Wiersz Krzysztofa Kamila Baczyńskiego „Z lasu” pochodzi z czerwca 1944 roku, z ostatnich miesięcy życia poety. Już pierwsze strofy wprowadzają nas w nastrój tajemnicy, niepokoju, wręcz grozy:
Ciężkie kolumny mroku się wznoszą.
Otchłanie puste z ciemności płoszą
krzyk zły, wysoki jak ze snu.
W następnych wersach pojawiają się ludzie. Podejrzewać można, że to partyzanci, bowiem można usłyszeć broni chrzęst. I faktycznie, dowiadujemy się, iż to Żołnierze smukli, w gruncie rzeczy jeszcze chłopcy.
Baczyński miesza dwie perspektywy. Z jednej strony widzimy po prostu partyzantów w lesie, z drugiej zarówno las, jak i partyzanci zostają uwzniośleni do rangi symboli. Owi młodzi żołnierze to cała młodzież, wszyscy ludzie dobrej woli zmagający się ze złem hitleryzmu i wojny totalnej. Widać wyraźnie, że nazistowskie imperium jest zagrożeniem wręcz metafizycznym. Otchłań otwiera/usta ogromne, chłonie i ssie. Ale owa otchłań to nie tylko niemiecki totalitaryzm – to także zło, które znaleźć można we własnej duszy. Bo czy młody żołnierz, który nawyknie do przemocy, będzie w stanie ją odrzucić po końcu wojny? Można pokonać wroga fizycznie, ale czy można opuścić jądro ciemności, jeśli zagości w naszym sercu?
Baczyński ma świadomość, że żyje w czasach apokaliptycznych. Wie, iż lądy się łamią, Na widnokręgach/armie jak cęgi gną się i kruszą. Również podsumowanie jest pesymistyczne:
Przeszli, przepadli; dym tylko dusi
i krzyk wysoki we mgle, we mgle.
Utwór Baczyńskiego jest utworem żałobnym na część pokolenia, do którego należy sam autor. To ludzie, którzy zmuszeni byli stanąć wobec zadania ponad siły, brać udział w wojnie, gdzie nawet zwycięstwo okupić trzeba nieopisanymi stratami – stratami zarówno materialnymi, jak i duchowymi. Jednocześnie baśniowy nastrój utworu zdaje się sugerować, że autor ma nadzieje, iż to wszystko to tylko zły sen, który wreszcie się kiedyś rozwieje. Nie jest to jednak pewne – w chwili spisywania tych słów to siły ciemności i zniszczenia wydają się triumfować.
Forma utworu (kilka informacji):
-nieregularny układ rymów
-powtórzenie („we mgle, we mgle”)
-personifikacja (ciemności)
Streszczenie Przybysz Psycholog Kris Kelvin - główny bohater powieści - przybywa na pokładzie Prometeusza na stację Solaris. Opuściwszy statek dzięki specjalnej...
„Makbet” – problem zła winy i kary – opracowanie „Makbet” Williama Szekspira często jest postrzegany jako dzieło ponadczasowe i niezwykle...
Geneza Druga część „Dziadów” Adama Mickiewicza powstała najprawdopodobniej w latach 1820 – 1821 a jej publikacja nastąpiła w 1823 w Wilnie (weszła...
Pan Jones prowadzi farmę na której hoduje wiele zwierząt. Pewnego wieczoru stary knur Major organizuje zebranie wszystkich zwierząt. Opowiada wszystkim o swoim śnie...
GenezaEliza Orzeszkowa napisała powieść „Nad Niemnem” w 1887 roku dzieło było drukowane w odcinkach na łamach „Tygodnika Ilustrowanego”. W formie...
„Poczwarka” to powieść Doroty Terakowskiej. Opowiada o rodzinie w której przychodzi na świat dziecko z zespołem Downa. Rodzince Adam i Ewa początkowo...
Geneza Gustaw Herling-Grudziński wydał „Inny świat” w 1951 roku w Anglii. Wcześniej powieść drukowano w odcinkach w londyńskich „Wiadomościach”....
Oleńka (Aleksandra) Bilewiczówna jest niezwykle istotną bohaterką „Potopu” Henryka Sienkiewicza. Wprawdzie należy do postaci drugoplanowych ale często...
Psalm 144 znajduje się w „Księdze psalmów” i nosi tytuł „Modlitwa króla za naród”. Psalm 144 jest utworem pochwalnym oraz dziękczynnym...
