Wiersz Krzysztofa Kamila Baczyńskiego „Z lasu” pochodzi z czerwca 1944 roku, z ostatnich miesięcy życia poety. Już pierwsze strofy wprowadzają nas w nastrój tajemnicy, niepokoju, wręcz grozy:
Ciężkie kolumny mroku się wznoszą.
Otchłanie puste z ciemności płoszą
krzyk zły, wysoki jak ze snu.
W następnych wersach pojawiają się ludzie. Podejrzewać można, że to partyzanci, bowiem można usłyszeć broni chrzęst. I faktycznie, dowiadujemy się, iż to Żołnierze smukli, w gruncie rzeczy jeszcze chłopcy.
Baczyński miesza dwie perspektywy. Z jednej strony widzimy po prostu partyzantów w lesie, z drugiej zarówno las, jak i partyzanci zostają uwzniośleni do rangi symboli. Owi młodzi żołnierze to cała młodzież, wszyscy ludzie dobrej woli zmagający się ze złem hitleryzmu i wojny totalnej. Widać wyraźnie, że nazistowskie imperium jest zagrożeniem wręcz metafizycznym. Otchłań otwiera/usta ogromne, chłonie i ssie. Ale owa otchłań to nie tylko niemiecki totalitaryzm – to także zło, które znaleźć można we własnej duszy. Bo czy młody żołnierz, który nawyknie do przemocy, będzie w stanie ją odrzucić po końcu wojny? Można pokonać wroga fizycznie, ale czy można opuścić jądro ciemności, jeśli zagości w naszym sercu?
Baczyński ma świadomość, że żyje w czasach apokaliptycznych. Wie, iż lądy się łamią, Na widnokręgach/armie jak cęgi gną się i kruszą. Również podsumowanie jest pesymistyczne:
Przeszli, przepadli; dym tylko dusi
i krzyk wysoki we mgle, we mgle.
Utwór Baczyńskiego jest utworem żałobnym na część pokolenia, do którego należy sam autor. To ludzie, którzy zmuszeni byli stanąć wobec zadania ponad siły, brać udział w wojnie, gdzie nawet zwycięstwo okupić trzeba nieopisanymi stratami – stratami zarówno materialnymi, jak i duchowymi. Jednocześnie baśniowy nastrój utworu zdaje się sugerować, że autor ma nadzieje, iż to wszystko to tylko zły sen, który wreszcie się kiedyś rozwieje. Nie jest to jednak pewne – w chwili spisywania tych słów to siły ciemności i zniszczenia wydają się triumfować.
Forma utworu (kilka informacji):
-nieregularny układ rymów
-powtórzenie („we mgle, we mgle”)
-personifikacja (ciemności)
Streszczenie Łysek – główny bohater opowiadania – to gniady koń który pracuje w kopalnianym szybie i pomaga w ten sposób górnikom....
„Manifest szalony” jest wierszem Kazimierza Wierzyńskiego. Tytuł sugeruje że mamy do czynienia z czymś co wyjawia poglądy autora na poezję a może nawet i na...
Na początku sztuki poznajemy matkę Orgona Panią Pernelle. Krytykuje ona wszystkich domowników swojego syna wysławia tylko jednego Tartuffe’a. Jednocześnie Pani...
Streszczenie Właśnie dobiegają końca wakacje. Czternastoletnia Alicja spędza je u dziadków na wsi i nie chce jeszcze wracać do szkoły. Zaczyna rozmyślać nad swym...
Streszczenie Akcja powieści toczy się w Paryżu w 1819 roku. Historia rozpoczyna się w podrzędnym pensjonacie pani Vauquer przy ulicy Neuve-Sainte-Geneviève gdzie...
Geneza „Makbet” napisany został przez Szekspira najprawdopodobniej ok. 1606 r. Opowiedziana w dramacie historia ma swoje źródła w wydarzeniach historycznych...
Streszczenie 1 Wypracowanie pt. „Jak spędziłam ostatnie dni wakacji” które w klasie odczytała Janeczka wywarło na nauczycielce niemałe wrażenie. Córka...
Interpretacja Mit o Dzeusie jest opowieścią o najważniejszym z bogów który władał całym Olimpem. Jest to mit który doskonale oddaje antropomorficzność...
Streszczenie Utwór rozpoczyna opis domu matki oraz okolicy. Pojawia się także postać siedmioletniego chłopca którym jest sam narrator. Mówi on o nawyku...