Julian Tuwim napisał wiele utworów dla dorosłych czytelników, jednak prawie każdy kojarzy go przede wszystkim z twórczością skierowaną do najmłodszych. Z kolei spośród wierszy napisanych przez Tuwima dla dzieci, najbardziej znana jest chyba „Lokomotywa”. Wierszyk ów ukazał się w 1938 roku i od tego czasu bawi kolejne pokolenia. Doczekał się on wielu wydań, często wzbogacony o obrazki autorstwa najlepszych polskich ilustratorów!
Co przyciąga czytelników do „Lokomotywy”? Przede wszystkim humor! Któż z nas nie pamięta zabawnego zdania o atletach jedzących kotlety?
Lecz choćby przyszło tysiąc atletów
I każdy zjadłby tysiąc kotletów,
I każdy nie wiem jak się natężał,
To nie udźwigną - taki to ciężar!
Chyba nie ma też nikogo, kogo nie rozbawiły fragment o tym, jak to same grubasy,/Siedzą i jedzą tłuste kiełbasy. Dowcip Tuwima jest ciepły, pozbawiony złośliwości. Aż chciałoby się usiąść w towarzystwie tych atletów i grubasów w jednym z wagonów! Niewątpliwie zabawna jest też wyliczanka tego wszystkiego, co mieści się w pociągu (a wagonów jest ze czterdzieści) – a przecież śmieszne wyliczanki to coś, co ujmuje i dzieci i dorosłych.
Wreszcie fascynujące jest w „Lokomotywie” to, że tempo wierszyka jest dobrane idealnie. Spokojne opisy zawartości pociągu i jego ciężaru ustępują miejsca szybkim zdaniom, w których poeta ukazuje, jak pociąg zaczyna się poruszać. Onomatopeje (wyrazy dźwiękonaśladowcze) pozwalają nam wczuć się w obserwatorów pociągu. Gdy czytamy Do taktu turkoce i puka, i stuka to, to od razu słyszymy w głowie poruszającą się maszynę.
Lokomotywa ma też głębsze znaczenie. Stanowi ona wyraz zachwytu autor nad nowoczesną techniką. Dawniej autorzy wierszy dla dzieci opisywali czarodziejów i wróżki – Tuwim udowadnia, że najnowsze maszyny mogą być równie fascynujące! Bo to przecież prawdziwy cud, że żelazny potwór porusza się lekko, niczym zabawka.
Gładko tak, lekko tak toczy się w dal,
Jak gdyby to była piłeczka, nie stal,
Nie ciężka maszyna zziajana, zdyszana,
Lecz raszka, igraszka, zabawka blaszana.
Forma utworu (kilka informacji):
– układ rymów aabb
– onomatopeja (Do taktu turkoce i puka, i stuka to)
–wyliczenie
– epitet (ciężka maszyna zziajana)
Geneza „Nie-boską komedię” napisał Zygmunt Krasiński w 1833 r. Dzieło ukazało się dwa lata później - wydane anonimowo w Paryżu. Po raz pierwszy nazwisko...
„Wojna futbolowa” to książkowy zbiór reportaży Ryszarda Kapuścińskiego. Tom ukazał się w 1978 roku. Autor opisuje w nim przemiany zachodzące w krajach...
Geneza Zanim napisany został „Szatan z siódmej klasy” powstała inna powieść która wykazywała pewne podobieństwo jeśli chodzi o poszczególne...
„Przypowieść o maku” to wiersz Czesława Miłosza będący częścią powstałego w 1943 roku cyklu („Świat. Poema naiwne”). Podobnie jak w pozostałych...
Część I Akcja powieści rozgrywa się na statku „Nellie” w okolicach Gravesend podczas rejsu po Tamizie. Głównym bohaterem jest marynarz – Charlie...
Bajka Ignacego Krasickiego „Słowik i szczygieł” oferuje krótki ale dosadny komentarz dotyczący działań artystów a być może każdego człowieka...
Puddleby Doktor Jan Dolittle mieszkał na skraju niewielkiego miasteczka Puddleby. Jego dom nie był zbyt wielki ale za to otaczał go rozległy i przepiękny ogród. Doktor...
„Trzy słowa najdziwniejsze” to wiersz Wisławy Szymborskiej który stanowi filozoficzną refleksję nad naturą języka i jego relacji z rzeczywistością....
Tom I Akcja powieści rozgrywa się w Łodzi w latach 80. XIX wieku. Głównym bohaterem jest Karol Borowiecki. Mężczyzna dowiaduje się że spłonęła fabryka Goldberga...
