Krzysztof Kamil Baczyński znany jest przede wszystkim jako sztandarowy poeta pokolenia Kolumbów – Polaków urodzonych w okolicach 1920 roku, którzy w dorosłość wkraczali w czasie wojny i okupacji. Większość jego utworów przesyca pesymizm i katastrofizm. Baczyński zmaga się z bólem i cierpieniem, jakie go otacza – a w okupowanej przez Niemców Polsce nie brakuje nędzy i przemocy. Jednak część dzieł poety nie jest związana z wojną. Dotyczy to przede wszystkim cyklu erotyków, poświęconych jego żonie Barbarze. Jednym z nich jest właśnie wiersz „Biała magia”. Autor wprost mówi w nim, kim jest cudowna postać, którego dotyczy dzieło. Imię Barbara dwukrotnie pada w wierszu.
Poeta przedstawia nam swoją żonę, jako osobę nadzwyczajną, nieziemską. Barbara, nawet wykonując zwykłe, codzienne czynności, rozsiewa wokół siebie atmosferę cudowności, tytułowej „białej magii”.
Stojąc przed lustrem ciszy
Barbara z rękami u włosów
nalewa w szklane ciało
srebrne kropelki głosu.
Kobieta niejako deformuje rzeczywistość, jednak jest to deformacja ze wszech miar pozytywna. Nie potrafimy już rozróżniać poszczególnych elementów otoczenia, w którym ona przebywa – jej wspaniałość uniemożliwia nam rozpoznanie prawdziwego świata. A może właśnie ten świat – świat stwarzany przez obecność Barbary – jest prawdziwy, a wszystko naokoło to złudzenie?
Baczyński podkreśla niejako fantastyczny, nadzwyczajny wymiar postaci kobiety przez odwoływanie się do światła i do świata baśni. Przywołane zostają więc „białe iskry”, „gwiazdy polarne”, „kaskada blasku”, „srebrne ciało”. Z kolei nawiązeniem do baśni są figury zwierząt – łasice, myszy, niedźwiedzie. Po takim zestawieniu trudno uznawać Barbarę za zwyczajnego człowieka.
Utwór Baczyńskiego jest wyrazem niewątpliwej miłości poety do żony. Niestety, w tym akcie zachwytu, jakim są jego wersy, nie możemy rozpoznać prawdziwej, rzeczywistej Basi. Sceptyk mógłby wręcz powiedzieć, że Baczyński nie zachwala żywej osoby, a pewne wyobrażenie, pewną figurę. Każdy czytelnik musi ocenić sam, czy taki erotyk przemawia do jego wyobrażeń o miłości – i nie można tu udzielić jasnej odpowiedzi.
Forma utworu:
– układ rymów abab
– epitety (srebrne ciało)
„Kazania Sejmowe” Piotrka Skargi przez lata uznawano za dzieło o proroczym wręcz charakterze. Ich autor przewidzieć miał upadek i rozbiory Rzeczypospolitej a...
Geneza czas akcji „Noce i dnie” to z pewnością największy sukces artystyczny polskiej pisarki Marii Dąbrowskiej. Julian Przyboś deklarował wręcz: Kiedy chcę...
Wiersz Jana Lechonia „Herostrates” nawiązuje do tytułowego Greka który w starożytności spalił świątynie Artemidy by zdobyć wieczną sławę. Jest to...
Streszczenie Pociąg monotonnie zapadał się w kolejne piaszczyste rowy. Główny bohater - Wicio - zwrócił na siebie uwagę konduktora charakterystyczną czapką....
Streszczenie Kajtuś był młodym zdrowym bociankiem najsilniejszym w gnieździe. Razem z mamą i dwójką rodzeństwa mieszkał na stodole. Wiecznie był głodny i często...
Geneza Wydane w 1933 r. „Sklepy cynamonowe” zyskały znaczną popularność i zagwarantowały Brunonowi Schulzowi miejsce w gronie najważniejszych twórców...
„Witajcie kochane góry…” to wiersz Jana Kasprowicza pochodzący z tomu „Księga ubogich”. Liryk stanowi wyraz zachwytu poety nad pięknem...
Streszczenie Opowiadania mówią o życiu Mikołajka – małego Francuza i o jego szkolnych przygodach. 1. Najmilsza pamiątka Dla wszystkich dzieci nastał wyjątkowy...
GenezaEliza Orzeszkowa napisała powieść „Nad Niemnem” w 1887 roku dzieło było drukowane w odcinkach na łamach „Tygodnika Ilustrowanego”. W formie...