Bohater tragedii antycznej jest często postacią tragiczną. Tragizm związany jest z tym, że bohater staje przed wyborem, jednakże bez względu na to, jaką decyzję podejmie, jest skazany na klęskę. Ową niemożność dokonania odpowiedniego wyboru, nazywamy konfliktem tragicznym, który niejednokrotnie pojawiał się w utworach Sofoklesa.
Tragizm Edypa wiąże się z wpływem przeznaczenia na losy jego i całego rodu Labdakidów. Fatum determinowało działania Lajosa. Dowiedział się on o przepowiedni, która wieściła, iż ma zginąć z rąk własnego syna, który następnie poślubi matkę. Zatem Edyp jest szczególnym przykładem postaci tragicznej, gdyż na klęskę skazany był już przed narodzinami.
Po tym, jak Edypowi udało się ujść z życiem i wychował się na dworze Polybosa i Meropy w Koryncie, rozpoczyna się szereg nieszczęść, prowadzących do jego ostatecznej klęski i spełnienia się przepowiedni. Dzieje się tak, mimo tego, że Edyp jest jednostką wybitną, gdyż wykazuje się odwagą, mądrością, pewnością siebie, sprytem i sprawiedliwością. Jest wyjątkowo dobrym władcą, ojcem i mężem.
Edyp usiłuje walczyć z przeznaczeniem. Próbuje uciec z Koryntu, nieświadomy, że ucieka od przybranych rodziców. Zabija Lajosa, nie wiedząc, że tym samym spełnia pierwszą część przepowiedni. Następnie rozwiązuje zagadkę Sfinksa, dzięki czemu przejmuje władzę w Tebach i pojmuje Jokastę za żonę, spełniając tym samym przepowiednię w całości.
Można zatem zastanawiać się, jaki Edyp miał wpływ na własny los? Usiłuje on bowiem za wszelką cenę zapobiec nieszczęściom. Jednakże im bardziej chce oszukać przeznaczenie, tym bardziej się do niego zbliża. Czy zatem Edyp miał jakikolwiek wybór? Być może. Mógł zostać w Koryncie i być nadal nazywany podrzutkiem. Mógł nie zabijać Lajosa i czuć się poniżonym. Mógł nie rozwiązywać zagadki Sfinksa i pozostać bezdomnym wędrowcem. Mógł wreszcie nie wyjawiać swojej winy, tym samym tracąc szacunek i poparcie społeczeństwa, skazując państwo na upadek. Niezależnie od tego, co by wybrał, skazałby się na porażkę. Jednakże można odnieść wrażenie, że w podjęciu decyzji pomagało mu ciążące nad nim fatum, które poprowadziło go do ostatecznej klęski.
„Ferdydurke” jest powieścią przesyconą groteską. Przejawia się ona zarówno w fabule utworu jak i w sposobie jej prezentacji a więc konstrukcji języku...
„Chłopi” Władysława Reymonta są powieścią małopolską na co wskazują cechy narracji stylu a także kompozycji i konstrukcji świata przedstawionego. Narracja...
Moja szkoła to niezwykle piękny stary budynek którego jedna ze ścian pokryta jest pnącym bluszczem. Gdybym miał wyobrazić ją sobie za sto lat myślę że jej wygląd...
„Szkoła ateńska” to fresk który został stworzony przez artystę o nazwisku Rafael Santi. Dzieło powstało w epoce renesansu. Znajdujący się w Pałacu...
Wiele osób uważa że w samotności można się jedynie nudzić. Ja jednak myślę że czasem warto spędzić czas samemu bez innych osób. Jeśli mądrze się go...
Akcja „Potopu” Henryka Sienkiewicza rozgrywa się w okresie szwedzkiego najazdu na Rzeczpospolitą który miał miejsce w latach 1655 – 1660. Autor bazując...
Definicja Stoicyzm to obok epikureizmu jedna z najważniejszych szkół filozoficznych powstała w starożytności. Za jego twórcę uważa się Zenona z Kition....
Danusia Gawlikówna i Elza (Elżbieta) Jezierska to dwie główne bohaterki powieści Jadwigi Korczakowskiej pt. „Spotkanie nad morzem”. Obie mają po...
„Nad Niemnem” Elizy Orzeszkowej nie jest typową powieścią tendencyjną jak np. inna książka pisarki pt. „Marta”. Można jednak wskazać w tym dziele...
