Interpretacja
Mit o Prometeuszu jest jednym z tych mitów, które wyjaśniają funkcjonowanie świata. Jest to przede wszystkim mit antropogeniczny. Opowieść wyjaśnia w jaki sposób na ziemi pojawili się ludzie, kto jest ich stwórcą oraz kto podarował im podstawową wiedzę niezbędną do życia. Sam akt stworzenia człowieka – ulepienie do z gliny odsyła do Biblii, w której ten proces został podobnie przedstawiony. Mit wyjaśnia również skąd pojawiły się na ziemi nieszczęścia. Zesłanie Pandory i otwarcie jej puszki przez Epitemeusza staje się początkiem wszystkiego tego, co złe na ziemi.
Prometeusz poza tym, że jest stwórcą człowieka, jest również gotów za niego cierpieć. Jego postawa pokazuje, że są wartości, którym warto się poświęcić nie patrząc na możliwe kary. Prometeusz w imię tych wartości pokazuje, że można złamać pewne zasady. Dopuszcza się kradzieży i oszukuje bogów by zapewnić ludziom możliwość przeżycia. Z jednej strony Prometeusz jest bohaterem, z drugiej strony jest on buntownikiem.
Ważnym elementem mitu jest kara Prometeusza. Stwórca ludzi zostaje osamotniony i skazany na wieczne męki. Czas jego cierpień jest cykliczny. Nie ma początku ani końca, bezustannie odrastająca wątroba jest bezustannie wydziobywana przez orła krążącego wokół skały Kaukazu.
Motywy
W micie pojawiają się motywy niekończącej się kary, która jest spowodowana nieposłuszeństwem wobec bogów. Pojawia się także motyw nieszczęścia, puszki Pandory i cierpienia. Sam Prometeusz natomiast jest pokazany nie tylko jako stwórca ludzi, ale i przewodnik, który daje im podstawową wiedzę i umiejętności niezbędne do przeżycia.
Bohaterowie:
Prometeusz – Stwórca człowieka, który naucza go podstawowych umiejętności i kradnie dla niego ogień niebieski. Buntownik, któremu udaje się przechytrzyć bogów i ofiarować im gorszą część wołu. Za swoje nieposłuszeństwo skazany na wieczne cierpienie. Przykuty do skały Kaukazu nękany jest przez orła, który bezustannie wydziobuje mu wątrobę.
Dzeus – Władca Olimpu, który z niepokojem patrzy na rozwój ludzkości. Chcąc uniknąć walk, które miały miejsce w przypadku starcia z gigantami, zsyła na ziemię Pandorę. Przechytrzony przez Prometeusza skazuje go na przykucie do skały Kaukazu.
Epimeteusz – Brat Prometeusza, który bierze ślub z Pandorą. To on jest odpowiedzialny za otwarcie beczki pełnej nieszczęść.
Pandora – stworzona przez bogów i zesłana na ziemię by ściągnąć na nią nieszczęścia. Niezwykle piękna kobieta, obdarzona pochlebczym charakterem, darem uwodzenia i umiejętnościami odpowiednimi dla kobiety.
„Ogród przedziwny” Leopolda Staffa to wiersz pochodzący z tomu „Uśmiechy godzin” (1910). Poeta wyraża w nim zachwyt nad pięknem świata opowiada...
Geneza „Wierna rzeka” jest powieścią Stefana Żeromskiego poświęconą powstaniu styczniowemu (1863). W zamyśle miała być częścią cyklu opisującego losy...
Geneza „Anaruk chłopiec z Grenlandii” to sympatyczna opowieść o życiu zwyczajach i wierzeniach Eskimosów zamieszkujących Grenlandię. Główny i...
Uznaje się że „Księga Psalmów” powstała pomiędzy XI a III w. p.n.e. za sprawą Dawida. Pierwotnie „Księga Psalmów” była pisana w...
X i XI wiek to okres kształtowania się Polski jako państwa. W 966 roku Mieszko I przyjął chrzest włączając swój kraj w chrześcijańską Europę. Jednak wiara...
Streszczenie Pewna dziewczynka o imieniu Lisa ma siedem lat i mieszka w Bullerbyn – niedużej wiosce na południu Szwecji. Ma dwóch braci – ośmioletniego...
„Oda do młodości” to utwór który stanowi przedstawienie cech klasycznych i romantycznych na zasadzie kontrastów. Dostrzec można krytykę klasycznego...
StreszczenieTetyda jak głosiła przepowiednia na świat miała wydać syna który będzie potężniejszy niż jego ojciec. Mimo to Peleus postanowił wziąć ślub z boginią....
Streszczenie skrótowe W roku 1801 pan Lockwood (jeden z narratorów powieści zamożny gentleman z południa Anglii) przybył do Yorkshire gdzie wynajął posiadłość...