króciutki odcinek. Poeta uwzględnia tę prawdę w swoim utworze, jakby dając wyraz faktu, iż człowiek jest na Ziemi jedynie gościem.
Jednak inne światło na wizję Naborowskiego rzuca spojrzenie z perspektywy indywidualnej. Dla każdego człowieka jego życie jest wszystkim, co ma. Dany mu czas, choć krótki, stanowi więc całość jego doświadczenia, niezależnie od czasu, w jakim przyszło mu żyć. Warto także zaznaczyć, że z tego punktu widzenia czas płynie zupełnie inaczej. Podmiot liryczny wiersza Naborowskiego zdaje się sytuować poza jego cyklem, patrząc nań z odległej perspektywy i ujmując jako szeroką całość. Dla przeciętnego człowieka takie spojrzenie może zdawać się czymś obcym, ponieważ znajduje się on w centrum odwiecznego cyklu.
Innym aspektem czasu, jaki zręcznie uchwycił w swym dziele Naborowski, jest zmienność rzeczy i zjawisk mu podlegających (Słońce więcej nie wschodzi to, które raz minie). Pogląd ten, wywodzący się już od Heraklita z Efezu, towarzyszy ludzkości od lat. Nie sposób mu zaprzeczyć, a metafora rzeki, którą sformułował antyczny filozof, wyraźnie odzwierciedla nierozłącznie wpisaną w obraz świata zmienność.
„Krótkość żywota” Daniela Naborowskiego jest utworem niezwykle wymownym. Zawarta w nim wizja świata i życia ludzkiego może przygnębiać i budzić smutek. Uważam jednak, że należy mieć świadomość przemijania i zmienności, nie dając się przy owładnąć lękowi. Warto przecież pamiętać, iż człowiek obdarzony został mocą sprawczą, która pozwala mu kreować obraz otaczającego go świata i zaznaczyć w nim swoje istnienie.
Wiele osób uważa że w samotności można się jedynie nudzić. Ja jednak myślę że czasem warto spędzić czas samemu bez innych osób. Jeśli mądrze się go...
W roku 1957 Roman Bratny opublikował trzytomową powieść „Kolumbowie. Rocznik 20”. Autor urodzony w 1921 roku opowiada w niej o losach swojego pokolenia. Tytuł...
Gdy pomyślę o sobie za dwadzieścia lat dopadają mnie różnego rodzaju obawy. Przez ten czas czeka mnie tyle nowych przeżyć trudnych wyzwań ale i pewnie wspaniałych...
Tegoroczne wakacje będą dla mnie niezapomniane. To podczas nich miałem okazję przeżyć naprawdę ciekawą przygodę. Wybrałem się razem z rodzicami nad morze. Tam spędzaliśmy...
Po raz pierwszy tytułowe tango pojawia się w dramacie Sławomira Mrożka gdy Stomil - ojciec - opowiada Arturowi - synowi - o tym jak wyglądało życie pokolenia z którego...
Przeciętny dzień mieszkającego w Hobbitonie pana Bagginsa upływał na przyjemnościach oferowanych przez jego niezwykle komfortową norkę. Jedzenie lektury wygodny fotel...
Cykl „Dziadów” Adama Mickiewicza nawiązuje do religijnego obrzędu wywoływania duchów który praktykowany był w czasach pogańskich. Żywotność...
„Wolność wiodąca lud na barykady” to dzieło które stworzył Eugene Delacroix a jego inspiracją była rewolucja lipcowa. Opis Powstanie przeciwko Karolowi...
Obraz „Martwa natura z jabłkami i pomarańczami” jest jedną z wielu martwych natur które wyszły spod pędzla Paula Cézanne'a i jak wszystkie one...