Krzysztof Kamil Baczyński należał do pokolenia Kolumbów. Młodość tych ludzi, urodzonych w okolicach 1920 roku, przypadła na czas II wojny światowej. Wielu z nich nie przeżyło tego najkrwawszego z konfliktów, a jeśli nawet udało im się przetrwać, to przez całe życie pamiętali koszmar, którego byli świadkami. Baczyński napisał wiersz „Sur le point d'Avignon” w kwietniu 1941 roku. Wielu wydawało się wówczas, że przyszłość Europy zdana jest całkowicie na kaprysy Adolfa Hitlera. Wojska III Rzeszy okupowały olbrzymie połacie kontynentu i wydawały się niezwyciężoną potęgą. W kwietniu 1941 roku jeszcze nie przewidywano najgorszych zbrodni nazistów (te zaczęły się dopiero w czerwcu tego roku), ale brutalność ich rządów i tak była dojmująca. W tym kontekście trzeba rozpatrywać utwór Baczyńskiego. Wydaje się bowiem, że do pisania skłoniła autora potrzeba optymizmu – czegoś bardzo rzadkiego w tych mrocznych czasach. Poeta deklaruje:
Ten wiersz jest żyłką słoneczną na ścianie
jak fotografia wszystkich wiosen.
Dalej obserwujemy karnawałowe sceny tańca na moście w Awinion. Tańczą panowie, tańczą panie, cały świat wiruje w tym tańcu. Baczyński odwołuje się do tak pozytywnych skojarzeń, jak taniec właśnie, wiosna, zieleń, światło. Wydaje się, że autor pragnie skupić w jednym wierszu wszystko to, co kojarzy się z optymizmem, radością i życiem. W chwilach dziejowej burzy Baczyński pisze o kantyczkach deszczu.
Czy więc poeta pisze po prostu o ładnych i miłych rzeczach w złych czasach? Po części tak jest, jednak byłoby to nieco zbyt proste. Wiersz ma niejako drugie, utajnione dno. Jest nim pochwała poezji, jako takiej. Autor zdaje sobie przecież sprawę, że cuda, które opisuje, nie istnieją naprawdę. Magiczni panowie są niewidzialni. Ale właśnie w tym należy ujrzeć pochwałę mocy, jaką ma poezja. Bo skoro potrafi ona natchnąć nas do życia w chwilach cierpienia, skoro potrafi dać nam esencję radości – to czy ta poezja nie jest życiem samym?
Forma utworu (kilka informacji):
– nieregularna liczba sylab w wersie
– nieregularne rymy
– epitet (zielone, staroświeckie granie)
Streszczenie Niejednokrotnie mówi się o kimś że jest żywym srebrem. Podobnym określeniem można nazwać Ewę. Panienka córka znanego naukowca udaje się do...
„Roki” to wiersz Czesława Miłosza pochodzący z przedwojennego okresu twórczości poety. Autor związany był wówczas z wileńską grupą „Żagary”...
„Confiteor” to manifest Młodej Polski autorstwa Stanisława Przybyszewskiego który ukazał się w 1899 roku na łamach krakowskiego „Życia”....
Streszczenie Bohater leży w łóżku. Rodzice rozmawiają z nim i przypominają jego złe zachowanie z okresu dzieciństwa. Zarzucają mu również lenistwo. Bohater...
Streszczenie Osoby dramatu: Młody Człowiek czyli Artur Eleonora matka Artura Stomil ojciec Artura Osoba na razie zwana Babcią czyli Eugenia Starszy partner czyli Eugeniusz...
Utwór „Niestatek Oczy są ogień ” wszedł w skład pierwszej księgi zbioru poetyckiego „Lutnia” którego kompletowanie poeta zakończył...
Pewnego zimnego dnia królowa szyjąc przy oknie w pewnym momencie ukłuła się w palec i kropla jej krwi spadła na śnieg. Wtedy królowa wypowiedziała życzenie...
Streszczenie Główną bohaterką utworu Małgorzaty Musierowicz pt. „Kłamczucha” jest młoda dziewczyna – Aniela Kowalik. Akcja rozpoczyna się w maju...
Streszczenie Utwór rozpoczyna bezpośredni zwrot do dzieci. Są one nawoływane do pójścia na wzgórze i zmawiania modlitwy za tatę. Podkreślone są zagrożenia...
