Impresjonizm w „Chłopach” | wypracowanie

„Chłopi” Władysława Reymonta posiadają wiele cech impresjonistycznych. Impresjonizm to kierunek wywodzący się z malarstwa, powstały w drugiej połowie XIX wieku. Do najważniejszych twórców tej techniki zalicza się Claude’a Moneta, E. Maneta, E. Degasa czy W. Podkowińskiego. Impresjoniści w swoich obrazach oddawali nie realistyczny obraz świata, ale taki, jaki ukazuje się subiektywnemu wrażeniu.

Charakterystyczne cechy tego kierunku to stosowanie pastelowych barw, brak wyraźnych konturów przedmiotów i postaci, efekt rozszczepienia światła. Szczególnie interesującymi zjawiskami pogodowymi dla malarzy tego kierunku były mgła, wschody i zachody słońca czy deszcz.

Opisy przyrody w powieści „Chłopi” wykazują wiele cech wspólnych z malarstwem impresjonistycznym. Przykładem może być opis zachodu słońca, obfitujący w zmieniającą się kolorystykę złota i czerwieni. Ponadto Reymont tworzy wiele impresjonistycznych opisów nieba i pól – pojawiają się „modre wręby lasów”, biel, szarość, błękit, pola zlewają się w szarą płaszczyznę.

Interesujące są również opisy nocy. Impresjoniści nie używali czarnego koloru i Reymont również stara się unikać tej barwy, zamiast niej stosuje np. oksymoron: „białe cienie”. Ponadto zwraca uwagę na zjawiska świetliste: srebrne gwiazdy, a także senność i rozmywanie się konturów świata. Z kolei na przykład w opisach zasiewu ziarno zmienia się pod piórem pisarza w „złoty pył”.