Krzysztof Kamil Baczyński często odwoływał się w swojej poezji losu jego pokolenia (tak zwane pokolenie Kolumbów), któremu przyszło się zmagać z tragicznymi wyzwaniami drugiej wojny światowej. By zrozumieć lepiej swoje własne dzieje, poeta odnosił się niejednokrotnie do doświadczeń przeszłych pokoleń. Tak jest w wierszu „Mazowsze”, tak jest i w „Historii”.
W utworze tym obserwujemy scenę batalistyczną. Od razu zdajemy sobie sprawę, że jest to obraz bitwy, jaka miała miejsce dawno temu. Świadczy o tym nagromadzenie archaicznego słownictwa militarnego. Arkebuzy, czaka, rapiery, kanonierzy – wszystko to sprzed przynajmniej stu lat przed czasami Baczyńskiego.
Zazwyczaj uważa się, że wiersz odnosi się do powstań narodowych. Nie jest to jednak takie oczywiste. Miały one miejsce pod koniec XVIII i w XIX wieku – natomiast arkebuz to broń używana w okresie wcześniejszym. Można wprawdzie twierdzić, iż poeta nie musiał się znać na szczegółach historii militarnej – jednak to dość znane słowo jasno kojarzy się raczej z „Trylogią” Henryka Sienkiewicza niż z „Redutą Ordona” Mickiewicza (gdzie mowa o „strzelbie rozognionej”) . Wydaje się więc, że Baczyński przedstawia niejako abstrakcyjną wojnę, w której biorą udział wszyscy dotychczasowi żołnierze, pochodzący z różnych epok.
Tragizm wiersze polega na tym, że poeta ma świadomość, iż on i jego rówieśnicy muszą dołączyć do tych szeregów, toczących nieustanny bój – chociaż już tylko w pamięci następnych pokoleń.
Płacz, matko, kochanko, przebacz,
bo nie anioł, nie anioł prowadzi.
Wy te same drżące u nieba,
wy te same róże sadzić jak głos
na grobach przyjdziecie i dłonią
odgarniecie wspomnienia i liście, jak włos
siwiejący na płytach płaskich.
Młodzi ludzie – zwłaszcza młodzi Polacy – przez całe stulecia poświęcali życie w kolejnych wojnach. Baczyński wie, że jego pokolenie marzyło o uniknięciu tego mrocznego losu. Jednak nadzieja ta okazała się płonna i mogą liczyć oni już tylko na wspomnienie.
Forma utworu (kilka informacji)
– układ rymów abab
– powtórzenie (Idą, idą pochody)
– archaizmy (arkebuz, rapier)
Młodym czytelnikom Jan Brzechwa kojarzy się głównie jako autor niezwykle popularnych i znanych przez wszystkich bajek i wierszyków dla dzieci. Utwory te po raz...
„Przeprosiny Boga” Jana Kasprowicza to ludowa ballada pochodząca z ostatniego tomu utworów poety „Mój świat”. Tekst pod względem gatunkowym...
Wiesz Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej „Laura i Filon” odnosi się do sielanki Franciszka Karpińskiego. Powstały w XVIII wieku utwór Karpińskiego przedstawiał...
„Moja wierna mowo” to wiersz Czesława Miłosza pochodzący z tomu „Miasto bez imienia”. Podmiotem lirycznym w utworze jest poeta którego można...
Makbet - główny bohater dzieła Williama Szekspira - to postać dynamiczna. W trakcie rozwoju fabuły przechodzi on metamorfozę stając się zupełnym zaprzeczeniem...
Wiersz Krzysztofa Kamila Baczyńskiego „Z lasu” pochodzi z czerwca 1944 roku z ostatnich miesięcy życia poety. Już pierwsze strofy wprowadzają nas w nastrój...
„Płyty Carusa” to cykl wierszy-miniatur autorstwa Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej. Autorka odnosi się w nich do postaci włoskiego tenora Enrico Caruso. Ów...
Antoni Libera to wyjątkowa postać polskiej literatury. Uchodzi powszechnie za osobę która pisze niewiele i publikuje rzadko – ale za to każde jego dzieło warte...
„Czarna wiosna” to wiersz Antoniego Słonimskiego napisany w roku 1919. Ma charakter autotematyczny bowiem skupia się na roli poezji jej zadaniach i problemach stojących...
