Edyp wychował się w Koryncie, na dworze Polybosa i Merope. Wydawać by się mogło, że wiódł tam szczęśliwe, spokojne życie. Niestety, nazywano go podrzutkiem, co sprawiało, że nie był pewny swych losów. Dlatego też postanawia udać się do wyroczni, by poznać prawdę o sobie. Dowiaduje się, że w przyszłości zabije własnego ojca i poślubi matkę. Zaczyna się obawiać o swój los, gdyż miał świadomość, że ciąży nad nim fatum. Postanawia więc zmienić przeznaczenie. Świadomość przepowiedni sprawiła, że Edyp czuł, że zhańbi dobre imię rodziny i sprowadzi na nią nieszczęścia.
Edyp ucieka z Koryntu, by zapobiec tragedii. Pragnie sprzeciwić się fatum, a co za tym idzie – woli boskiej. Wkrótce przekonuje się jednak, że nie jest to możliwe, a jedynie potęguje gniew bogów, sprowadzając nieszczęścia również na jego dzieci.
Edyp jest zatem bohaterem tragicznym. Można było odnieść wrażenie, że ma wszystko: władzę, poparcie tebańskiego ludu, kochającą żonę i wspaniałe dzieci. Jest dobrym i sprawiedliwym władcą, kochającym mężem i troskliwym ojcem. Niestety, zaraza, która panuje w Tebach, zaczyna stopniowo uświadamiać Edypowi, że nie jest mu pisane szczęście. Okazuje się bowiem, że jest człowiekiem niezwykle porywczym i gwałtownym, gdyż oskarża Tyrezjasza i Kreona o spisek, w celu przejęcia władzy. Jest bowiem zbyt pewny siebie i dumny, by zgodzić się z oskarżeniami wróżbity, który wskazał jego jako winnego śmierci Lajosa.
Po odkryciu prawdy o tym, że spełniła się przepowiednia, a Korynt nie był jego rodzimym krajem, pozostaje wierny swym decyzjom, mimo ogromnego cierpienia. Okazuje się zatem dobrym i sprawiedliwym władcą, który bardziej dba o dobro państwa i społeczeństwa Teb niż o własne. Mówi bowiem:
Bardziej mnie nęka cierpienie ludu
niż własna udręka
Spełnia więc własny rozkaz o wygnaniu zabójcy Lajosa, czyli siebie samego.
Edyp uświadamia sobie również jak bardzo kocha swoją żonę i dzieci. Czuje, że jego winy mogą sprowadzić nieszczęścia na jego potomstwo. Obawia się tego, że dzieci będą cierpiały tak samo jak on.
Zatem Sofokles ukazał losy Edypa, nad którym ciążyła wina tragiczna, z powodu nieświadomości własnego pochodzenia. Dowiedział się, że Polybos i Merope nie byli jego biologicznymi rodzicami, dlatego też uciekając z Koryntu, nie zapobiegł tragedii. Padł też ofiarą winy tragicznej, gdyż przez to, że nieświadomie dążył do ujawnienia sprawcy czynu, którym okazał się on sam, nie tylko skazał się na wygnanie z Teb, ale także odkrył swe prawdziwe pochodzenie oraz moc sił nadprzyrodzonych, rządzących ludzkim losem.
Rozważania na temat cnoty jej wartości i jej form należą do kwestii najczęściej poruszanych przez filozofów i artystów. Wydaje się to rzeczą dość oczywistą...
Mój wymarzony dom nie jest duży. To mała chatka która przypomina te jakie znaleźć można w górach. Wykonany jest z drewna a okna ozdobione są okiennicami....
Ponieważ „Kronika polska” Galla Anonima miała być raczej panegirykiem na cześć Bolesława Krzywoustego niż dziełem porządkującym dzieje polskich władców...
Odyseusz to bohater „Odysei” której autorstwo przypisuje się Homerowi. Jest to opowieść o losach jednostki która zmaga się z przeciwnościami losu...
Oświecenie przykładało szczególną wagę do mądrości i spokojnej „zimnej” obserwacji rzeczywistości. Romantyzm stanął niejako w kontrze do tych postulatów....
Postawa prometejska wzięła swoją nazwę od mitologicznego bohatera Prometeusza. Jest to postawa którą charakteryzuje poświęcenie jednostki dla dobra większej ilości...
Wielu moich kolegów powtarza często że chcieliby już być dorośli. Sam często o tym marzę zwłaszcza kiedy rodzice zabraniają mi robić coś na co mam wielką ochotę...
Od stuleci toczy się spór na temat znaczenia poezji. Część dyskutantów uważa że ma ona olbrzymi wpływ na rzeczywistość. W końcu to poeci rozbudzali pragnienie...
W średniowiecznych hagiografiach popularne były dwa typy osobowościowe świętych. Pierwszy z nich reprezentował święty-bojownik czyli człowiek który walczył z...