„Niebo złote Ci otworzę” to utwór Krzysztofa Kamila Baczyńskiego, pochodzący z 1943 roku. Zapewne skierowany jest on do żony poety, Barbary. Pierwsza część utworu stanowi spis obietnic, skierowanych do adresatki. Poeta deklaruje, że otworzy jej tytułowe złote niebo, że wprowadzi ją do krainy piękna i szczęścia. Ciąg poetycki obrazów przestawia świat harmonijny, radosny, świetlisty. Szczęście małżeńskie, bo to zapewne o nim mowa, przedstawione zostaje jako coś magicznego, onirycznego.
Ziemię twardą ci przemienię
w mleczów miękkich płynny lot,
wyprowadzę z rzeczy cienie,
które prężą się jak kot,
futrem iskrząc zwiną wszystko
w barwy burz, w serduszka listków,
w deszczów siwy splot.
Jednak optymistyczny ton utworu ulega pod koniec zmianie. Okazuje się, że szczęście, jakie oferuje poeta, jest niejako warunkowe.
Jeno wyjmij mi z tych oczu
szkło bolesne - obraz dni,
które czaszki białe toczy
przez płonące łąki krwi.
Okrutna historia przypomina o sobie nawet w chwilach najbardziej radosnych uniesień. Trudno cieszyć się miłością, kiedy każdy dzień może skończyć się śmiercią ze strony okupanta, kiedy niemiecki terror jest wszechobecny. Rok 1943 to czas, kiedy II wojna światowa trwa w najlepsze, kiedy upadek przerażającego imperium Hitlera nie został jeszcze przesądzony.
W utworze pojawia się jednak nadzieja, że to wszystko to zły sen. Szkło w oku to wyraźne nawiązanie do „Baśni o królowej śniegu” Andersena – jej bohater, z powodu owej klątwy, dostrzegał tylko mroczne strony świata. Baczyński ma nadzieję, że prawdziwą rzeczywistością jest miłość jego i Barbary, nie zaś trwając naokoło wojna.
Utwór Baczyńskiego przedstawia cierpienia jego pokolenia. „Kolumbowie” nie mieli możliwości cieszyć się nawet spokojnie miłością dwojga ludzi. Z drugiej strony w wierszu pobrzmiewa nadzieja, że miłość pozwala przetrwać nawet najtrudniejsze chwile i najgorszy czas, gniewne lata.
Forma utworu (kilka informacji):
– układ rymów ababcc
– epitet (ptasi świt)
– apostrofa (niebo złote ci otworzę)
Geneza „Wieża” Gustawa Herlinga-Grudzińskiego po raz pierwszy opublikowana została w lipcu 1958 r. w paryskiej „Kulturze”. Opowiadanie to powstało...
Streszczenie Tomek Sawyer to tytułowy bohater powieści Marka Twaina opublikowanej w 1876 roku. Żyje on w wymyślonym przez autora miasteczku St. Petersburg u ujścia potężnej...
„Dlaczego klasycy” to wiersz Zbigniewa Herberta który stanowi refleksję nad kanonem wartości etycznych oraz sztuką. Poeta dokonuje wyrazistego przeciwstawienia...
„Niebo” Wisławy Szymborskiej to wiersz w którym mamy do czynienia z filozoficzną refleksją nad światem i intelektualnymi kategoriami służącymi do jego...
„Sonet X” Johna Donne’a rozpoczyna się (w tłumaczeniu Stanisława Barańczaka) niezwykle odważnym wręcz wyzywającym zwrotem adresowanym do Śmierci: Śmierci...
„Konopielka” Edwarda Redlińskiego zaczyna się opisem poranka we wsi Taplary. Poznajemy gospodarstwo Kaziuka głównego bohatera. Okazuje się że w nocy krowa...
Leopold Staff odnosi się w swoim wierszu do Odysa (Odyseusza Ulisessa) bohatera mitologii greckiej. W eposie „Odyseja” Homer opisał powrót bohatera do ojczystej...
Streszczenie „Cierpienia młodego Wertera” poprzedzone zostały mottem które brzmi następująco: Takiej miłości każdy młodzian czeka tak być kochana...
Wiersz zatytułowany „Do M***” Adam Mickiewicz napisał w 1823 r. Był to dla niego szczególnie ciężki okres ponieważ w tym czasie zmagał się z negatywnymi...
