Makbet jest tytułowym bohaterem tragedii Williama Szekspira. Dzielny tan Glamis i Kawdoru podniósł rękę na karmiącą go królewską dłoń i zamordował Dunkana, zagarniając tron i władzę nad Szkocją. Jednak nigdy nie stał się prawdziwym królem, a los okazał się dla niego bezlitosny.
Spotkanie trzech wiedźm jest jednym z momentów przełomowych w życiu Makbeta. Gdy tajemnicze istoty witają go królewskim tytułem, budzą się w nim mroczne pragnienia. Podsyca je wieść, że Dunkan chce uczynić następcą tronu swego pierworodnego syna – Malkolma. Mimo to Makbetowi udaje się je uciszyć, widząc dobrotliwość władcy. Tymczasem listy zmierzające do jego zamku docierają do Lady Makbet.
Pod wpływem kobiety w tytułowym bohaterze ponownie budzi się chęć panowania. Skutecznie manipulująca jego ambicjami i pragnieniami żona ostatecznie popycha go do morderstwa. Makbet spełnia krwawy „obowiązek” bez przekonania, jakby czuł, że stał się narzędziem w cudzych rękach. Bardzo szybko nawiedzają go wyrzuty sumienia i przerażające wizje, których nie potrafi pokonać.
Ostatecznie Makbet, chociaż usłyszał, że nie zabije go mężczyzna zrodzony z kobiety, zostaje brutalnie strącony z tronu i pokonany przez dzielnego Makdufa. Śmierć dosięga także bezpośrednio zamieszanej w morderstwo Lady Makbet. Korona wraca więc do prawowitego dziedzica, który może rozpocząć dzieło naprawy.
W historii Makbeta nie pojawia się fatum znane z antycznych tragedii. Bohater miał możliwość dokonania wyboru, lecz tkwiące w nim zło, pod wpływem słów czarownic i nalegań żony, zagłuszyło dobro i szlachetność bohatera, popychając go do zbrodni. Zatem przekleństwem uzurpatora okazało się wciąż obecne w ludzkim świecie zło.
Tragizm tytułowego bohatera dzieła Szekspira można rozumieć jako wynik jego słabości, przez którą nie potrafił przeciwstawić się pokusie morderstwa. Z krwią Dunkana na rękach nie mógł sprawować rządów, żyjąc w bólu i strachu, nie mógł też zawrócić z drogi morderstwa, znajdując się przez to w sytuacji bez wyjścia i niemal biernie wyczekując ostatnich dni swego życia. Tym sposobem wielki dowódca i odważny rycerz Szkocji stał się zdrajcą i znienawidzonym tyranem, a następnie poniósł haniebną śmierć.
W swojej twórczości Konstanty Ildefons Gałczyński chętnie sięgał po wątki kultury ludowej miast i miasteczek przetwarzając je jednak po swojemu. Jak pisał Czesław...
Geneza „Iliadzie” przypisuje się autorstwo Homera mimo iż jest to kwestia sporna. Jest ona prawdopodobnie dziełem które poprzedza „Odyseję”...
Utwór Ignacego Krasickiego „Wstęp do bajek” otwiera wydany w 1779 roku tom „Bajki i przypowieści”. Wiersz ma formę wyliczenia – wymienione...
Antoni Słonimski napisał wiersz „Alarm” w 1940 roku. Tematem utworu jest atak hitlerowskich Niemiec na Polskę we wrześniu 1939 roku i naloty bombowe na Warszawę....
Według przyjętych zasad gatunku utwory żałobne poświęcano osobom znaczącym mężom stanu wodzom wybitnym duchownym. Jan Kochanowski odszedł od tej reguły. „Treny”...
Przyjaźń to jedno z najwspanialszych darów jakie człowiek może otrzymać od losu! Zgadzają się z tym najwięksi filozofowie i poeci. Ja również posiadam...
Geneza czas i miejsce akcji „Pamiętnik z powstania warszawskiego” to bodaj najbardziej znane beletrystyczne dzieło Mirona Białoszewskiego. Książka stanowi rodzaj...
Tytułowy bohater „Makbeta” Williama Szekspira z pewnością jest jedną z najbardziej wyrazistych i najlepiej nakreślonych postaci w historii literatury. W czasie...
„Oda do radości” (Ode „An die Freude”) Fryderyka Schillera powstała w 1785 roku opublikowana została rok później. W kolejnych wydaniach (1803...