Wiersz Krzysztofa Baczyńskiego „Pokolenie” traktuje o nim samym oraz o jego rówieśnikach. Pamiętajmy bowiem, że poeta należał do tak zwanego pokolenia Kolumbów. Byli to ludzie urodzeni w okolicach 1920 roku. Wchodzenie w dorosłość miało w ich przypadku miejsce w okresie II wojny światowej – wielu z nich zdążyło jeszcze zdać maturę przed 1939 rokiem, ale studiować już nie mogli. Edukację odbierali w ramach tajnego nauczania, żyli w cieniu terroru hitlerowskiego i sowieckiego okupanta. Brutalna rzeczywistość Generalnego Gubernatorstwa zostawiła w ich duszach niezatarty ślad – a przynajmniej w duszach tych, którzy mieli tyle szczęścia, by przeżyć wojnę (czego Baczyński nie doświadczył).
Omawiany wiersz pochodzi z listopada 1941 roku. Wraz z atakiem Niemiec na Związek Radziecki rozpoczęła się najbardziej brutalna faza wojny, połączona z bezgranicznych terrorem wobec ludności cywilnej i eksterminacją Żydów. „Pokolenie” wyraża litość wobec młodego człowieka, która dorasta do trumny. Tryb życia, jaki normalnie prowadzą dwudziestolatkowie został odebrany rówieśnikom Baczyńskiego. Zamiast radości, zabawy i odkrywania świata, ludzie ci muszą poznawać cierpienie i ból. W wierszu zwraca uwagę duże nagromadzenie słów związanych ze śmiercią i zimnem (kojarzącym się przecież z konaniem).
Przyjrzyjmy się tym sformułowaniom: dorasta do trumny, straszy obciętą głową, W mrozie/świat jest jak z trocin sypki, To śnieg, to nie serce tak skrzypi, na grobie pieśni własnych/zamarzły, To śmierć – to nie włosy blasku.
Świat II wojny światowej jest dla Baczyńskiego niczym wielki cmentarz, odpychający, zimny. Nawet rzeki ognia są ścięte krwią.
Pokolenie poety porównać można do widm, upiorów (chociaż sam autor tego nie robi) – żyją, ale ze wszystkich stron otacza ich śmierć. Poeta nie zastanawia, co się stanie z nimi po wojnie. Czy nie wierzy, że są wstanie dotrwać do jej końca?
Forma utworu (kilka informacji):
– układ rymów abab
– pytanie (Czegoż ty jeszcze?)
– epitet (kra purpowa)
Streszczenie Tomasza Judyma poznajemy w Paryżu jako studenta medycyny. Ma dwadzieścia kilka lat. W czasie zwiedzania Luwru spotyka swoje rodaczki – starszą dystyngowaną...
„Sonet I O krótkości i niepewności żywota człowieczego ” to niezwykle intymny i głęboki utwór w którym podmiot liryczny prowadzi rozmyślania...
Streszczenie Oto nadchodzi koniec świata. Oto nadciąga zbliża się czy raczej przypełza mój własny koniec świata. Był beznadziejny dzień jesienny. Główny...
Geneza Charles Dickens napisał „Opowieść wigilijną” w listopadzie 1843 roku. Czas i miejsce akcji Akcja „Opowieści wigilijnej” toczy się w dziewiętnastowiecznym...
Geneza „Ziele na kraterze” napisane zostało w 1951 r. Powieść została opublikowana przez wydawnictwo Roy Publishers a w Polsce ukazała się w 1957 nakładem...
Streszczenie Mała Malwina to posiadaczka niezwykłego zwierzęcia. Niejaki Pompon pojawił się w jej łazience nie wiadomo skąd. Mały smoczek dorasta. Jednak nie jest to...
Streszczenie Powieść Stefana Żeromskiego „Popioły” miała być w zamierzeniu autora przekrojowym obrazem społeczeństwa polskiego na przełomie XVIII i XIX wieku....
„Widok ze Świnicy do Doliny Wierchcichej” to jeden z cyklu tatrzańskich wierszy Kazimierza Przerwy-Tetmajera. Jest to nastrojowy liryk w którym poeta ujawnia...
„Cebula” to wiersz Wisławy Szymborskiej który przyjmuje formę intelektualnego konceptu. Poetka tworzy efektowne porównanie tytułowego warzywa i człowieka...
