„Prospekt” to wiersz Wisławy Szymborskiej stanowiący wypowiedź poetki na temat kondycji współczesnego człowieka. Jawi się on jako słaba istota, która nie potrafi sobie radzić z codziennością bez pastylek na uspokojenie. Tytuł wiersza koresponduje z jego formą. Tekst jest bowiem stylizowany na prospekt, a więc w tym wypadku krótką reklamę leków o działaniu psychotropowym.
Rolę podmiotu lirycznego w wierszu pełni sama pastylka na uspokojenie. Zachęca ona swojego potencjalnego odbiorcę do skorzystania z jej usług. Okazuje się, że zasięg jej działania jest wszechstronny. Może ona pomóc „w mieszkaniu”, „w urzędzie” i „do egzaminów”, a więc eliminuje stres w domu, w pracy i podczas egzaminów. Wystarczy ją połknąć, by rozwiązać swój problem.
Pastylka stosuje sugestywną perswazję, dominuje tu zatem impresywna funkcja językowa. Tabletka naciska na odbiorcę, sugerując, że jeden mały krok dzieli go od błogiego spokoju. Stosuje się tu enumerację synonimicznych metod przyjęcia pastylki: „zażyj”, „rozpuść pod językiem”, „połknij”, „popij wodą”.
Upersonifikowana tabletka oferuje pomoc w szerokim zakresie. Może zniwelować nieszczęście, „zmniejszyć niesprawiedliwość”, a nawet „rozjaśnić brak Boga”. Poetka dostrzega zatem, że we współczesnym świecie leki stają się remedium na całe zło, wszystkie życiowe niepowodzenia, a nawet duchową pustkę. Psychotropowa pastylka staje się wręcz substytutem funkcji, które niegdyś spełniała rodzina, miłość i religia. Poetka nazywa ją „chemiczną litością”. Metafora ta, nawiązując do składu tabletki, obnaża również sztuczność jej działania. Rozwiązanie oferowane przez lek jest bowiem tylko pozorne, nie może zastąpić prawdziwej „litości”, a więc realnego uczucia oferowanego przez najbliższych.
Co więcej, wzięcie pastylki na uspokojenie stanowi rodzaj tchórzostwa. Mówi ona bowiem: „Kto powiedział, że życie ma być odważnie przeżyte?”. Lek pozwala człowiekowi uniknąć konfrontacji z „przepaścią”, a więc z własnymi lękami, światem i problemami. Puenta wiersza jest bardzo przewrotna i stanowi całkowite obnażenie pastylki. Chce ona nakłonić odbiorcę do sprzedaży duszy i stwierdza, że „innego diabła nie ma”. Metafizyczną postać szatana we współczesnym świecie zastąpiła zatem nauka oferująca człowiekowi rozwiązywanie duchowych problemów metodami chemicznymi.
Streszczenie Prometeusz który był jednym z tytanów uznawany jest za stwórcę człowieka. Wykradł kilka iskier z rydwanu słońca i z tego stworzył ludzką...
Wiesz Czesława Miłosza „O książce” pochodzi z 1934 roku. W tym okresie przyszły noblista działał w wileńskiej grupie poetyckiej „Żagary” a jego...
Geneza Fiodor Dostojewski pisał „Zbrodnię i karę” w latach 1865 – 1866. Powieść ukazywała się w odcinkach na łamach czasopisma „Ruskij Wiestnik”....
Geneza „Antygona” to antyczna tragedia grecka autorstwa Sofoklesa. Jest jednym z siedmiu zachowanych w całości utworów tego twórcy. Sofokles często...
W „Piosence pasterskiej” Czesław Miłosz odwołuje się do toposu arkadii. Wizja krainy szczęśliwości wiecznej wiosny i dostatku od stuleci pojawiała się w...
Geneza Według ustaleń historyków literatury (mam tu na myśli przede wszystkim Mariana Plezię) utwór pisany był na zlecenie najpewniej jakiegoś dostojnika...
W Pieśni XII (Niemasz i po drugi raz niemasz wątpliwości) Kochanowski porusza temat zaskakują swoją aktualnością. Otóż odnosi się do zazdrości która zawsze...
Geneza „Szewcy” to ostatni dramat Stanisława Ignacego Witkiewicza. Dzieło powstawało aż przez siedem lat (1927 - 1934) co związane było z rozczarowaniem autora...
Streszczenie: „Krótka rozprawa...” została wydana przez Reja w 1543 roku w Krakowie pod pseudonimem Ambroży Korczbok Rożek. Jej pełen tytuł to „Krótka...