Prometeusz to tytan, który w mitologii jest przedstawiony przede wszystkim jako stwórca człowieka. Z gliny i łez ulepił ludzkie ciało, a wykradziony ogień niebieski pozwolił mu tchnąć duszę w człowieka. Dbając o ludzi Prometeusz nie stroni od naginania boskich zakazów. Kradnie ogień niebieski, podstępnie skazuje Dzeusa na ofiarę składającą się z tłuszczu i kości wołu. Jego dzieje kończą się tragicznie – zostaje przykuty do skał Kaukazu, a jego wątroba jest bezustannie wydziobywana przez orła.
Chcąc dobrze scharakteryzować postać Prometeusza warto zwrócić uwagę na dwie z jego cech. Przede wszystkim jest on dobroczyńcą ludzkości. Tytan jest także buntownikiem. Najlepszym tego świadectwem są czyny Prometeusza.
Dobroczyńca ludzkości jest przede wszystkim jej stwórcą. To on jest odpowiedzialny za ulepienie człowieka i za to, że tchnął w niego życie. Mit o stworzeniu człowieka przez Prometeusza jest również opowieścią o postępie i rozwoju ludzkości. Prometeusz jest w nim przedstawiony nie tylko jako stwórca, ale i przewodnik, nauczyciel. Osoba, która odpowiedzialna była za przekazanie podstawowych umiejętności, pomoc w oswojeniu zwierząt. To postaci Prometeusza ludzie zawdzięczają pojawienie się ognia i umiejętność posługiwania się nim.
Dobroczyńca ludzkości jest jednocześnie buntownikiem. Sam fakt wykradnięcia ognia niebieskiego świadczy o jego przekorze i lekceważeniu zasad. Bunt Prometeusza widoczny jest jednak najlepiej gdy tytanowi udaje się przechytrzyć bogów. Działanie Prometeusza jest odpowiedzią na zesłanie przez bogów Pandory obdarzonej beczką pełną nieszczęść. Jej otwarcie ściągnęło na mieszkańców ziemi wszelkie choroby i troski. Prometeusz nie pozostaje bierny wobec działań bogów. Dzeusowi pozwala na wybór części wołu, którą chce otrzymywać w ofierze. Ukrywszy pod skórą kości, Prometeusz sprawił, że bóg wybrał dla siebie gorszą część zwierzęcia. Bunt tytana zostaje ukarany. Przykucie do skały Kaukazu to odpowiedź na podstęp stwórcy człowieka.
Widocznym jest, że Prometeusz to prawdziwy dobroczyńca ludzkości i buntownik, który gotów jest do poświęceń i ryzykownych zachowań w myśl przyświecającej mu idei. Charakteryzując tytana można jednoznacznie stwierdzić, że te dwie cechy charakteru są dominującymi w przypadku bohatera.
Często nie doceniamy wagi obyczajów i obrzędów. Przykładamy duże znaczenia do głośnych wydarzeń politycznych zapamiętujemy okresy w jakich toczono wojny...
Jednym z motywów które zdobył sporą popularność w okresie renesansu było theatrum mundi (świata-teatru). Pojawia się on również w utworach Jana Kochanowskiego...
Miasta są areną ludzkiego życia już od starożytności. Każda epoka wytworzyła indywidualny obraz tej przestrzeni. Renesans dążył na przykład do stworzenia miasta idealnego...
„To raj na ziemi” – mówimy nieraz na widok jakiegoś pięknego zakątka. „Niebo w gębie” – powtarzamy jedząc jakiś wyjątkowy smakołyk....
Komedia Moliera „Świętoszek” to celna satyra na głupotę i hipokryzję. Na tyle celna że w chwili premiery wzbudziła wielkie kontrowersje i jej wystawianie zostało...
Samotność to temat który poruszany bywa przez twórców różnorodnych epok. Bywa ona powiązana z wieloma innymi czynnikami. Niejednokrotnie osamotniony...
Zapadał wieczór. Nemeczek odczuwał chłód coraz bardziej. Od kilku dni był przeziębiony i miał wrażenie że czuje się coraz gorzej. Jednak miał ważną...
Każdy z nas poszukuje autorytetów osób które mógłby naśladować. Wybór właściwego wzorca jest bardzo istotny – często nie robimy...
Kiedy w 1664 roku miała miejsce premiera „Świętoszka” Moliera doszło do skandalu. Część widowni uznała komedię za atak na religię a oburzona hierarchia...