Opactwo w dąbrowie, Caspar David Friedrich - opis, analiza i interpretacja

„Opactwo w dąbrowie” to jedno z dzieł romantycznego artysty Caspara Davida Friedricha. Niezwykle przejmujący krajobraz odnosi się do romantycznego uwielbienia duchowości.

Opis

Całość obrazu utrzymana jest głównie w ciemnych barwach. Czerń i odcienie szarości to dominujące kolory, które wykorzystane są niemalże na całym płótnie. Pojawia się jednak plama bieli, która kontrastuje z ciemną pozostałością.

Obraz przedstawia fragment świątyni oraz zmierzających w jej stronę ludzi. Ważnym elementem całości są krzyże, które potęgują wrażenie niezwykłości i tajemniczości całego obrazu. Można odnieść wrażenie, że scena ma miejsce tuż przed zapadnięciem zmierzchu, lub wtedy gdy zbliża się świt. Warto zauważyć, że noc była ulubioną porą romantyków, porą w której ożywały zmysły, porą niezwykła i tajemniczą.

Interpretacja

Interpretując obraz warto przede wszystkim zwrócić uwagę na rolę jaką odgrywa przyroda, krajobraz w całości przedstawienia. Postaci ludzkie są niezwykle małe, wyrazistym elementem jest natomiast budowla, która odwołuje się do duchowości. Wartym zauważenia jest, że jej fragment wznosi się i staje się obiektem pielgrzymowania mimo przemijania pokoleń. Widoczna jest kruchość ludzi, symbolizowana również przez krzyże widoczne w całym krajobrazie. Dominującym motywem jest przemijanie, odchodzenie.

Analiza

Obraz utrzymany w niezwykle ciemnych barwach zmusza do refleksji. Romantyczne odwrócenie się do przyrody i spraw duszy uchwycone zostało między innymi poprzez ukazanie symboli religijnych oraz skontrastowanie jasnej plamy na niebie z ciemnym krajobrazem widocznym na ziemi. Ciekawym i chętnie stosowanym przez romantycznych artystów zabiegiem jest odejście od klasycznej koncepcji, pojawienie się elementów, które zmuszają do zastanowienia.