Edyp wychował się w Koryncie, na dworze Polybosa i Merope. Wydawać by się mogło, że wiódł tam szczęśliwe, spokojne życie. Niestety, nazywano go podrzutkiem, co sprawiało, że nie był pewny swych losów. Dlatego też postanawia udać się do wyroczni, by poznać prawdę o sobie. Dowiaduje się, że w przyszłości zabije własnego ojca i poślubi matkę. Zaczyna się obawiać o swój los, gdyż miał świadomość, że ciąży nad nim fatum. Postanawia więc zmienić przeznaczenie. Świadomość przepowiedni sprawiła, że Edyp czuł, że zhańbi dobre imię rodziny i sprowadzi na nią nieszczęścia.
Edyp ucieka z Koryntu, by zapobiec tragedii. Pragnie sprzeciwić się fatum, a co za tym idzie – woli boskiej. Wkrótce przekonuje się jednak, że nie jest to możliwe, a jedynie potęguje gniew bogów, sprowadzając nieszczęścia również na jego dzieci.
Edyp jest zatem bohaterem tragicznym. Można było odnieść wrażenie, że ma wszystko: władzę, poparcie tebańskiego ludu, kochającą żonę i wspaniałe dzieci. Jest dobrym i sprawiedliwym władcą, kochającym mężem i troskliwym ojcem. Niestety, zaraza, która panuje w Tebach, zaczyna stopniowo uświadamiać Edypowi, że nie jest mu pisane szczęście. Okazuje się bowiem, że jest człowiekiem niezwykle porywczym i gwałtownym, gdyż oskarża Tyrezjasza i Kreona o spisek, w celu przejęcia władzy. Jest bowiem zbyt pewny siebie i dumny, by zgodzić się z oskarżeniami wróżbity, który wskazał jego jako winnego śmierci Lajosa.
Po odkryciu prawdy o tym, że spełniła się przepowiednia, a Korynt nie był jego rodzimym krajem, pozostaje wierny swym decyzjom, mimo ogromnego cierpienia. Okazuje się zatem dobrym i sprawiedliwym władcą, który bardziej dba o dobro państwa i społeczeństwa Teb niż o własne. Mówi bowiem:
Bardziej mnie nęka cierpienie ludu
niż własna udręka
Spełnia więc własny rozkaz o wygnaniu zabójcy Lajosa, czyli siebie samego.
Edyp uświadamia sobie również jak bardzo kocha swoją żonę i dzieci. Czuje, że jego winy mogą sprowadzić nieszczęścia na jego potomstwo. Obawia się tego, że dzieci będą cierpiały tak samo jak on.
Zatem Sofokles ukazał losy Edypa, nad którym ciążyła wina tragiczna, z powodu nieświadomości własnego pochodzenia. Dowiedział się, że Polybos i Merope nie byli jego biologicznymi rodzicami, dlatego też uciekając z Koryntu, nie zapobiegł tragedii. Padł też ofiarą winy tragicznej, gdyż przez to, że nieświadomie dążył do ujawnienia sprawcy czynu, którym okazał się on sam, nie tylko skazał się na wygnanie z Teb, ale także odkrył swe prawdziwe pochodzenie oraz moc sił nadprzyrodzonych, rządzących ludzkim losem.
Moje wakacje były naprawdę wspaniałe. W tym roku miałem okazje z moimi rodzicami zwiedzić Turcję. Podczas naszych wakacji przeżyłem niesamowite rzeczy. Przede wszystkim...
Liberalizm to nurt polityczny (ideologia) kładący szczególny nacisk na wolność polityczną i gospodarczą. Historycy idei doszukują się korzeni liberalizmu już...
„Stańczyk” to jeden z tych obrazów Jana Matejki który poświęcony jest przyczynom upadku Rzeczypospolitej. Królewski błazen zasiadający na...
Definicja Agnostycyzm to nazwa poglądu która pochodzi od greckiego słowa oznaczającego „niepoznawalny”. Osoby wyznające agnostycyzm negują możliwość...
Wiele osób skarży się że w dzisiejszym świecie coraz bardziej rozpowszechnioną postawą jest egoizm. W czasach nieustannego „wyścigu szczurów”...
Terminem „nowa fala” określa się wiele wydarzeń ze świata światowej kultury jakie miały miejsce w latach pięćdziesiątych i sześćdziesiątych XX wieku....
Tragiczny koniec tak dobrze zapowiadającej się kariery Zenona Ziembiewicza stał się szeroko komentowanym tematem w pewnym niewielkim miasteczku. O niedawnych wydarzeniach...
„Dywizjon 303” Arkadego Fiedlera można nazwać zbiorem literackich reportaży. Przynależność do literatury faktu jest tu związana przede wszystkim z autentycznością...
Akwarela Jana Matejki pochodzi z 1862 roku. Inspirowana jest oczywiście cyklem „Treny” Jana Kochanowskiego i zawiera wiele bezpośrednich odniesień do niego. Obraz...
