Wiersz Krzysztofa Kamila Baczyńskiego „Z lasu” pochodzi z czerwca 1944 roku, z ostatnich miesięcy życia poety. Już pierwsze strofy wprowadzają nas w nastrój tajemnicy, niepokoju, wręcz grozy:
Ciężkie kolumny mroku się wznoszą.
Otchłanie puste z ciemności płoszą
krzyk zły, wysoki jak ze snu.
W następnych wersach pojawiają się ludzie. Podejrzewać można, że to partyzanci, bowiem można usłyszeć broni chrzęst. I faktycznie, dowiadujemy się, iż to Żołnierze smukli, w gruncie rzeczy jeszcze chłopcy.
Baczyński miesza dwie perspektywy. Z jednej strony widzimy po prostu partyzantów w lesie, z drugiej zarówno las, jak i partyzanci zostają uwzniośleni do rangi symboli. Owi młodzi żołnierze to cała młodzież, wszyscy ludzie dobrej woli zmagający się ze złem hitleryzmu i wojny totalnej. Widać wyraźnie, że nazistowskie imperium jest zagrożeniem wręcz metafizycznym. Otchłań otwiera/usta ogromne, chłonie i ssie. Ale owa otchłań to nie tylko niemiecki totalitaryzm – to także zło, które znaleźć można we własnej duszy. Bo czy młody żołnierz, który nawyknie do przemocy, będzie w stanie ją odrzucić po końcu wojny? Można pokonać wroga fizycznie, ale czy można opuścić jądro ciemności, jeśli zagości w naszym sercu?
Baczyński ma świadomość, że żyje w czasach apokaliptycznych. Wie, iż lądy się łamią, Na widnokręgach/armie jak cęgi gną się i kruszą. Również podsumowanie jest pesymistyczne:
Przeszli, przepadli; dym tylko dusi
i krzyk wysoki we mgle, we mgle.
Utwór Baczyńskiego jest utworem żałobnym na część pokolenia, do którego należy sam autor. To ludzie, którzy zmuszeni byli stanąć wobec zadania ponad siły, brać udział w wojnie, gdzie nawet zwycięstwo okupić trzeba nieopisanymi stratami – stratami zarówno materialnymi, jak i duchowymi. Jednocześnie baśniowy nastrój utworu zdaje się sugerować, że autor ma nadzieje, iż to wszystko to tylko zły sen, który wreszcie się kiedyś rozwieje. Nie jest to jednak pewne – w chwili spisywania tych słów to siły ciemności i zniszczenia wydają się triumfować.
Forma utworu (kilka informacji):
-nieregularny układ rymów
-powtórzenie („we mgle, we mgle”)
-personifikacja (ciemności)
„Trzy słowa najdziwniejsze” to wiersz Wisławy Szymborskiej który stanowi filozoficzną refleksję nad naturą języka i jego relacji z rzeczywistością....
Streszczenie W domu gdzie znajdują się trzy siostry rozpoczyna się rozmowa. Udział w niej bierze Olga która wspomina ojca Irina która świętuje imieniny oraz...
Streszczenie Poleander Partobon władca Kybery był wielkim wojownikiem który hołdował nowoczesnym strategiom. Nade wszystko cenił cybernetykę toteż cały jego kraj...
Streszczenie Bitwa o Monte Cassino która toczyła się w dniach 17 stycznia - 19 maja 1944 r. uważana jest za jedno z najbardziej zaciętych i krwawych starć w historii...
Wiersz Kazimierza Wierzyńskiego „Lewa kieszeń” to pozornie opis zwykłego dnia. Jednak pod relacją o codziennych czynnościach kryje się pewna myśl filozoficzna...
Streszczenie Ballada „To lubię” rozpoczyna się zwrotem do Maryli. Jest ona zachęcana do spojrzenia na piękny krajobraz. Na skraju lasu znajduje się cerkiew w...
Interpretacja Postać bogini Nike nie od zawsze była obecna w mitologii. Osobą która przywołała jej dzieje był dopiero Hezjod. Mit o bogini Nike jest przede wszystkim...
„Głos w sprawie pornografii” Wisławy Szymborskiej to ironiczny wiersz w którym poetka dokonuje przewrotnego porównania myślenia do pornografii. Tekst...
„Pieśń Legionów Polskich we Włoszech” znana także jako „Mazurek Dąbrowskiego” została napisana w lipcu 1797 roku na terenie Włoch. Autorem...