Unikalne i sprawdzone teksty

Dobre i złe oblicze szlachcica sarmaty na przykładzie duchowej przemiany Jacka Soplicy | wypracowanie

Jacek Soplica był postacią szczególną. Jego talent przywódczy i niesamowitą zdolność zjednywania sobie ludzi odkrył Stolnik, który, pragnąc mieć potężnego sojusznika politycznego, chciał zbliżyć się do obiecującego młodzieńca. Z kolei sam ojciec Tadeusza opowiadał o sobie, leżąc na łożu śmierci, w następujący sposób: I ja, zawadyjaka sławny w Litwie całéj, / Co przede mną największe pany nieraz drżały, / Com nie żył dnia bez bitki, co nie Stolnikowi, / Alebym się pokrzywdzić nie dał i królowi, / Co we wściekłość najmniejsza wprawiała mię sprzeczka.

Nie ulega więc wątpliwości, iż w postaci Jacka Soplicy można dostrzec pewne cechy typowe dla szlachcica sarmaty. Skory do bijatyk, niestroniący od pijatyk, z łatwością zjednujący sobie ludzi i potrafiący zyskiwać ich poparcie – taki był ojciec Pana Tadeusza, tym zwrócił na siebie uwagę Horeszki. Duma, skłonność do wpadania w gniew, pamiętliwość oraz nieumiejętność panowania nad emocjami stały się przyczyną sięgnięcia przez Jacka Soplicę po broń, która uśmierciła Stolnika.

Z obrazu młodości jednego z głównych bohaterów „Pana Tadeusza” wyłania się więc postać szlachcica – sarmaty, postaci negatywnej. Nawet największe wzburzenie nie usprawiedliwia morderstwa bezbronnego i niespodziewającego się ataku człowieka. Jednak skutki jego czynu sięgały o wiele dalej – doprowadziły do wywiezienia ukochanej Ewy i jej męża na Sybir, a wkrótce osierociły Zosię. W dużej mierze umocniły także pozycję Rosjan w okolicy Soplicowa, co Moskale chcieli mu wynagrodzić.

Moment wyjazdu za granicę, przywdziania mnisiego habitu i zmiany imienia jest punktem zwrotnym w życiu Jacka Soplicy. Do podjęcia tej decyzji poprowadziły bohatera gorący patriotyzm, miłość do ojczyzny. To właśnie idei narodowej postanowił on poświęcić swe życie, marząc o tym, by nad Litwą ponownie załopotała Pogoń. Przy tym, kierowany honorem, nie zapomniał o konieczności odkupienia swych win. Posłał więc Zosię na wychowanie do Telimeny, utrzymując przy tym córkę Ewy.

Postać Jacka Soplicy łączy w sobie cechy bohatera romantycznego i szlachcica – sarmaty. Chociaż oświecenie wartościowało sarmatyzm negatywnie, wiążąc go z zacofaniem, ogłupieniem i zakłamaniem, tworząc utarty sposób postrzegania go, w wypadku dzieła Mickiewicza nie sposób wyciągnąć tak jednoznaczną ocenę. Owszem, Jacek Soplica prowadził życie pełne awantur i kłótni, nierzadko trawił swój czas na zajęciach bezowocnych, szkodliwych. Jednak to właśnie wtedy ukształtował się w nim gorący patriotyzm, to z tych przekonań wywodził się honor, który kierował Soplicą w taki sposób, by odkupił swe winy. Zatem romantyzm, w przeciwieństwie do oświecenia, dostrzegał pewne pozytywne aspekty sarmatyzmu, często przedstawiając ten nurt w sposób sentymentalny, pełen rzewności. Jednak szczególnie ostrej krytyce poddawane są w „Panu Tadeuszu” wewnętrzne spory i waśnie. Mickiewicz, pisząc swe dzieło z odległej perspektywy czasowej, miał możliwość zaobserwować efekty niegdysiejszych błędów.

Rozwiń więcej

Losowe tematy

Moja szkoła – opis

Moja szkoła to duży budynek położony na obrzeżach miasta. Jest to miejsce pełne zieleni a tuż obok szkoły znajduje się niewielki las w którym uczniowie mają...

Moja niezwykła przygoda – opowiadanie...

Lekcje w środę kończę w południe i udaję się do domu. Potem odrabiam lekcje jem obiad gram w piłkę z kolegami – przyznacie sami że dość zwyczajny plan dnia....

Marcel Duchamp Fontanna opis - interpretacja...

Premiera mało którego dzieła XX-wiecznej sztuki wywołała takie kontrowersje jak prezentacja „Fontanny” Marcela Duchampa. Trudno się temu dziwić –...

Porównaj artykuł Aleksandra Świetochowskiego...

Porównanie manifestu napisanego przez Aleksandra Świętochowskiego z wierszem napisanym przez Adama Asnyka pokazuje podejście przedstawicieli dwóch pokoleń do...

„Młodzi” i „starzy” czyli...

Konflikt pokoleń jest czymś co w mniej lub bardziej wyraźnej formie ma miejsce od stuleci. Stary król powoli szykuje się na śmierć a dworacy skupiają się wokół...

Katastrofizm – definicja charakterystyka...

Katastrofizm należy do bardzo charakterystycznych prądów kulturalnych XX wieku a jego rozkwit przypada na dwudziestolecie międzywojenne. Jednak korzenie nurtu tkwią...

Absurd – definicja charakterystyka...

Słowo absurd można rozumieć dwojako – albo jako określenie sfomułowania które jest sprzeczne albo (szerzej) jako coś co jest niezgodne z prawami logiki. „Młody...

Metamorfoza bohatera i jej sens...

Przemiany bohaterów literackich dokonują się na kilku płaszczyznach – może to być przemiana wewnętrzna lub zewnętrzna; przemiana może być konsekwencją...

Opis burzy piaskowej w „W Pustyni...

Staś i Nel znajdowali się razem z Arabami na pustyni. Dzień był niezwykle ciepły a w powietrzu wyczuwalny był dziwny zapach. Beduini dostrzegli oznaki działalności złych...