Krzysztof Kamil Baczyński znany jest przede wszystkim jako sztandarowy poeta pokolenia Kolumbów – Polaków urodzonych w okolicach 1920 roku, którzy w dorosłość wkraczali w czasie wojny i okupacji. Większość jego utworów przesyca pesymizm i katastrofizm. Baczyński zmaga się z bólem i cierpieniem, jakie go otacza – a w okupowanej przez Niemców Polsce nie brakuje nędzy i przemocy. Jednak część dzieł poety nie jest związana z wojną. Dotyczy to przede wszystkim cyklu erotyków, poświęconych jego żonie Barbarze. Jednym z nich jest właśnie wiersz „Biała magia”. Autor wprost mówi w nim, kim jest cudowna postać, którego dotyczy dzieło. Imię Barbara dwukrotnie pada w wierszu.
Poeta przedstawia nam swoją żonę, jako osobę nadzwyczajną, nieziemską. Barbara, nawet wykonując zwykłe, codzienne czynności, rozsiewa wokół siebie atmosferę cudowności, tytułowej „białej magii”.
Stojąc przed lustrem ciszy
Barbara z rękami u włosów
nalewa w szklane ciało
srebrne kropelki głosu.
Kobieta niejako deformuje rzeczywistość, jednak jest to deformacja ze wszech miar pozytywna. Nie potrafimy już rozróżniać poszczególnych elementów otoczenia, w którym ona przebywa – jej wspaniałość uniemożliwia nam rozpoznanie prawdziwego świata. A może właśnie ten świat – świat stwarzany przez obecność Barbary – jest prawdziwy, a wszystko naokoło to złudzenie?
Baczyński podkreśla niejako fantastyczny, nadzwyczajny wymiar postaci kobiety przez odwoływanie się do światła i do świata baśni. Przywołane zostają więc „białe iskry”, „gwiazdy polarne”, „kaskada blasku”, „srebrne ciało”. Z kolei nawiązeniem do baśni są figury zwierząt – łasice, myszy, niedźwiedzie. Po takim zestawieniu trudno uznawać Barbarę za zwyczajnego człowieka.
Utwór Baczyńskiego jest wyrazem niewątpliwej miłości poety do żony. Niestety, w tym akcie zachwytu, jakim są jego wersy, nie możemy rozpoznać prawdziwej, rzeczywistej Basi. Sceptyk mógłby wręcz powiedzieć, że Baczyński nie zachwala żywej osoby, a pewne wyobrażenie, pewną figurę. Każdy czytelnik musi ocenić sam, czy taki erotyk przemawia do jego wyobrażeń o miłości – i nie można tu udzielić jasnej odpowiedzi.
Forma utworu:
– układ rymów abab
– epitety (srebrne ciało)
„Kruk i lis” Krasickiego porusza temat pojawiający się również w innych bajkach (np. w „Szczur i kot”). Mianowicie utwór dotyczy zapatrzenia...
Geneza Pierwsza powieść Astrid Lindgren której bohaterką była Pippi Pończoszanka ukazała się w roku 1945. Sam pomysł tej postaci narodził się jednak kilka lat...
Fraszka „Raki” to pozornie hymn na część kobiet. Poeta zaleca służyć im wiernie ponieważ bogate są we wszelkie cnoty – są szczere nie zwracają uwagi...
Streszczenie Niedziela 30 stycznia 1983 r. W piękny zimowy mroźny dzień Maciek Ogorzałka właśnie spaceruje po mieście. W pewnej chwili zauważa że ktoś go śledzi. Jest...
„Poczwarka” to powieść Doroty Terakowskiej. Opowiada o rodzinie w której przychodzi na świat dziecko z zespołem Downa. Rodzince Adam i Ewa początkowo...
„Kochankowie z ulicy Kamiennej” to wiersz Agnieszki Osieckiej wykonywany jako piosenka przez Sławę Przybylską. To utwór tyleż interesujący i wzruszający...
Rok 1942 Arbeit… Arbeit… Arbeit… W jednym baraku kobiecym w Birkenau spało ponad 1000 kobiet. Baraki były drewniane często pozbawione podłóg i...
Streszczeniep> Miziołek czyli narrator powieści to chłopiec który opisuje swoje codzienne życie. Każdego dnia dzieje się w nim coś ciekawego. A to drobny żart...
„Ballady i romanse” Władysława Broniewskiego to wiersz przedstawiający śmierć nastoletniej Żydówki Ryfki rozstrzelanej przez bezdusznych SS-manów....