„Minuta ciszy po Ludwice Wawrzyńskiej” to wiersz Wisławy Szymborskiej poświęcony bohaterskiej postawie nauczycielki, która oddała życie, ratując dzieci z płonącego domu. Poetka jest pełna podziwu dla czynu kobiety i zastanawia się, czy ona sama w podobnej sytuacji miałaby odwagę postąpić tak samo.
Wiersz rozpoczyna reportażowy zapis wydarzeń. Ktoś z osób zgromadzonych przed płonącym budynkiem pyta Ludwikę Wawrzyńską, dokąd biegnie. Ona zaś odpowiada, jakby to było oczywiste, że idzie po czworo dzieci uwięzionych w budynku ogarniętym pożarem. W wierszu nie pojawia się żadna informacja o śmierci kobiety, jednak można wywnioskować taki scenariusz po kolejnych słowach podmiotu lirycznego.
Pojawia się mianowicie nagromadzenie pytań retorycznych, stanowiących refleksję po śmierci nauczycielki. Poetka dostrzega, że bohaterka świadomie zrezygnowała ze wszystkiego, co mieści się w pojęciu życia: z codzienności, kontaktu z naturą, pór roku czy miłości.
W trzeciej strofie po raz kolejny pojawia się obraz Ludwiki Wawrzyńskiej, która na oczach odbiorcy ratuje dzieci. Opis obfituje w liczne czasowniki oddające dramatyzm całej sytuacji. Pojawia się również bezpośredni zwrot do odbiorcy – „patrzcie” – podkreślający, że czyn Ludwiki zasługuje na podziw. Szczególnie dramatyczny jest obraz jej postaci w płomieniach. Jednocześnie kobieta przypomina świętą z aureolą nad głową: „łunę w szalonych włosach ma”.
Podmiot liryczny wyliczając rzeczy, których już nigdy nie będzie mogła doświadczyć zmarła nauczycielka, stwierdza, że „minuta ciszy po umarłych/ czasem do późnej nocy trwa”. Zaznacza tym samym, iż bohaterka ta zasługuje na dłuższą uwagę niż minuta.
Poetka dokonuje osobistego wyznania: mimo że jest osobą doświadczoną i uczoną (wskazuje na to np. metafora odczytania miliona drukowanych znaków) nie gwarantuje, że w chwili próby zachowałaby się jak Ludwika Wawrzyńska. „Tyle wiemy o sobie,/ ile nas sprawdzono” – powiada Szymborska.
„Dusiołek” należy do najbardziej znanych wierszy Bolesława Leśmian. Polski poeta wskrzesza w nim świat ludowych legend i podań. Czytelnik zostaje już na początku...
„Dżuma” to najsłynniejsza powieść Alberta Camusa. Jej głównym bohatera a także narratorem (co okazuje się pod koniec dzieła) jest lekarz Bernard Rieux....
Streszczenie Dziwny dom Na ulicy Wierzbowej 13 stał blok który miał 13 pięter. Raz przyszedł do niego listonosz który miał listy polecone dla mieszkańców...
Wiersz Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej „Nike” pochodzi z 1926 roku. Był to okres fascynacji autorki japońską poezją haiku – i właśnie takim polskim...
„Biblia królowej Zofii” zwana inaczej „Biblią Szaroszpatacką” to jeden z ważniejszych zabytków istotny nie tylko z powodów religijnych...
„Marność” Daniela Naborowskiego to krótka licząca zaledwie 10 wersów fraszka która podejmuje tematykę refleksyjno – filozoficzną....
Streszczenie Hej wysoko ci u nas technika stanęła wysoko... Pan młody posiadał leżące pod lasem laboratorium dwa reaktory oraz zakład chemicznej syntezy. Z kolei majątek...
Streszczenie „Balladyna” Słowackiego poprzedzona została listem dedykacyjnym który autor zaadresował do Zygmunta Krasińskiego. Nadawca przytacza zasłyszaną...
Geneza czas i miejsce akcji Opowieść o losach sierotki oraz krasnoludków rozgrywa się w kilku miejscach. Pierwszym z nich jest zamek krasnali który zamieszkują...