Julian Tuwim napisał wiele utworów dla dorosłych czytelników, jednak prawie każdy kojarzy go przede wszystkim z twórczością skierowaną do najmłodszych. Z kolei spośród wierszy napisanych przez Tuwima dla dzieci, najbardziej znana jest chyba „Lokomotywa”. Wierszyk ów ukazał się w 1938 roku i od tego czasu bawi kolejne pokolenia. Doczekał się on wielu wydań, często wzbogacony o obrazki autorstwa najlepszych polskich ilustratorów!
Co przyciąga czytelników do „Lokomotywy”? Przede wszystkim humor! Któż z nas nie pamięta zabawnego zdania o atletach jedzących kotlety?
Lecz choćby przyszło tysiąc atletów
I każdy zjadłby tysiąc kotletów,
I każdy nie wiem jak się natężał,
To nie udźwigną - taki to ciężar!
Chyba nie ma też nikogo, kogo nie rozbawiły fragment o tym, jak to same grubasy,/Siedzą i jedzą tłuste kiełbasy. Dowcip Tuwima jest ciepły, pozbawiony złośliwości. Aż chciałoby się usiąść w towarzystwie tych atletów i grubasów w jednym z wagonów! Niewątpliwie zabawna jest też wyliczanka tego wszystkiego, co mieści się w pociągu (a wagonów jest ze czterdzieści) – a przecież śmieszne wyliczanki to coś, co ujmuje i dzieci i dorosłych.
Wreszcie fascynujące jest w „Lokomotywie” to, że tempo wierszyka jest dobrane idealnie. Spokojne opisy zawartości pociągu i jego ciężaru ustępują miejsca szybkim zdaniom, w których poeta ukazuje, jak pociąg zaczyna się poruszać. Onomatopeje (wyrazy dźwiękonaśladowcze) pozwalają nam wczuć się w obserwatorów pociągu. Gdy czytamy Do taktu turkoce i puka, i stuka to, to od razu słyszymy w głowie poruszającą się maszynę.
Lokomotywa ma też głębsze znaczenie. Stanowi ona wyraz zachwytu autor nad nowoczesną techniką. Dawniej autorzy wierszy dla dzieci opisywali czarodziejów i wróżki – Tuwim udowadnia, że najnowsze maszyny mogą być równie fascynujące! Bo to przecież prawdziwy cud, że żelazny potwór porusza się lekko, niczym zabawka.
Gładko tak, lekko tak toczy się w dal,
Jak gdyby to była piłeczka, nie stal,
Nie ciężka maszyna zziajana, zdyszana,
Lecz raszka, igraszka, zabawka blaszana.
Forma utworu (kilka informacji):
– układ rymów aabb
– onomatopeja (Do taktu turkoce i puka, i stuka to)
–wyliczenie
– epitet (ciężka maszyna zziajana)
Analiza „Między nami nic nie było” to utwór składający się z czterech strof. Pierwsza z nich rozpoczyna się wykrzyknieniem podkreślającym brak związku...
Wiersz „Obłoki” stanowi część przedwojennej twórczości Czesława Miłosza. Przyszły noblista był wówczas młodym poetą związanym z wileńską...
Streszczenie „Mam na imię Maciek” Głównym bohaterem utworu jest duch Maciek – syn Oktawiusza i Porcji. Ma 120 lat i choć jest doświadczonym duchem...
Dytyramb to starożytna pieśń pochwalna na cześć Dionizosa – z niej wywodzą się takie gatunki jak tragedia i komedia. „Dytyramb” w podtytule wiersza Juliana...
Streszczenie Tom I Pensja pani Latter była od 1870 r. najznamienitszą w całej Warszawie. Jej mury opuszczały najlepsze obywatelki większość z absolwentek cieszyła się...
Interpretacja Mit o Pigmalionie to przede wszystkim opowieść o uczuciu którym obdarza się osobę niezwykłą osobę idealną. Stworzona kobieta to ideał ucieleśnienie...
Streszczenie Osoby: AA XX Akcja utworu rozgrywa się w brudnym pomieszczeniu którego ściany „przyozdobione” są zaciekami. Z sufitu zwisa goła żarówka....
Streszczenie „Nowe szaty cesarza” to baśń Hansa Christiana Andersena. Opowiada ona o władcy który uwielbiał zdobne szaty i jak mówi autor całe...
Geneza Powieść „Anna Karenina” Lwa Tołstoja powstawała w latach 1873 – 1877. Pisarz mieszkał wówczas w Jasnej Polanie i wiódł szczęśliwe...