Julian Tuwim napisał wiele utworów dla dorosłych czytelników, jednak prawie każdy kojarzy go przede wszystkim z twórczością skierowaną do najmłodszych. Z kolei spośród wierszy napisanych przez Tuwima dla dzieci, najbardziej znana jest chyba „Lokomotywa”. Wierszyk ów ukazał się w 1938 roku i od tego czasu bawi kolejne pokolenia. Doczekał się on wielu wydań, często wzbogacony o obrazki autorstwa najlepszych polskich ilustratorów!
Co przyciąga czytelników do „Lokomotywy”? Przede wszystkim humor! Któż z nas nie pamięta zabawnego zdania o atletach jedzących kotlety?
Lecz choćby przyszło tysiąc atletów
I każdy zjadłby tysiąc kotletów,
I każdy nie wiem jak się natężał,
To nie udźwigną - taki to ciężar!
Chyba nie ma też nikogo, kogo nie rozbawiły fragment o tym, jak to same grubasy,/Siedzą i jedzą tłuste kiełbasy. Dowcip Tuwima jest ciepły, pozbawiony złośliwości. Aż chciałoby się usiąść w towarzystwie tych atletów i grubasów w jednym z wagonów! Niewątpliwie zabawna jest też wyliczanka tego wszystkiego, co mieści się w pociągu (a wagonów jest ze czterdzieści) – a przecież śmieszne wyliczanki to coś, co ujmuje i dzieci i dorosłych.
Wreszcie fascynujące jest w „Lokomotywie” to, że tempo wierszyka jest dobrane idealnie. Spokojne opisy zawartości pociągu i jego ciężaru ustępują miejsca szybkim zdaniom, w których poeta ukazuje, jak pociąg zaczyna się poruszać. Onomatopeje (wyrazy dźwiękonaśladowcze) pozwalają nam wczuć się w obserwatorów pociągu. Gdy czytamy Do taktu turkoce i puka, i stuka to, to od razu słyszymy w głowie poruszającą się maszynę.
Lokomotywa ma też głębsze znaczenie. Stanowi ona wyraz zachwytu autor nad nowoczesną techniką. Dawniej autorzy wierszy dla dzieci opisywali czarodziejów i wróżki – Tuwim udowadnia, że najnowsze maszyny mogą być równie fascynujące! Bo to przecież prawdziwy cud, że żelazny potwór porusza się lekko, niczym zabawka.
Gładko tak, lekko tak toczy się w dal,
Jak gdyby to była piłeczka, nie stal,
Nie ciężka maszyna zziajana, zdyszana,
Lecz raszka, igraszka, zabawka blaszana.
Forma utworu (kilka informacji):
– układ rymów aabb
– onomatopeja (Do taktu turkoce i puka, i stuka to)
–wyliczenie
– epitet (ciężka maszyna zziajana)
Geneza Szukając motywów i tematów do swych dzieł Szekspir często posiłkował się historią. Nie inaczej było w przypadku napisanego między 1599 a 1602 „Hamleta”....
Streszczenie Osoby dramatu: Młody Człowiek czyli Artur Eleonora matka Artura Stomil ojciec Artura Osoba na razie zwana Babcią czyli Eugenia Starszy partner czyli Eugeniusz...
Streszczenie Motto Do błędów nagromadzonych przez przodków dodali to czego nie znali ich przodkowie - wahanie się i bojaźń - i stało się zatem że zniknęli...
Motyw tęsknoty za ojczyzną był często podejmowany w polskiej poezji romantycznej. Większość twórców mając na sumieniu udział w tajemnych organizacjach...
Geneza Wydana w 1974 r. nakładem „Czytelnika” „Kronika wypadków miłosnych” zalicza się do tych dzieł Tadeusza Konwickiego które powracają...
„Sonet IV O wojnie naszej którą wiedziemy z szatanem światem i ciałem ” autorstwa Mikołaja Sępa-Szarzyńskiego przedstawia koncepcję ludzkiego życia...
Streszczenie W biblijnej „Księdze Rodzaju” znajduje się opis potopu. Spowodowany był on zepsuciem moralnym ludzkości. Bóg niezadowolony był z tego że...
Streszczenie Podmiot liryczny wstępuje w grób Agamemnona. Rozpoczyna dzieło słowami: Niech fantastycznie lutnia nastrojona Wtóruje myśli posępnej i ciemnej....
Streszczenie Mendel to 67 letni mężczyzna który od niemalże 30 lat prowadzi swój zakład introligatorski w miejscu w którym rozpoczyna się akcja. Staruszek...
