Julian Tuwim to jeden z najwybitniejszych polskich poetów. Ma on na swoim koncie ważne dzieła dla dorosłych, poematy dotyczące sytuacji politycznej, a także przekłady rosyjskich poetów, w tym samego Puszkina. A jednak chyba wszyscy najlepiej pamiętamy go, jako autora literatury dziecięcej! Z pewnością nie ma polskiego dziecka, które nie znałoby utworów z wydanego w 1938 roku tomiku „Lokomotywa i inne wiersze dla dzieci”. Niektóre sformułowania wymyślone przez Tuwima weszły nawet do języka potocznego – któż nie słyszał rozmowy, w której padają słowa „z niej to taka Zosia Samosia”? A przecież Zosia Samosia to bohaterka wiersza naszego poety!
Co sprawia, iż utwory Tuwima cieszą się takim powiedzeniem i zyskują wiernych czytelników w kolejnych pokoleniach młodych Polaków? Przede wszystkim spowodowane jest to wybornym humorem Tuwima. Jego utwory aż iskrzą dowcipem! Trudno przecież powstrzymać śmiech, gdy czytamy o audycji „Ptasiego radia”, która skończyła się awanturą i przybiciem ptasiej milicji! Jak nie zachichotać, gdy śledzimy figle „Murzyna Bambo” albo kłamczucha Grzesia („O Grzesiu kłamczuchu i jego cioci”)?
Do popularności wierszy Tuwima przyczyniło się również to, iż są napisane wspaniałym językiem. Aż skrzą od gier słownych, błyskotliwych wyliczeń i wyrazów dźwiękonaśladowczych (onomatopeje). Przyjrzyjmy się chociażby fragmentowi słynnej „Lokomotywy”:
Nagle - gwizd!
Nagle - świst!
Para - buch!
Koła - w ruch!
Najpierw
powoli
jak żółw
ociężale
Ruszyła
maszyna
po szynach
ospale.
Szarpnęła wagony i ciągnie z mozołem,
I kręci się, kręci się koło za kołem,
I biegu przyspiesza, i gna coraz prędzej,
I dudni, i stuka, łomoce i pędzi.
Trzeba przecież niemałego talentu, by w tak mistrzowski sposób oddać ruchy lokomotywy, która rozpoczyna swoją trasę. Czytamy słowa Tuwima, a w głowach słyszymy dźwięki jadącego pociągu. Niewielu pisarz tak wspaniałe potrafiło posługiwać się polszczyzną!
Wreszcie istotną częścią dziecięcej twórczości Tuwima jest jej wymiar edukacyjny i piękno świata przedstawionego. Tuwim uczy nas, że nie wolno być kłótliwym („Ptasie radio”) i że trzeba szanować ludzi z innych kultur, bo są oni tacy sami jak my („Murzynek Bambo”). Poeta zwraca uwagę na wady ludzi („Zosia Samosia”), ale nie robi tego w sposób złośliwy i agresywny. Nawet jeśli poucza, pozostaje ciepły w swojej krytyce.
Gdy uświadomimy sobie to wszystko, przestaniemy się dziwić, że wiersze Tuwima cieszą się nieustanną popularnością zarówno wśród dzieci, jak i dorosłych!
„Hymn do Nirwany” Kazimierza Przerwy-Tetmajera wyraża młodopolski dekadentyzm zwątpienie w sens istnienia oraz fascynację ezoteryką i innymi niż chrześcijański...
Geneza czas i miejsce akcji Akcja utworu dzieje się w miejscowości która nie została w żaden sposób nazwana. Czytelnik ma okazję dowiedzieć się że mieści...
Streszczenie Przybysz Psycholog Kris Kelvin - główny bohater powieści - przybywa na pokładzie Prometeusza na stację Solaris. Opuściwszy statek dzięki specjalnej...
Streszczenie Cezar dał znak. Chrześcijanie zbili się w grupę gdyż z lochu dobiegały już przerażające odgłosy wydawane przez wygłodzone lwy. Ludzie wstali z miejsc...
Interpretacja Mit o Orfeuszu i Eurydyce jest przede wszystkim opowieścią o niezwykłej miłości której nie przerywa nawet śmierć. Zrozpaczony Orfeusz gotów...
Streszczenie Akt pierwszy Scena I „Hamlet” rozpoczyna się sceną mającą miejsce przed zamkiem. Dwóch strażników - Bernardo i Francisko - wymienia...
„Obmyślam świat” to autotematyczny wiersz Wisławy Szymborskiej w którym autorka dokonuje refleksji nad samym procesem powstawania poezji. Najbardziej lapidarną...
Tren XIV przynosi kolejny raz w cyklu odwołanie do mitologii greckiej. Poeta zastanawia się gdzie są wrota do krainy podziemia które przekroczył Orfeusz. Tak jak mityczny...
Streszczenie Tadek zostaje wysłany na kurs dla sanitariuszy do Oświęcimia. Pobyt poza obozem upaja bohatera i jego towarzyszy. Chce również przesłać list ukochanej...