Unikalne i sprawdzone teksty

Biała magia – interpretacja i analiza

Krzysztof Kamil Baczyński znany jest przede wszystkim jako sztandarowy poeta pokolenia Kolumbów – Polaków urodzonych w okolicach 1920 roku, którzy w dorosłość wkraczali w czasie wojny i okupacji. Większość jego utworów przesyca pesymizm i katastrofizm. Baczyński zmaga się z bólem i cierpieniem, jakie go otacza – a w okupowanej przez Niemców Polsce nie brakuje nędzy i przemocy. Jednak część dzieł poety nie jest związana z wojną. Dotyczy to przede wszystkim cyklu erotyków, poświęconych jego żonie Barbarze. Jednym z nich jest właśnie wiersz „Biała magia”. Autor wprost mówi w nim, kim jest cudowna postać, którego dotyczy dzieło. Imię Barbara dwukrotnie pada w wierszu.

Poeta przedstawia nam swoją żonę, jako osobę nadzwyczajną, nieziemską. Barbara, nawet wykonując zwykłe, codzienne czynności, rozsiewa wokół siebie atmosferę cudowności, tytułowej „białej magii”.

Stojąc przed lustrem ciszy
Barbara z rękami u włosów
nalewa w szklane ciało
srebrne kropelki głosu.

Kobieta niejako deformuje rzeczywistość, jednak jest to deformacja ze wszech miar pozytywna. Nie potrafimy już rozróżniać poszczególnych elementów otoczenia, w którym ona przebywa – jej wspaniałość uniemożliwia nam rozpoznanie prawdziwego świata. A może właśnie ten świat – świat stwarzany przez obecność Barbary – jest prawdziwy, a wszystko naokoło to złudzenie?

Baczyński podkreśla niejako fantastyczny, nadzwyczajny wymiar postaci kobiety przez odwoływanie się do światła i do świata baśni. Przywołane zostają więc „białe iskry”, „gwiazdy polarne”, „kaskada blasku”, „srebrne ciało”. Z kolei nawiązeniem do baśni są figury zwierząt – łasice, myszy, niedźwiedzie. Po takim zestawieniu trudno uznawać Barbarę za zwyczajnego człowieka.

Utwór Baczyńskiego jest wyrazem niewątpliwej miłości poety do żony. Niestety, w tym akcie zachwytu, jakim są jego wersy, nie możemy rozpoznać prawdziwej, rzeczywistej Basi. Sceptyk mógłby wręcz powiedzieć, że Baczyński nie zachwala żywej osoby, a pewne wyobrażenie, pewną figurę. Każdy czytelnik musi ocenić sam, czy taki erotyk przemawia do jego wyobrażeń o miłości – i nie można tu udzielić jasnej odpowiedzi.

Forma utworu:
– układ rymów abab
– epitety (srebrne ciało)

Rozwiń więcej

Losowe tematy

Doktór Piotr – streszczenie plan...

„Doktór Piotr” jest dłuższą nowelą Stefana Żeromskiego. Akcja rozgrywa się w zaborze rosyjskim pod koniec XIX wieku. Streszczenie Na początku poznajemy...

Cyd – geneza czas i miejsce akcji...

Geneza „Cyd” jest jednym z najbardziej znanych utworów Corneille’a. Wystawiona po raz pierwszy w 1637 roku tragikomedia skutkowała tak zwanym „sporem...

Pierwsza przechadzka – interpretacja...

„Pierwsza przechadzka” to wiersz Leopolda Staffa napisany w 1946 roku. Utwór powstał tuż po II wojnie światowej i traktuje właśnie o owym trudnym czasie...

Smutno mi Boże – interpretacja...

Wiersz Antoniego Słonimskiego „Smutno mi Boże” pochodzi z lat dwudziestych XX wieku. Tytuł i treść nawiązują do „Hymnu” Juliusza Słowackiego (znanego...

Stary Prometeusz – interpretacja...

„Stary Prometeusz” to wiersz Zbigniewa Herberta w którym poeta przedstawia odmienny od utrwalonego w tradycji wizerunek mitologicznego tytana. W tekście tym...

Pantofelek – interpretacja i analiza...

„Pantofelek” to utwór Andrzeja Bursy. Przestawia coś w rodzaju dialogu dwóch postaci (choć widzimy wypowiedzi tylko jednej z nich). Podmiot liryczny...

Przedśpiew – interpretacja i...

Wiersz „Przedśpiew” Leopolda Staffa pochodzi z tomu „Gałąź kwitnąca” (1908). Tekst stanowi poetyckie credo artysty. Poeta wypowiada się w nim bowiem...

Królowa śniegu – streszczenie...

Streszczenie „Królowa śniegu” jest baśnią napisaną przez duńskiego pisarza Hansa Christiana Andersena. Pierwsza jej część opowiada historię magicznego...

Ludzie bezdomni – streszczenie...

Streszczenie Tomasza Judyma poznajemy w Paryżu jako studenta medycyny. Ma dwadzieścia kilka lat. W czasie zwiedzania Luwru spotyka swoje rodaczki – starszą dystyngowaną...