whey steroid
Unikalne i sprawdzone teksty

Uczę się życia, czytając – rozwiń myśl zawartą w temacie | wypracowanie

Ludzie mawiają często, że trzeba wielu lat, by nauczyć się, czym jest życie. Starsi ludzie wspominają, że prawdę o świecie poznali podczas wojny, zaś wiele osób utrzymuje, iż szkołą życia jest ciężka praca. Kiedy młody człowiek zastanawia się, jaką drogę obrać, by nie zmarnować czasu, ma wiele wątpliwości. Niektórzy sądzą, że najlepiej wstąpić do wojska i wyruszyć na jakąś niebezpieczną misję w egzotycznych krajach – wtedy nauczymy się, jak być dorosłymi, zyskamy mądrość i doświadczenie. Uważam jednak, że jest to krok bardzo radyklany i nie trzeba się na niego decydować. Zamiast tego wiedzę o życiu można czerpać z … książek! 

Początkowo brzmi to dziwnie. W końcu nieraz mówi się, że nie ma nic bardziej oderwanego od prawdziwego życia, niż literatura. Stary profesor pochylony nad zakurzonymi tomami uchodzi za kogoś, kto nie ma tak naprawdę pojęcia o tym, co się dzieje wokoło niego. Zazwyczaj w filmach kogoś takiego przedstawia się, jako dobrotliwego gamonia, który wie, jaki król panował tysiąc lat temu, ale nie ma pojęcia, jak zawiązać sznurowadła butów podróżniczych.
Ale sądzę, że jest to filmowa przesada. Tak naprawdę książki mogą nauczyć nas wielu rzeczy. Wspomniałem, iż starsi ludzie jako źródło swej mądrości podają często przeżycia wojenne. Książki historyczne nie sprawią, że przeżyjemy to samo, co nasi przodkowie – ale chociaż trochę uświadomimy sobie grozę tamtych czasów. Tak samo nie musimy wstępować do Legii Cudzoziemskiej, by poznać trudy starć w dalekich stronach – wystarczy przeczytać pamiętniki żołnierza!
Dzięki literaturze poznajemy inne kultury i państwa, zaczynamy lepiej pojmować, że ludzie różnią się od siebie. W skutek tego stajemy się bardziej tolerancyjni, a przecież tolerancja świadczy o mądrości! Czytając o nędzy, jaka panuje w krajach trzeciego świata, możemy bardziej docenić to, co sami mamy. Zarazem stajemy się bardziej empatyczni, wrażliwi na problemy ludzi – w końcu co innego wiedzieć, że są ludzie potrzebujący pomocy, a co innego śledzić dokładnie ich troski na kartach książki!
Czytanie pozwala nauczyć się życia, jestem o tym przekonany. Książki na półkach przypominają zbiorniki, w których przetrzymuje się przeżycia poprzednich pokoleń. Dlaczego więc mamy sami doświadczać tego wszystkiego, zamiast po prostu sięgnąć po dziedzictwo naszych przodków?

Rozwiń więcej

Losowe tematy

Psalm – definicja i wyznaczniki...

Definicja i wyznaczniki gatunku Psalm to utwór o wymiarze religijnym który ma charakter modlitwy. Biblia jest źródłem wielu psalmów które...

„Kamienie na szaniec” – gatunek...

„Kamienie na szaniec” Aleksandra Kamińskiego można określić mianem powieści dokumentarnej. Utwór ten należy do literatury faktu każde przedstawione...

Forma w „Ferdydurke”

Jednym z najważniejszych zagadnień pojawiających się w „Ferdydurke” Witolda Gombrowicza jest forma. Pod pojęciem tym skrywają się schematy działania i postawy...

Wydarzenia historyczne w Potopie

Akcja „Potopu” Henryka Sienkiewicza rozgrywa się w okresie szwedzkiego najazdu na Rzeczpospolitą który miał miejsce w latach 1655 – 1660. Autor bazując...

Pan Tadeusz epilog – streszczenie...

Streszczenie Epilog rozpoczyna się krótkim opisem emigracyjnego życia w Paryżu. Stolica Francji to miasto pełne zgiełku i huku. Między mieszkającymi w niej ludźmi...

Fantastyka – definicja cechy znaczenie...

Definicja Fantastyka to pojęcie które w kontekście literatury i sztuki oznacza wprowadzanie do świata przedstawionego bytów i zjawisk zaczerpniętych ze sfery...

Utopia w oświeceniu – realizacja...

Motyw utopii przewijał się przez literaturę już w starożytności chociaż sama nazwa pochodzi od utwory Tomasza Morusa. Wątek odległej krainy (zazwyczaj wyspy) na którą...

Józef Mehoffer Dziwny ogród -...

„Dziwny ogród” to zapewne najtrudniejszy w interpretacji obraz Józefa Mehoffera. Uznawany za wybitne dzieło polskiego symbolizmu powstawał w latach...

Dwa oblicza Polski przedstawione...

Jedna z najważniejszych scen trzeciej części „Dziadów” Adama Mickiewicza rozgrywa się w salonie warszawskim. Zakończona zostaje ona słowami Piotra Wysockiego...