Wiersz Krzysztofa Baczyńskiego „Pokolenie” traktuje o nim samym oraz o jego rówieśnikach. Pamiętajmy bowiem, że poeta należał do tak zwanego pokolenia Kolumbów. Byli to ludzie urodzeni w okolicach 1920 roku. Wchodzenie w dorosłość miało w ich przypadku miejsce w okresie II wojny światowej – wielu z nich zdążyło jeszcze zdać maturę przed 1939 rokiem, ale studiować już nie mogli. Edukację odbierali w ramach tajnego nauczania, żyli w cieniu terroru hitlerowskiego i sowieckiego okupanta. Brutalna rzeczywistość Generalnego Gubernatorstwa zostawiła w ich duszach niezatarty ślad – a przynajmniej w duszach tych, którzy mieli tyle szczęścia, by przeżyć wojnę (czego Baczyński nie doświadczył).
Omawiany wiersz pochodzi z listopada 1941 roku. Wraz z atakiem Niemiec na Związek Radziecki rozpoczęła się najbardziej brutalna faza wojny, połączona z bezgranicznych terrorem wobec ludności cywilnej i eksterminacją Żydów. „Pokolenie” wyraża litość wobec młodego człowieka, która dorasta do trumny. Tryb życia, jaki normalnie prowadzą dwudziestolatkowie został odebrany rówieśnikom Baczyńskiego. Zamiast radości, zabawy i odkrywania świata, ludzie ci muszą poznawać cierpienie i ból. W wierszu zwraca uwagę duże nagromadzenie słów związanych ze śmiercią i zimnem (kojarzącym się przecież z konaniem).
Przyjrzyjmy się tym sformułowaniom: dorasta do trumny, straszy obciętą głową, W mrozie/świat jest jak z trocin sypki, To śnieg, to nie serce tak skrzypi, na grobie pieśni własnych/zamarzły, To śmierć – to nie włosy blasku.
Świat II wojny światowej jest dla Baczyńskiego niczym wielki cmentarz, odpychający, zimny. Nawet rzeki ognia są ścięte krwią.
Pokolenie poety porównać można do widm, upiorów (chociaż sam autor tego nie robi) – żyją, ale ze wszystkich stron otacza ich śmierć. Poeta nie zastanawia, co się stanie z nimi po wojnie. Czy nie wierzy, że są wstanie dotrwać do jej końca?
Forma utworu (kilka informacji):
– układ rymów abab
– pytanie (Czegoż ty jeszcze?)
– epitet (kra purpowa)
„Kowal” to jeden z najważniejszych wierszy debiutanckiego tomu poetyckiego Leopolda Staffa „Sny o potędze” (1901). Liryk ma charakter programowy stanowi...
Streszczenie Bartek Słowik a wedle oficjalnej wersji zapisanej przez oficera Bartek Mensch był osobą która nie grzeszyła intelektem a i jej uroda zdawała się być...
Geneza „Telemach w dżinsach” – utwór autorstwa Adama Bahdaja wydany w 1979 r. Jest to powieść dla młodzieży przedstawiająca perypetie życiowe...
Dytyramb to starożytna pieśń pochwalna na cześć Dionizosa – z niej wywodzą się takie gatunki jak tragedia i komedia. „Dytyramb” w podtytule wiersza Juliana...
„Rękawiczka” Adama Mickiewicza jest parafrazą ballady Friedricha Schillera o tym samym tytule. Dostosowując dzieło do ojczystego języka polski poeta dokonał...
Geneza „Sto lat samotności” uchodzi za największe arcydzieło literatury iberoamerykańskiej. Książka otoczona jest prawdziwym kultem – zarówno przez...
Streszczenie Historię Wielkiego Gatsby’ego opowiada czytelnikom Nick Carraway który był sąsiadem tytułowego bohatera. Latem 1922 r. Nick Carraway przeprowadził...
Streszczenie Przedmowa autora W słowach poprzedzających dzieło Byron podkreśla że opisana w nim historia nosi pewne znamiona prawdopodobieństwa. Określa także czas w...
„Echa leśne” są nowelą Stefana Żeromskiego po raz pierwszy opublikowaną w roku 1905. Pisarz w tym krótkim tekście powraca do tematu jaki często przewijał...
