Edyp wychował się w Koryncie, na dworze Polybosa i Merope. Wydawać by się mogło, że wiódł tam szczęśliwe, spokojne życie. Niestety, nazywano go podrzutkiem, co sprawiało, że nie był pewny swych losów. Dlatego też postanawia udać się do wyroczni, by poznać prawdę o sobie. Dowiaduje się, że w przyszłości zabije własnego ojca i poślubi matkę. Zaczyna się obawiać o swój los, gdyż miał świadomość, że ciąży nad nim fatum. Postanawia więc zmienić przeznaczenie. Świadomość przepowiedni sprawiła, że Edyp czuł, że zhańbi dobre imię rodziny i sprowadzi na nią nieszczęścia.
Edyp ucieka z Koryntu, by zapobiec tragedii. Pragnie sprzeciwić się fatum, a co za tym idzie – woli boskiej. Wkrótce przekonuje się jednak, że nie jest to możliwe, a jedynie potęguje gniew bogów, sprowadzając nieszczęścia również na jego dzieci.
Edyp jest zatem bohaterem tragicznym. Można było odnieść wrażenie, że ma wszystko: władzę, poparcie tebańskiego ludu, kochającą żonę i wspaniałe dzieci. Jest dobrym i sprawiedliwym władcą, kochającym mężem i troskliwym ojcem. Niestety, zaraza, która panuje w Tebach, zaczyna stopniowo uświadamiać Edypowi, że nie jest mu pisane szczęście. Okazuje się bowiem, że jest człowiekiem niezwykle porywczym i gwałtownym, gdyż oskarża Tyrezjasza i Kreona o spisek, w celu przejęcia władzy. Jest bowiem zbyt pewny siebie i dumny, by zgodzić się z oskarżeniami wróżbity, który wskazał jego jako winnego śmierci Lajosa.
Po odkryciu prawdy o tym, że spełniła się przepowiednia, a Korynt nie był jego rodzimym krajem, pozostaje wierny swym decyzjom, mimo ogromnego cierpienia. Okazuje się zatem dobrym i sprawiedliwym władcą, który bardziej dba o dobro państwa i społeczeństwa Teb niż o własne. Mówi bowiem:
Bardziej mnie nęka cierpienie ludu
niż własna udręka
Spełnia więc własny rozkaz o wygnaniu zabójcy Lajosa, czyli siebie samego.
Edyp uświadamia sobie również jak bardzo kocha swoją żonę i dzieci. Czuje, że jego winy mogą sprowadzić nieszczęścia na jego potomstwo. Obawia się tego, że dzieci będą cierpiały tak samo jak on.
Zatem Sofokles ukazał losy Edypa, nad którym ciążyła wina tragiczna, z powodu nieświadomości własnego pochodzenia. Dowiedział się, że Polybos i Merope nie byli jego biologicznymi rodzicami, dlatego też uciekając z Koryntu, nie zapobiegł tragedii. Padł też ofiarą winy tragicznej, gdyż przez to, że nieświadomie dążył do ujawnienia sprawcy czynu, którym okazał się on sam, nie tylko skazał się na wygnanie z Teb, ale także odkrył swe prawdziwe pochodzenie oraz moc sił nadprzyrodzonych, rządzących ludzkim losem.
Definicja i wyznaczniki gatunku Nowela to gatunek literacki którego głównym wyznacznikiem jest zwięzłość. Nowela to utwór charakteryzujący się jednowątkowością....
Chociaż rewolucja ukazana w „Nie-boskiej komedii” nie została osadzona w wyraźnym kontekście historycznym inspiracją i źródłem przemyśleń Krasińskiego...
Widzenie księdza Piotra to jedna z najbardziej tajemniczych scen pojawiających się w trzeciej części „Dziadów”. Badacze literatury doszukują się w tym...
„Chłopi” Władysława Reymonta są powieścią w której natura odgrywa kluczową rolę. Kompozycja powieści – podział na cztery tomy – jest...
Definicja i wyznaczniki Powieść epistolarna to odmiana powieści która jest niezwykła przede wszystkim przez swoją budowę. Jak sama nazwa wskazuje jest to powieść...
W historii polskiej kultury Stanisław Ignacy Witkiewicz zapisał się nie tylko jako wybitny twórca ale także jako autor jednej z najciekawszych i najbardziej nietypowych...
Wielki polski poeta Cyprian Kamil Norwid napisał wspaniały wiersz pod tytułem „Pielgrzym”. Opisuje w nim człowieka który uchodzić może za nędzarza....
Ostatni akapit „Dżumy” Alberta Camusa należy do najbardziej przejmujących fragmentów całej powieści. Czytelnikowi wydaje się że zaraza została pokonana....
„Kamienie na szaniec” Aleksandra Kamińskiego to książka przedstawiająca losy trzech polskich harcerzy: Alka Zośki i Rudego którym przyszło dojrzewać...
