„Modlitwa do Bogarodzicy” to wiersz Krzysztofa Kamila Baczyńskiego pochodzący z marca 1943 roku. Poeta odwołuje się w niej do postaci Matki Boskiej, by snuć rozważania nad sytuacją swojej ojczyzny.
Wiersz można oczywiście odczytywać na płaszczyźnie religijnej, ale Maria przedstawiona jest także jako symbol polskiej tradycji narodowej. Archaiczna forma „Bogarodzica” budzi oczywiście skojarzenia ze średniowieczną pieśnią, którą pełniła rolę pierwszego hymnu Polski i śpiewana była choćby przed bitwą pod Grunwaldem.
Utwór rozpoczyna się prośbą do Marii, by nadal czuwała nad młodymi Polakami. Poeta jednak zdaje sobie sprawę z tragicznych realiów II wojny światowej – nie jest to już błaganie o zwycięstwo, a jedynie o godne przyjęcie śmierci:
Któraś wiodła jak bór pomruków
ducha ziemi tej skutego w zbroi szereg,
prowadź nocne drogi jego wnuków,
byśmy milcząc umieli umierać.
Baczyński wie, że trzeba będzie podjąć bój o wolność ojczyzny – to obowiązek, który nie podlega dyskusji. Jednak nie tylko tchórzostwo jest tym, co go przeraża. Poeta zdaje sobie sprawę, że w ferworze walki łatwo utracić człowieczeństwo. Wie, że wojna z hitlerowskim totalitaryzmem jest nie tylko starciem militarnym – to również bój moralny. Pokonanie III Rzeszy, gdyby wiodło do przejęcia jej metod, byłoby klęską. Autor modli się więc o to, by nienawiść nie zniszczyła polskich serc.
daj nam z ognia twego pas i ostrogi,
ale włóż je na człowiecze ciała.
Prośba ta zostaje powtórzona na końcu wiersza:
nagnij pochmurną broń naszą,
gdy zaczniemy walczyć miłością.
Utwór Baczyńskiego przenika nastrój smutku, ale również pokory. Autor zdaje sobie sprawę, że pewne rzeczy są obowiązkiem człowieka – prosi jedynie Matkę Boską, by wsparła jego pokolenie w tym trudnym dziele umierania za Ojczyznę. Warto odnotować również humanistyczny przekaz wiersza – zwycięstwo oraz śmierć nie są celem same w sobie. Są one tylko środkiem do triumfu moralności.
Forma utworu (kilka informacji)
– układ rymów abab
– apostrofa (do Bogurodzicy)
– archaizm (Bogarodzica)
W pierwszym z Trenów poeta przyzywa do siebie wszystki płacze bo tylko one pozwolą wyrazić mu żal za utraconą Urszulką. By unaocznić swoją rozpacz wzywa łzy Heraklitowe...
Autorem wiersza „Anka to już trzy i pół roku” jest Władysław Broniewski. Utwór należy do cyklu poświęconego Joannie Broniewskiej nazywanej Anką...
W utworze „Do Fraszek” autor zwraca się do tytułowych wierszy w ten zaś sposób – do samego siebie jako do ich autora. „Do Fraszek” jest...
Streszczenie Jedna wyspa na której zgromadzono dziesięć osób – to początek opowieści w której po kolei giną kolejni bohaterowie. Każdy z nich...
Najsłynniejsze dzieło Daniela Defoe ukazało się w 1719 roku – jego popularność okazała się tak duża że jeszcze w tym samym roku doczekało się czterech dodruków...
„Pierwsza fotografia Hitlera” Wisławy Szymborskiej to wiersz który pod względem poetyki przypomina ekfrazę. Różnica polega jednak na tym że przedmiotem...
„Płonąca żyrafa” to wiersz Stanisława Grochowiaka. Tytuł utworu wyraźnie wskazuje inspirację którą był surrealistyczny obraz hiszpańskiego malarza...
„Bajki i przypowieści” Ignacego Krasickiego ukazały się po raz pierwszy w 1779 roku a w późniejszych latach wydano kilka dalszych ich tomów. Bajki...
Trzecia część „Dziadów” jest dramatem w którym świat rzeczywisty przenika się ze sferą metafizyczną. Co ciekawe – oba te plany mają równorzędne...
